ﺍﻧﺪوﺩ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻓﻮﻻﺩی ﺑﺎ ﻣﻼﺕ ﻣﺎﺳﻪ ﺳﯿﻤﺎﻥ

1-1-5 ﮐﻠﯿﺎﺕ

ﺍﻧﺪوﺩ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﺍﺳﺎﺳﺎً ﺳﻄﺢ ﻓﻠﺰ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﺤﯿﻂ ﻗﻠﯿﺎﺋﯽ ﺩﺭ ﻣﺠﺎوﺭﺕ ﺳﻄﺢ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺩﮔﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺍﯾﻦ ﻣﺤﯿﻂ ﻗﻠﯿﺎﺋﯽ ﺍﺯ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺁﻫﮏ ﺁﺯﺍﺩ ﺩﺍﺧﻞ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﺏ و ﺭﻃﻮﺑﺖ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻫﯿﺪﺭوﺍﮐﺴﯿﺪ ﮐﻠﺴﯿﻢ ﺑﻪ وﺟﻮﺩ ﻣﯽﺁﯾﺪ. ﺑﻌﻼوﻩ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪوﺩ، ﺳﻄﺤﯽ ﺻﺎﻑ و ﻫﻤﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ و ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺿﺮﯾﺐ ﺯﺑﺮی ﺟﺪﺍﺭ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽﺩﻫﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺍﺯ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺿﺮﯾﺐ ﺯﺑﺮی ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺩوﺭﻩ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭی ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻣﯽﺷﻮﺩ.

ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﭼﺪﻥ ﺩﺍﮐﺘﯿﻞ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

ﺍﻧﺪوﺩ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻓﻮﻻﺩی ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ ﻣﺮﮐﺰی ﻣﺤﻞ ﺍﻧﺒﺎﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻧﺼﺐ ﻟﻮﻟﻪ (ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺷﺎﺧﻪﺍی) ﺍﺟﺮﺍ ﮔﺮﺩﺩ، ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻧﺪوﺩ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺧﻂ و ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺼﺐ ﻟﻮﻟﻪ (ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺭﺟﺎ) ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ.

ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ، ﺭوﺵ ﺍﺟﺮﺍ و ﻋﻤﻞﺁوﺭی ﺍﻧﺪوﺩ ﺩﺍﺧﻠﯽ و ﻧﺼﺐ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﺘﻔﺎوﺕ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﺮوﻉ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺍﻧﺪوﺩ، ﺭوﺵ ﺍﺟﺮﺍی ﮐﺎﺭ، ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ و ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ.

ﺑﺮﺍی ﺍﺟﺮﺍی ﺍﻧﺪوﺩ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﺯﺍﻧﻮﺋﯽﻫﺎی ﺑﺎ ﺷﻌﺎﻉ ﺑﺰﺭگ، ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻩ و ﻣﻼﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﯽﭘﺎﺷﺪ و ﻣﺎﻟﻪﮐﺸﯽ ﺑﺎ وﺳﺎﺋﻞ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ. ﺗﺠﻬﯿﺰﺍﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﻧﻮﻋﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﯿﺮوی ﮔﺮﯾﺰ ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ، ﻣﻼﺕ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﯾﮑﻨﻮﺍﺧﺖ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﭙﺎﺷﺪ. ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻻﯾﻪ ﭘﻮﺷﺶ، ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﻓﻘﯽ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺳﻄﺢ ﻣﻼﺕ ﺍﻧﺪوﺩ ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﻣﺎﻟﻪﮐﺸﯽ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺻﺎﻑ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ. ﺳﻄﺢ ﻣﻼﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﻣﺎﻟﻪ ﻣﺨﺮوﻃﯽ ﺻﺎﻑ ﻧﻤﻮﺩ.

