چگونه کیفیت آب آشامیدنی را حفظ کنیم؟

ترکیبانی که در آب وجود دارند و بر کیفیت آب آشامیدنی تاثیرگذارند، به دو دسته کلی میکروبی و شیمیایی تقسیم‌بندی می‌شوند؛ عامل‌هایی که روی سلامتی انسان تاثیرگذارند، اغلب شامل عوامل‌ میکروبی است که منشا عوامل بیماری‌زایی همچون باکتری‌ها ویروس‌ها، تک یاخته‌ها (پروتوزا) و انگل‌ها هستند.

کیفیت آب آشامیدنی‌هایی که آلوده به عوامل میکروبی شده باشند، اغلب به سرعت و در محدوده‌ی وسیعی تغییر خواهد کرد و مصرف چنین آبی می‌تواند باعث شیوع بیماری‌های ناشی از آب شود که توسط سامانه‌های تصفیه آب و انواع سامانه‌های گندزدایی قابل کنترل و حذف است.

همچنین باقی‌مانده گندزدا در شبکه توزیع آب برای پیشگیری از رشد مجدد عوامل میکروبی و وقوع آلودگی‌های ثانویه استفاده می‌شود. با توجه به آخرین جمع‌بندی آمار کشوری در حال حاضر درصد مطلوبیت کلر باقی‌مانده و میکروبی در شبکه‌های توزیع آب شهرهای کشور به طور متوسط ۹۹ درصد و در روستاهای کشور به طور متوسط ۹۷ درصد است که هر دو در سطح عالی ارزیابی می‌شود.

علاوه بر این میزان، تاثیر عوامل شیمیایی بر سلامت، به نوع ماده شیمیایی و مدت زمانی که بدن در معرض آن قرار می‌گیرد، بستگی دارد. در بیش‌تر مواد شیمیایی، مصرف آب حاوی مقادیر بیش از حد آن‌ها، پس از یک سال ممکن است تاثیر خود بر سلامت را نشان دهد.

مواد شیمیایی بسیار کمی هستند که اگر آب حاوی آن‌ها یکبار (یا در مدت زمان کوتاهی) مصرف شود، بتوانند منجر به ایجاد مشکلات بهداشتی شوند، مگر این‌که در اثر یک حادثه مقادیر بسیار زیادی از مواد شیمیایی وارد سیستم آبرسانی شود. در شرایطی عوامل‌ شیمیایی آب از جمله عواملی باشند که در معرض قرار گرفتن کوتاه مدت با آن‌ها مشکل حادی برای سلامت ایجاد نکند، بهتر است در عوض صرف هزینه‌های گزاف برای تصفیه چنین آبی، بر روی منشا آلودگی و حذف آن و یا جایگزینی منبع آب مذکور، تمرکز کرد.

آیا مشکل از تاسیسات داخلی ساختمان است؟

رای تشخیص این‌که آیا نامناسب‌ بودن کیفیت آب (مانند رنگ، طعم، بو و …) مربوط به تاسیسات داخلی مشترکان است یا مربوط به آب آشامیدنی توزیعی توسط شرکت آب و فاضلاب، شهروندان باید نخستین شیر بعد از کنتور که اغلب داخل پارکینگ یا فضای سبز جلوی در ساختمان است، را باز و پس از چند ثانیه، یک لیوان شفاف بلوری تمیز را پر از آب کنند و ویژگی‌های ظاهری آب مانند رنگ، بو، ذرات و ناخالصی‌های موجود را بررسی کنند.

در صورت وجود اِشکال در آب خروجی از شیر بعد از کنتور، بلافاصله با سامانه اطلاع‌رسانی ۱۲۲ تماس بگیرند. ولی چنان‌چه آب خروجی از نخستین شیر بعد از کنتور فاقد هرگونه مشکل بود، به این معناست که تاسیسات داخلی مشترک باعث بروز مشکل شده است و این امر ناشی از استاندارد نبودن لوله‌ها یا فرسودگی تاسیسات است که درنتیجه کیفیت آب توسط تاسیسات داخلی دستخوش تغییرات شده است (مقررات ملی ساختمان ایران-تاسیسات بهداشتی) و برای رفع مشکل باید تاسیسات داخلی توسط مشترک ترمیم شود.

در صورتی که طی مدت زمان طولانی از آب شیر برداشت نشده باشد، ضروری است قبل از برداشت آب برای مصرف، حتما آب مانده در لوله‌ها و تاسیسات تخلیه تا آب تازه وارد لوله‌ها شود و مورد مصرف قرار بگیرد. بعضی مشکلات مزه و بوی آب به مراحل تصفیه یا تکنیک‌های آن مربوط نیست، بلکه به علت ساکن‌ماندن آب در انتهای لوله‌ها، لوله‌کشی‌های بلند و شبکه‌های کم‌مصرف است.

چنان‌چه تاسیسات داخلی مشترکان به مخزن ذخیره آب مجهز باشد، مخازن باید دارای استانداردهای لازم به لحاظ جنس (پلی‌اتیلن)، رنگ (سفید تا در صورت وجود هرگونه آلودگی و کثیفی قابل رویت و تشخیص باشد)، اندازه (بر اساس جمعیت) و نوع طراحی (دوجداره تا باعث تغییرات دمایی آب نشود و دارای در و محل تخلیه بزرگ باشد تا به‌راحتی شست‌وشو شود) باشند و در تواتر زمانی مشخص بازررسی و شست‌وشو شوند.

اگر جنس لوله‌های تاسیسات مشترکان استاندارد نباشد (در اثر گرما و سرما قوس پیدا کرده باشد) و یا لوله‌ها مستعمل و فرسوده باشند، می‌توانند سبب ایجاد رنگ، بو و طعم در آب شوند و بر مقبولیت، گوارایی و کیفیت آب اثر منفی داشته باشند.