آزاد سازی قیمت محصولات پتروشیمی، حذف واسطه ها و اختصاص تسهیلات بانکی
اعضای هیات مدیره انجمن ملی پلاستیک و پلیمر با پیشنهادهای مشخصی به جلسه تعیین بررسی تامین مواد اولیه صنایع پلاستیک رفتند. جلسه ای که با دعوت رضا محتشمی پور، رئیس دفتر توسعه صنایع پایین دستی شرکت ملی صنایع پتروشیمی تشکیل شده بود. پیشنهادهایی که البته مخالفانی هم داشت و از جمله، رضازاده، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان پلاستیک، به شدت با آزادسازی قیمت مواد پتروشیمی، مخالف بود.
پیشنهادهای مشخص اعضای انجمن ملی پلاستیک و پلیمر به این قرار بود: در شرایط فعلی، بهترین راه برای جلوگیری از مشکلات نرخ گذاری و عرضه مواد پتروشیمی، باید قیمتها آزاد شود، ظرفیت تولیدکنندگان واقعی شود و تسهیلات بانکی برای واردات مواد، در اختیار تولید کنندگان پلاستیک و پلیمر قرار بگیرد.
رضازاده، رئیس اتحادیه کشوری تولیدکنندگان پلاستیک هم گفت: حدود 3 سال است ما توزیع مواد را در کشور پیگیری می کنیم. مسئله اینجاست که تعداد پروانه های صنعتی صادر شده توسط دفتر صنایع پایین دستی 14 هزار فقره است که شرایط اگر تغییر کند، نمی توانند ادامه فعالیت دهند. بعد از اینکه سایت بهین یاب راه اندازی شد، کلا 3700 واحد ثبت نام کرده اند. از این تعداد، معرفی شدگان به بورس با 7میلیون و 400 هزار تن ظرفیت بوده است. اگر عنوان می کنیم پروانه 21 میلیون تن است، مربوط به زمانی است که بازرگانی و پتروشیمی مواد می داد نه امروز.
او درباره فعالیت دلالها در بازار مواد پتروشیمی گفت: 7میلیون و 500 هزار تن ظرفیت واحدهاست. تعدادی از این واحدها نیز فعالیت ندارند و مواد را می گیرند و در بازار می فروشند. اما اگر بخش بر هفته های سال کنید، هفته ای 120 الی 130 هزار تن مواد باید در بورس کالا عرضه شود، ولی عملا تا امروز فعلا ظرفیت عرضه تا سقف 70 هزار تن در بورس بوده، یعنی 50 درصد نیاز واحدها.
رضازاده پیشنهاد کرد: در کارگروه تصویب شد که مواد پلیمری در یک روز عرضه شود، یعنی روزهای دوشنبه مواد در بورس عرضه می شود و سه شنبه هم مواد عرضه می شود. مجوزدارها می توانند روز دوشنبه و سه شنبه تقاضا بگذارند. اگر این مدیریت شود، عرضه مواد در یک روز انجام شود، 50 درصد تقاضای این مواد در بورس کالا از بین می رود.
پس از آغاز جلسه، مهندس پورقاضی، نایب رییس هیئت مدیره انجمن ملی پلاستیک و پلیمر درباره مشکلات تامین مواد اولیه این صنعت گفت: در حال حاضر، بورس عمده ترین محلی است که عرضه مواد پتروشیمی اتفاق می افتد و یک طرف پتروشیمی ها هستند که مواد عرضه می کنند و طرف دیگر خریداران هستند. فکر می کنیم در هر دو طرف، مشکل وجود دارد. در بخش تقاضا، برخی واحدها تقاضای خرید می دهند و عملا مصرف کنندگان واقعی مواد در بورس گیرشان نمی آید زیرا میزان پروانه های صادر شده و تقاضا بیش از واقعیت است. گفته می شود 22 میلیون تن پروانه ساخت صادر شده، این واقعی نیست.
او در ادامه گفت: در بخش تقاضا باید سهمیه ها و ظرفیتها واقعی شود. سایت بهین یاب در حال حاضر واقعی نیست. پیشنهاد دادیم سه شاخص برق، تعداد کارگر و مالیات بر ارزش افزوده بر اساس فروش، ملاک تعیین ظرفیت در بخش تقاضا باشد.
به گفته پورقاضی در بخش عرضه نیز قیمتهای جهانی و قیمت ارز مبادله ای ملاک است و 10 درصد هم بورس به آن اضافه می کند. پتروشیمی ها تمایلی به این نوع عرضه ندارند و سعی می کنند از عرضه مواد در بورس خودداری کنند و به صادرات و عرضه آزاد اختصاص دهند. چه انکار کنند و چه تایید، این اتفاقی است که می افتد.
او پیشنهاد کرد: در بخش عرضه نیز تصور می کنیم اگر بخشی از محصولات که صادر می شود، بر اساس قیمتهایی که فکر می کنند در صادرات با ارز 3200 تومانی گیرشان می آید، وارد بازار داخلی کنیم، این به نفع کشور است. تاکنون کسی حریف پتروشیمی ها نشده، ولی عملا عرضه به قیمت مصوب داخلی اتفاق نمی افتد. ظاهرا در چند هفته اخیر، وضعیت بهتر شده در عرضه های بورس، ولی اگر نرخ ارز تغییر کند، همان وضع سابق پیش می آید.