ﺑﺮﺍی ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻧﻮﻉ ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﮑﺎﺕ ﺯﯾﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ :

ﺍﻟﻒ – ﻣﺎﺷﯿﻦ و ﺗﺠﻬﯿﺰﺍﺕ ﺍﻧﺪوﺩ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮﺍی ﻗﻄﺮ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺏ – ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﮐﻪ ﻣﻼﺕ ﺭﺍ ﺿﻤﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﺩوﺭﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺷﻌﺎﻉ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﺟﺪﺍﺭ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﯽﭘﺎﺷﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺍﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻃﻮﻟﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ و ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺍﻟﮑﺘﺮوﻣﻮﺗﻮﺭ و وﺳﺎﺋﻞ ﭼﺮﺧﻨﺪﻩﺍی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﺳﺮﯾﻊ ﺩوﺭﺍﻧﯽ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻣﻼﺕ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻪ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﻮﺩ ﺑﭙﺎﺷﺪ.

پ – ﻣﻼﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺭﺍی ﺩﺍﻧﻪﺑﻨﺪی و ﻋﯿﺎﺭ ﺳﯿﻤﺎﻥ و ﻏﻠﻈﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭی ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺟﺪﺍﺭ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﭘﺎﺷﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﭽﺴﺒﺪ و ﻗﺸﺮ ﺍﻧﺪوﺩ ﺑﺎ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺭﺍ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﺪ.

ﺍﻧﺪوﺩ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺭوﺵ ﮔﺮﯾﺰ ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﻧﯿﺰ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ. ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﮐﻪ ﻫﻢﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﭼﺮﺧﺶ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ، ﻣﻼﺕ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺩﻫﺎﻧﻪ ﯾﮏ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﺧﺎﺭﺝ ﮔﺸﺘﻪ و ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺮﺍی ﻣﺪﺗﯽ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﻣﻼﺕ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﮔﺮﺩﺩ. ﺳﭙﺲ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺯ ﺭوی ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﭼﺮﺧﺎﻧﻨﺪﻩ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﺻـﻮﺭﺕ ﻣﻼﯾﻢ ﮐــﺞ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ ﺗﺎ ﺁﺏ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺁﻥ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﺩ.

ﺟﺪﺍﺭ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽﻫﺎ، ﺳﻪﺭﺍﻫﯽﻫﺎ، ﺗﺒﺪﯾﻞﻫﺎ و ﺳﺎﯾﺮ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﭘﺎﺷﯿﺪﻥ ﻣﻼﺕ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ و ﻣﺎﻟﻪﮐﺸﯽ ﺩﺳﺘﯽ و ﯾﺎ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﺷﯿﺪﻥ ﻣﻼﺕ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ ﺍﻣﮑﺎﻥﭘﺬﯾﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺑﺎ ﺭوﺵ ﺩﺳﺘﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺍﻧﺪوﺩ ﺷﻮﻧﺪ.

ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺗﺤﻮﯾﻠﯽ ﺑﻪ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺩﺍﺭﺍی ﭘﻮﺷﺶ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺮﺍی ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺍﺯ وﺍﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺁﺳﯿﺐ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﭘﻮﺷﺶ ﺧﺎﺭﺟﯽ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪﻥ ﻟﻮﻟﻪ و ﺭﯾﺨﺘﻦ ﯾﮑﻨﻮﺍﺧﺖ ﻣﻼﺕ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪ، ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺍﻧﺪوﺩ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ، ﻣﺠﺎﺯ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻌﻼوﻩ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻧﻘﻞ و ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ و ﺟﺎﺑﺠﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺩﺍﺭﺍی ﭘﻮﺷﺶ ﺧﺎﺭﺟﯽ، ﺗﻤﻬﯿﺪﺍﺕ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍی ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺻﺪﻣﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﭘﻮﺷﺶ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﯾﺪ.

ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﺮﺍی ﺗﻬﯿﻪ ﻣﻼﺕ ﺍﻧﺪوﺩ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ و ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﺎﻣﻞ و ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﯾﺪﻩ ﺯﯾﺮ ﻧﻈﺮ و ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﺩﺩ. ﮐﻠﯿﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﺮﺍی ﺗﻤﯿﺰﮐﺎﺭی ﻟﻮﻟﻪ، ﺍﺟﺮﺍی ﺍﻧﺪوﺩ و ﻣﺎﻟﻪﮐﺸﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﻃــﺮﺍﺣﯽ و ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑـــﺎﺷﻨﺪ ﮐــﻪ ﮐﺎﺭﻫﺎ، ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﯾﺪ.

ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺍﺟﺮﺍی ﺍﻧﺪوﺩ، ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﯾﺎ ﻣﺼﺎﻟﺤﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺮﺩوﺩ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﻨﺪ.

2-1-5 ﻣﺤﻮﻃﻪ ﮐﺎﺭ

ﻟﻮﻟﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺷﺎﺧﻪﺍی ﺟﺪﺍﺭ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻧﺪوﺩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﺤﻮﻃﻪﺍی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭼﯿﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ. ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﺍﺳﻤﯽ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ 600 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻧﺪوﺩﮐﺎﺭی ﺭوی ﻫﻢ ﭼﯿﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ. ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﺍﺳﻤﯽ400 ﺗﺎ600 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺩو ﺭﺩﯾﻒ و ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﺍﺯ 400 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺭﺩﯾﻒ ﺭوﯾﻬﻢ ﭼﯿﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ.

ﺳﻄﺢ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺍی ﭼﯿﺪﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺮﺍی ﺍﺟﺮﺍی ﺍﻧﺪوﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍی ﺑﺎﻻ ﺁوﺭﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺫ ﺁﺑﻬﺎی ﺳﻄﺤﯽ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺷﻮﺩ. ﺑﻌﻼوﻩ ﺍﯾﻦ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺷﻦ و ﻣﺨﻠﻮﻃﯽ ﺍﺯ ﻗﯿﺮ ﯾﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﯾﮕﺮ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮔﺮﺩ و ﺧﺎک ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﯾﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻣﺎﺩﻩﺷﺪﻥ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻣﺰﺑﻮﺭ، ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﯿﺰﮐﺮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﺍﻧﺪوﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ، ﻃﺒﻖ ﻣﻔﺎﺩ ﺍﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ ﺗﺄﻣﯿﻦ و ﺗﺪﺍﺭک ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ، ﺍﺑﺰﺍﺭ ﮐﺎﺭ و ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮﺩﻩ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﺟﺮﺍی ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺍﻧﺪوﺩ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺣﺘﯽﺍﻻﻣﮑﺎﻥ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﺷﺪﻩ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻣﺪﺕ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی ﺍﻧﺪوﺩ ﺷﺪﻩ و ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺭوﺯ ﺑﻪ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﯾﺎﺑﺪ.

ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺍﻧﺪوﺩ ﻫﺮ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷﺪﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍی ﺣﻤﻞ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی، ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﮔﻮﺍﻫﯽ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺍﻧﺪوﺩ و ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺮﺍی ﻧﺼﺐ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

3-1-5 ﻣﺼﺎﻟﺢ

ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺑﺮﺍی ﺗﻬﯿﻪ ﻣﻼﺕ ﻣﺎﺳﻪ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺣﺎوی ﻣﻮﺍﺩی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻥ ﺩﺭ ﺁﺏ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻪ ﺟﺰ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩی ﮐﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍی ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺯﯾﺎﻥﺁوﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ و ﺭﻧﮓ، ﻃﻌﻢ و ﺑﻮی ﺁﺏ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻧﮑﻨﺪ.

