اتصالات پلیکا
پلی وینیل کلراید (PVC) که معمولا به عنوان پی وی سی شناخته میشود، از جمله مواد مقرون به صرفه شناخته میشود که مقاوم در برابر ترک خوردگی است، تحت تاثیر اسیدها قرار نمیگیرد و می تواند سفت و محکم باشد. به دلیل قدرت و انعطافپذیری آن، پی وی سی برای بسیاری از کاربردها استفاده میشود. بسته به عرض آن میتواند برای انتقال ایمن مایع و گازها استفاده شود. به دلیل ترکیب آن، PVC محدود به حمل مایعات در دمای کمتر از ۱۴۰ درجه است، و به همین دلیل PVC برای حمل آب گرم مناسب نیست.
اتصالات PVC از نوع ۴۰ ، اتصالات فشاری است که برای آب آشامیدنی، آب سرد، آبیاری، زمینهای گلف و استفاده در موارد حمل و بسته بندی آب معدنی و چشمههای آب گرم استفاده میشود. کاربردهای با فشار بالای آب ممکن است نیاز به نوع ۸۰ اتصالات PVCداشته باشد. هر دو موارد 40 و 80 PVC به طور گسترده در سراسر جهان استفاده میشوند و هر یک مزایای مختلفی را در کاربردهای مختلف دارند. نوع ۴۰ دیوارهای نازکتری دارد بنابراین برای کاربرد با فشار آب نسبتا کم مناسب هستند. نوع ۸۰ دارای دیوارهای ضخیمتری است و میتواند PSI بالاتر را تحمل کند. این امر سبب می شود که این نوع PVC را برای کاربرد در صنعت و استفاده در مواد شیمیایی ایده آل کند.
اتصالات پی وی سی معمولا در سیستم های آبیاری استفاده میشوند. آن ها اتصالات انتهایی دارند که برای یک آببندی محکم و مناسب ایده آل هستند. دندانهای موجود در این اتصالات به این معنی هستند که هیچ نوع چسبی لازم نیست، و آنها دارای گواهی نامهی NSF برای استفاده در موارد آب آشامیدنی هستند.
اتصالات PVC ممکن است اتصالات مخروطی یا اتصال دهنده ی توپی / اتصال دهندهی پایانی لغزشی داشته باشند. انتهای توپی معادل یک انتهای نرینگی است و یک انتهای توپ چرخی/ لغزشی (سوکت) معادل انتهای مادینگی است. انتهای توپی به انتهای لغزشی (سوکت) وصل میشود. لوله PVC دارای انتهای توپی است و باید به اتصالات لغزشی در هر دو انتها وصل شود. اتصالات پی وی سی به لوله PVC با استفاده از سیمان پی وی سی جوش داده میشوند. سیمان پی وی مانند چسب حالت چسبندگی دارد، اما در واقع پلاستیک را ذوب می کند و از این طریق یک جوش بین لوله PVC و یک ماده مناسب ایجاد میکند.
اتصالات پی وی سی از طریق قالب گیری تزریقی فشار بالا ساخته می شوند. در مقابل اکستروژن که به صورت مداوم انجام میشود، قالب سازی یک فرآیند چرخهای تکراری است، جایی که یک “شات” از مواد به یک قالب در هر چرخه تحویل داده میشود.
مواد PVC چه در حالی که به صورت پودر باشند و یا در حالتی که به صورت گرانول باشند، با استفاده از گرانش سطحی، از یک قیف واقع در بالای واحد تزریق، به داخل بشکه و پیچ رفت و برگشتی، به عنوان خوراک وارد میشوند.
هر بشکه با مقدار مورد نیازی از پلاستیک توسط پیچ چرخشی شارژ شده و این مواد پلاستیکی با حرکت پیچ به سمت جلوی بشکه حرکت میکنند. موقعیت پیچ به یک اندازه شات از پیش تعیین شده تنظیم شده است. در طول این عملیات، فشار و گرما مواد را “پلاستیسایز” میکند که در حال حاضر در حالت ذوب هستند و در انتظار تزریق به قالب هستند. همه اینها در دوران خنک سازی شات قبلی اتفاق میافتد. پس از یک زمان از پیش تعیین شده، قالب باز خواهد شد و اتصالاتی که کار آنها در قالب به اتمام رسیده است، از قالب خارج خواهند شد.
سپس قالب بسته میشود و پلاستیک ذوب شده تحت فشار بالا توسط پیچ که در حال حاضر به عنوان یک پیستون عمل میکند به داخل بشکه تزریق میشود. در ادامه پلاستیک وارد قالب می شود تا شکل بعدی را تشکیل دهد. پس از تزریق، شارژ مجدد شروع میشود در حالی که اتصالات قالب از طریق چرخه خنک کننده در حال عبور هستند.