پیوندی، با اشاره به برگزاری منظم جلساتی با عنوان رفع موانع تولید در صنعت پتروشیمی اظهار کرد: برگزاری این جلسات ممکن است از نظر برخی نهادهای دولتی دخالت دیده شود و بگویند حالا که این صنعت خصوصی شده، این موضوع به شرکت npc ارتباطی ندارد، اما شرکتهای تولیدی از ما انتظار دارند که در حل مشکلات فی ما بین آنها که بعضاً باعث کاهش تولید می شود همکاری کنیم و این به صلاح کشور و تولید است.

وی با بیان این که شرکت npc متاسفانه دیگر امکانات سرمایه گذاری گذشته را در اختیار ندارد، گفت: با توجه به این که این شرکت دیگر نمی تواند برنامه اجرایی تدوین کند اقدام به تهیه نقشه راه کرده است، این نقشه با استفاده از یک آنالیز کلی از شرایط کنونی پتروشیمی های کشور و ظرفیت بالقوه در بخش خوراک، منابع انسانی و ظرفیتهای مهندسی و ساخت داخل برای سالهای آتی تهیه شده است.

معاون مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران با تاکید بر این که سازندگان ایرانی در زمینه ساخت تجهیزات ساده وارد فاز ساخت تجهیزات پیچیده شده اند، گفت: مثلا در خصوص ماشینری و ولوهای خاص و یا مواد و طراحیهای خاص می توان گفت که تحریم یک مومنتوم (حرکت پر شتاب) در صنعت پتروشیمی ایجاد کرده است.

صنعت پتروشیمی ایران به دلیل جذابیت و تنوع در تولید محصولات آن که مادر بسیاری از صنایع به شمار می‌رود، به دلیل سودآوری و اشتغالزایی بالای آن در اقتصاد کشور از اهمیت بالایی برخوردار است و سرمایه‌گذاری در این بخش توجیه فنی و اقتصادی بالایی دارد، زیرا به‌زعم بسیاری از کارشناسان پتروشیمی، پلاستیکها محور عصر آتی را تشکیل خواهند داد. از این رو، رفتن به سوی این صنعت و توسعه و رونق آن مورد توجه کشورهای مختلف از جمله ایران قرار گرفته است.

وجود منابع غنی گاز در ایران بویژه در پارس‌جنوبی باعث شد دولتها در ٢ دهه اخیر به توسعه و سرمایه‌گذاری در این بخش بپردازند، اما طی یک دهه گذشته با آغاز خصوصی سازی در ایران و واگذاری مجتمعهای پتروشیمی به سرمایه گذاران داخلی و خارجی این صنعت دچار یک سکته در زمینه توسعه شد، به نحوی که در این مدت هیچ واحد جدید پتروشیمی در کشور ساخته نشد.

منبع: ایران پلیمر