1-3-1-5 ﺳﯿﻤﺎﻥ

ﺳﯿﻤﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﻼﺕ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﭘﺮﺗﻠﻨﺪ (ﺩ ﺕ (101 ﺍﺯ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﻧﻮﻉ 1 و ﯾﺎ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﻧﻮﻉ 2 ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﻧﻮﻉ ﺩﯾﮕﺮی ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.

2-3-1-5 ﻣﺎﺳﻪ

ﻣﺎﺳﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﻣﻼﺕ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺩﺍﻧﻪﺍی ﺧﻨﺜﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺟﻨﺲ ﻣﺎﺳﻪ ﺍﺯ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺳﯿﻠﯿﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺎﺳﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﯿﺰ، ﺳﺨﺖ، ﺑﺎ ﺩوﺍﻡ ﺑﻮﺩﻩ و ﻓﻘﻂ ﺩﺍﺭﺍی ﺩﺭﺻﺪ ﻧﺎﭼﯿﺰی ﺍﺯ ﮐﻠﻮﺧﻪﻫﺎی ﺭﺳﯽ، ﻣﻮﺍﺩ ﺳﻨﮕﯽ ﺳﺴﺖ ﯾﺎ ﭘﻮﺳﺘﻪﺍی، ﻣﯿﮑﺎ، ﺧﺎک ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ، ﺭوﻏﻦ، ﻗﻠﯿﺎ و… ﺑﺎﺷﺪ.

ﻧﺴﺒﺖ وﺯﻧﯽ ﺍﯾﻦﮔﻮﻧﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﺑﻪ ﮐﻞ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ 3 ﺩﺭﺻﺪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻌﻼوﻩ ﻣﺤﺪوﺩﯾﺖﻫﺎی ﺟﺪوﻝ 1-1-5 ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺷﻮﺩ.

ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺮﺍی ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺁﻟﻮﺩﮔﯿﻬﺎی ﺁﻟﯽ، ﻋﺪﺩ ﺭﻧﮓ ﻣﺎﺳﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﯿﺮﻩﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﻠﻮﻝ ﺭﻧﮓ ﻣﺒﻨﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ASTM C40 ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺍﻧﻪﺑﻨﺪی ﻣﺎﺳﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﻣﻼﺕ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺑﺮﺳﺪ و ﺑﺎﯾﺪ 100 ﺩﺭﺻﺪ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺍﻟﮏ ﻧﻤﺮﻩ 1/18) 16 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ) ﺑﮕﺬﺭﺩ و ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ 5 ﺩﺭﺻﺪ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺍﻟﮏ ﺷـــﻤﺎﺭﻩ 0/15) 100 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ) ﺑﮕﺬﺭﺩ. ﺷـــﻤﺎﺭﻩ ﺍﻟﮏﻫﺎ ﺑــﺮ ﺍﺳﺎﺱ ASTM E11 ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ.

3-3-1-5 ﺁﺏ

ﺁﺏ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﻼﺕ ﻣﺎﺳﻪ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﯿﺰ و ﺻﺎﻑ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻘﺎﺩﯾﺮ ﻣﻮﺍﺩ ﺁﻟﯽ ﻧﻤﮑﻬﺎ و ﯾﺎ ﻧﺎﺧﺎﻟﺼﯽﻫﺎی ﺩﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ، ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ و ﺩﯾﮕﺮ ﮐﯿﻔﯿﺖﻫﺎی ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺏ ﻣﻼﺕ ﮔﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺣﺪ ﻣﺠﺎﺯ ﺑﺎﺷﺪ. ﺁﺏ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﺁﺷﺎﻣﯿﺪﻥ ﺑﻮﺩﻩ و ﯾﺎ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺁﺏ ﺁﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺪﺍﯾﺖ ﺍﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ ﺁﺏ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ 2000 µS/cm و ﻋﺪﺩ ﻣﺼﺮﻑ ﭘﺮﻣﻨﮕﻨﺎﺕ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﺁﻥ ﺍﺯ 10 ﻣﯿﻠﯽﮔﺮﻡ ﺩﺭ ﻟﯿﺘﺮ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

4-3-1-5 ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻓﺰوﺩﻧﯽ

ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻓﺰوﺩﻧﯽ ﻣﺠﺎﺯ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻗﺒﻼً ﻧﻮﻉ و ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻓﺰوﺩﻧﯽ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ و ﺗﺄﯾﯿﺪ وی ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤــﺎﯾﺪ، وﻟﯽ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻓﺰوﺩﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺍﺳﺖ.

5-3-1-5 ﺗﺮﮐﯿﺒﺎﺕ ﻋﻤﻞﺁوﺭی ﻣﻼﺕ

ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎﺕ ﻋﻤﻞﺁوﺭی ﻣﻼﺕ، ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺎﺷﯿﺪﻥ ﺁﻥ ﺑﺮ ﺭوی ﻗﺸﺮ ﺍﻧﺪوﺩ، ﺍﺯ ﺗﺒﺨﯿﺮ ﺁﺏ ﻣﻼﺕ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ASTM C309 ﯾﺎ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

5-3-1-5 ﺗﺮﮐﯿﺒﺎﺕ ﻋﻤﻞﺁوﺭی ﻣﻼﺕ

4-1-5 ﺁﻣﺎﺩﻩﺳﺎﺯی ﺳﻄﺢ ﻟﻮﻟﻪ ﻓﻮﻻﺩی

ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﻧﺪوﺩ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﻓﻮﻻﺩی، ﺗﻤﺎﻡ ﺳﻄﺢ ﻓﻮﻻﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﻧﺎﺧﺎﻟﺼﯽﻫﺎ و ﻣﻮﺍﺩ ﺳﺴﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭوﻏﻦ، ﮔﺮﯾﺲ، ﺯﻧﮓ ﺁﻫﻦ ﺳﺴﺖ، ﮔﺮﺩ و ﻏﺒﺎﺭ، ﺧﺮﺩﻩ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﺩﺍﻧﻪﻫﺎی ﺳﺴﺖ ﺟﻮﺵ و ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺁﻥ ﺯﺩوﺩﻩ و ﺗﻤﯿﺰ ﺷﻮﺩ. ﺑﺮﺍی ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮﺩﻥ ﺳﻄﺢ ﻟﻮﻟﻪ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺑﺮﺱﻫﺎی ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺑﻼﻣﺎﻧﻊ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﻧﯿﺎﺯی ﺑﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺷﻦﭘﺎﺷﯽ و ﯾﺎ ﻣﺎﺳﻪﭘﺎﺷﯽ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ.

ﺁﻣﺎﺩﻩﺳﺎﺯی ﺳﻄﺢ ﻓﻮﻻﺩ ﺗﺎ ﺩﺭﺟﻪ Sa2 ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ DIN 55928 Part 4 و ﯾﺎ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺳﻮﺋﺪی SIS 055900 و ﯾﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺁﻥ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺯﻧﮓﺯﺩﮔﯽ ﻣﻼﯾﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ و ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺁﻥ ﺑﻪ وﺟﻮﺩ ﻣﯽﺁﯾﺪ، ﻣﺠﺎﺯ ﺑﻮﺩﻩ و ﻧﯿﺎﺯی ﺑﻪ ﺯﺩوﺩﻥ ﺁﻥ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ.

5-1-5 ﺍﺟﺮﺍی ﺍﻧﺪوﺩ ﺑﺎ ﻣﻼﺕ ﻣﺎﺳﻪ ﺳﯿﻤﺎﻥ

1-5-1-5 ﻣﻼﺕ ﻣﺎﺳﻪ ﺳﯿﻤﺎﻥ

ﻣﻼﺕ ﻣﺎﺳﻪ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﻣﺘﺸﮑﻞ ﺍﺯ ﺳﯿﻤﺎﻥ، ﻣﺎﺳﻪ و ﺁﺏ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺍﺧﺘﻼﻁ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﺷﻮﺩ و ﺑﻪ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﻗﻮﺍﻡ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺳﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺍﻧﺪوﺩی ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ و ﯾﮑﻨﻮﺍﺧﺖ ﭘﺪﯾﺪ ﺁوﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﭽﺴﺒﺪ.

ﻧﺴﺒﺖ ﺍﺧﺘﻼﻁ ﺗﻘﺮﯾﺒﯽ ﻣﺎﺳﻪ و ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺑﯿﻦ ﯾﮏ ﻗﺴﻤﺖ ﺣﺠﻤﯽ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺗﺎ ﯾﮏ و ﻧﯿﻢ ﻗﺴﻤﺖ ﺣﺠﻤﯽ ﻣﺎﺳﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻧﺴﺒﺖ ﺍﺧﺘﻼﻁ ﺩﻗﯿﻖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﻪﺑﻨﺪی و ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻣﺎﺳﻪ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺑﺮﺳﺪ.

ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺍﻧﺪوﺩﮐﺎﺭی ﺩﺭ ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ ﻣﺮﮐﺰی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻣﺎﺳﻪ و ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ وﺯﻧﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮔﯿﺮی ﺷﻮﺩ و ﺩﺭ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺣﺠﻤﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﮔﯿﺮی ﮐﺮﺩ. ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﺘﺮﻣﮑﻌﺐ ﻣﻼﺕ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ 800 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮﻡ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺩﺭﺟﻪ ﺗﺮﺍﮐﻢ ﺍﻧﺪوﺩ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺭوﺵ ﺍﺟﺮﺍی ﺍﻧﺪوﺩ ﺩﺍﺭﺩ و ﻧﺴﺒﺖ ﺁﺏ ﺑﻪ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺍﺻﻠﯽ ﺩﺭ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺗﺮﺍﮐﻢ ﺍﺳﺖ. ﻧﺴﺒﺖ وﺯﻧﯽ ﺁﺏ ﺑﻪ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﻦ 0/30 ﺗﺎ 0/45 ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮔﺮﺩﺩ. ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺁﺏ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺮﺍی ﮐﺎﺭﺁﯾﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻼﺕ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺭوﺍﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺘﻨﺎوﺏ ﺑﺮ ﺭوی ﻣﻼﺕ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﺷﺪﻩ و ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻼﺕ ﺑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮔﺮﺩﺩ، ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﯾﺪ. ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺭوﺵ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ASTM C143 ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ.

ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺍﺳﻼﻣﭗ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﺩﯾﺮ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﻧﻤﻮﺩﺍﺭﻫﺎی ﺷﻤﺎﺭﻩ 1-1-5 و 2-1-5 ﺑﺮﺍی ﻣﻮﺍﺭﺩی ﮐﻪ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻤﭗ ﺑﺘﻦ و ﯾﺎ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺗﻮﺳﻂ وﺳﺎﯾﻞ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺣﺴﺐ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺠﺎوﺯ ﮐﻨﺪ.

ﻣﯿﺰﺍﻥ ﯾﻮﻥ ﮐﻠﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻞ، ﺩﺭ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻣﻼﺕ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﺯ 0/15 ﺩﺭﺻﺪ وﺯﻥ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺑﺮﺍی ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻼﻁ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﻼﺕ، ﻋﻤﻞ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﮐﻦ ﻣﻮﺗﻮﺭﺩﺍﺭ (ﻣﯿﮑﺴﺮ) ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ و ﻣﺪﺕ ﺍﺧﺘﻼﻁ ﻣﻼﺕ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﺏ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ 1/5 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻼﺕ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﯿﺮﺵ ﺍوﻟﯿﻪ ﺁﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺮﺩوﺩ ﺍﺳﺖ و ﺗﺤﺖ ﻫﯿﭻ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺍﻧﺪوﺩ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ.

دانلود ادامه مطلب