ﺑﺴﺘﺮﺳﺎﺯی نصب ﻟﻮﻟﻪ‌های آزبست

9-4-2 ﺑﺴﺘﺮﺳﺎﺯی ﻟﻮﻟﻪ‌

ﺣﻔﺎﺭی ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺑﺮﺍی ﺑﺴﺘﺮ ﺳﺎﺯی ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺍﺻﻮﻝ و ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﻧﮑﺎﺕ ﻣﺸﺘﺮک ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی و ﺳﺎﯾﺮ ﻧﮑﺎﺕ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ. ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﺮوﻉ ﺣﻔﺎﺭی، ﻣﺴﯿﺮ ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺷﺪﻩ و ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﺁﻥ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و ﻧﺤﻮﻩ ﻋﺒﻮﺭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﯾﺰی ﮔﺮﺩﺩ. ﺣﻔﺎﺭی ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺒﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺼﺐ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺠﺰ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻧﺼﺐ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽﻫﺎ، ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﮔﺮﺩﺩ. ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻋﺮﺽ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ و ﯾﺎ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻋﺮﺽ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﻖ ﺧﺎﮐﺒﺮﺩﺍﺭی ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﻟﯿﻞ، ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ، ﺳﺴﺖ ﺑﻮﺩﻥ ﺯﻣﯿﻦ و ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺁﻥ، ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻋﻤﻖ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ و ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻋﻤﻖ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺩﺍﻧﻪﺑﻨﺪی ﺷﺪﻩ و ﯾﺎ ﺷﻦ ﺷﮑﺴﺘﻪ و ﯾﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺩﯾﮕﺮ و ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ و ﺗﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﭘﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ و ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﻧﻤﺎﯾﺪ.ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺣﻔﺎﺭی ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻦﻫﺎی ﺳﻨﮕﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﮐﻒ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺣﺪﺍﻗﻞ 10 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﺷﺪﻩ و ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﺍﻧﻪﺍی و ﯾﺎ ﺧﺎک ﻣﺮﻏﻮﺏ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎﺷﺪ، ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ و ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﮔﺮﺩﺩ. ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺑﺴﺘﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟــﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻟﻪﺷﺪﮔﯽ ﺳﻪ ﻣﺤﻮﺭی ﻟﻮﻟﻪ و ﺑﺎﺭﻫﺎی وﺍﺭﺩﻩ و ﺑﺎ ﻋﻨﺎﯾﺖ ﺑﻪ ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺴﺘﺮ1 ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺭ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎی ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ ﺩﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺴﺘﺮﺳﺎﺯی ﺭﺍ ﺩﻗﯿﻘًﺎ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎی ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ و ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞﻫﺎی ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺍﺟﺮﺍ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺩﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺁﺯﺑﺴﺖ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺗﯿﭗﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺕ ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻮﻉ ﺁﻥ2 ﺩﺭ ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ 9-4-2 ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ و ﺿـــﺮﯾﺐ ﺑﺴﺘﺮ ﻫﺮﯾــﮏ ﺍﺯ ﺗﯿﭗﻫﺎی ﻓﻮﻕ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﻣﯽﺑــﺎﺷﺪ.

 1-9-4-2 ﻧﻮﻉ ﺍوﻝ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺑﺴﺘﺮ ﺍﺯ ﺑﺘﻦ ﺳﺎﺩﻩ و ﯾﺎ ﻣﺴﻠﺢ و ﯾﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﺮﻏﻮﺏ ﺩﺍﻧﻪ ﺑﻨﺪی ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ. ﺑﺘﻦ ﺭﯾــﺰی ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺭﺟﺎ ﺍﻧﺠـﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺑﺘﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﮐﺎﻫﺶ ﺍﺛﺮ ﺑﺎﺭﻫﺎی ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺁﺯﺑﺴﺖ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻃﻮﻝ ﻟﻮﻟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ و ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎ ﻗﻄﻊ ﮔﺮﺩﺩ. ﺍﯾﻦ ﺑﺘﻦ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ ﺯﯾﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮔﯿﺮﺩ و ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻃﺎﻕ ﻗﻮﺳﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﺶ ﺩﺍﺩﻩ و ﺁﻥ ﺭﺍ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﮐﻨﺪ.

ﺍﻟﻒ – ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ “ ﺍﻟﻒ “ ﻋﺮﺽ ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ ﺑﺘﻨﯽ ﺯﯾﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺪﺍﻗﻞ 20 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻗﻄﺮ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻮﺩﻩ و ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻗﻄﺮ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ و ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺣﺪی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﯾﮏ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺍﺯ ﻣﻘﻄﻊ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺑﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ.

ﭘﺲ ﺍﺯ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪ ﺭوی ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ ﺑﺘﻨﯽ، ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺳﻄﺤﯽ ﺣﺪوﺩ 30 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻی ﺗﺎﺝ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﺧﺎک ﻣﺮﻏﻮﺏ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ و ﺑﺎ ﺍﺣﺘﯿﺎﻁ و ﺩﻗﺖ، ﯾﺎ ﺗﺨﻤﺎﻕ ﮐﻮﺑﯿﺪﻩ و ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﺷﻮﺩ. ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺴﺘﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺮﺍی ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺑﺎ ﺗﺮﺍﮐﻢ ﺗﺎ ﺣﺪوﺩ 85 ﺍﻟﯽ 95 ﺩﺭﺻﺪ ﭘﺮوﮐﺘﻮﺭ ﻣﻌﺎﺩﻝ 2/2 و ﺑﺮﺍی ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 95 ﺩﺭﺻﺪ ﭘﺮوﮐﺘﻮﺭ ﺣﺪوﺩ 2/8 ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺴﻠﺢ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ ﺑﺘﻨﯽ ﺑﺎ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻣﯿﻠﮕﺮﺩ ﻣﻌﺎﺩﻝ 0/4 ﺩﺭﺻﺪ ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ، ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻌﺎﺩﻝ 3/4 و ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻣﯿﻠﮕﺮﺩ ﺗﺎ ﯾﮏ ﺩﺭﺻﺪ ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﺑﺘﻦ، ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺴﺘﺮ ﺗﺎ 4/8 ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. ﻣﯿﻠﮕﺮﺩﻫﺎ ﻋﻤﻮﺩ ﺑﺮ ﻟﻮﻟﻪ و ﺩﺭ ﻻﯾﻪ ﺯﯾﺮﯾﻦ ﺑﺘﻦ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ 8 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﺑﺘﻦ ﺑﺮﺍی ﺁﺭﻣﺎﺗﻮﺭﮔﺬﺍﺭی ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ وﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﮐﻒ ﻟﻮﻟﻪ و ﻣﺮﮐﺰ ﻣﯿﻠﮕﺮﺩﻫﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ.

ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ “ ﺏ “ ﺑﺎﯾﺪ ﻟﻮﻟﻪ ﺭوی ﻗﺸﺮی ﺍﺯ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﺮﻏﻮﺏ ﺩﺍﻧﻪﺍی ﮐﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺁﻥ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﯾﮏ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻗﻄﺮ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻟﻮﻟﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﻻﯾﻪﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ و ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﺷﻮﺩ و ﺗﺎ ﺣﺪی ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﺷﺪﻩ ﻧﺼﻒ ﻣﻘﻄﻊ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮔﯿﺮﺩ.

ﺑﻘﯿﻪ ﻧﺼﻒ ﻣﻘﻄﻊ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻃﺎﻕ ﯾﮏ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺑﺘﻨﯽ ﮐﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺑﺎﻻی ﺁﻥ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﯾﮏ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻗﻄﺮ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ و ﺣﺪﺍﻗﻞ 10 و ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ 38 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ و ﻋﺮﺽ ﺁﻥ ﺣﺪﺍﻗﻞ 20 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻗﻄﺮ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ و ﯾﺎ 1/25 ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻗﻄﺮ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩ ﺷﻮﺩ. ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﺑﺘﻦ ﺑﺮﺍی ﺁﺭﻣﺎﺗﻮﺭﮔﺬﺍﺭی ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﻃﺎﻕ ﻗﻮﺳﯽ وﺍﻗﻊ ﺑﯿﻦ ﺗﺎﺝ ﻟﻮﻟﻪ و ﻣﺮﮐﺰ ﻣﯿﻠﮕﺮﺩﻫﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺴﺘﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ و ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺑﺘﻦ ﻏﯿﺮﻣﺴﻠﺢ ﻣﻌﺎﺩﻝ 2/8 ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺴﻠﺢ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺑﺘﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺭﺻﺪ ﻣﯿﻠﮕﺮﺩ

ﺣﺎﻟﺖ ﺍﻟﻒ، ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺴﺘﺮ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. ﻣﯿﻠﮕﺮﺩﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻤﻮﺩ ﺑﺮ ﻟﻮﻟﻪ و ﺩﺭ ﺑﺎﻻی ﻃﺎﻕ ﻗﻮﺳﯽ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﺑﺘﻦ ﻣﻌﺎﺩﻝ 5 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﻧﺪ. ﺩﺭ ﺑﺘﻦﺭﯾﺰی ﺩﻗﺖ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺍﺯ وﺿﻌﯿﺖ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻧﺸﺪﻩ و ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻧﮕﺮﺩﻧﺪ.

2-9-4-2 ﻧﻮﻉ ﺩوﻡ

ﺩﺭ ﻧﻮﻉ ﺩوﻡ، ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮی ﺍﺯ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺩﺍﻧﻪﺍی ﻣﺮﻏﻮﺏ ﮐﻪ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻗﺸﺮ ﺑﺴﺘﺮ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﯾﮏ ﻫﺸﺘﻢ ﻗﻄﺮ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ و ﺣﺪﺍﻗﻞ 10 و ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ 15 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻟﻮﻟﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻻﯾﻪﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ و ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﺷﻮﺩ و ﺗﺎ ﺣﺪی ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﺷﺪﻩ ﻧﺼﻒ ﻣﻘﻄﻊ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﮔﯿﺮﺩ. ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺗﺎ ﺳﻄﺤﯽ ﺣﺪﺍﻗﻞ 30 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻی ﺗﺎﺝ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﺮﻏﻮﺏ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ و ﺑﺎ ﺍﺣﺘﯿﺎﻁ و ﺩﻗﺖ ﺗﺎ 95 ﺩﺭﺻﺪ ﭘﺮوﮐﺘﻮﺭ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﺷﻮﺩ.

ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺴﺘﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻌﺎﺩﻝ 1/9 ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

3-9-4-2 ﻧﻮﻉ ﺳﻮﻡ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﻧﯿﺰ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮی ﺍﺯ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺩﺍﻧﻪﺍی ﻣﺮﻏﻮﺏ ﮐﻪ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ و ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻗﺸﺮ ﺑﺴﺘﺮ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﯾﮏ ﻫﺸﺘﻢ ﻗﻄﺮ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ و ﺣﺪﺍﻗﻞ 10 و ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ 15 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻟﻮﻟﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻻﯾﻪ ﺑﻪ ﺿﺨﺎﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺷﺸﻢ ﻗﻄﺮ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﭘﺮ ﺷﺪﻩ و ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﺷﻮﺩ.ﺑﻘﯿﻪ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺗﺎ ﺳﻄﺤﯽ ﺣﺪﺍﻗﻞ 15 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻی ﺗﺎﺝ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﺮﻏﻮﺏ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ و ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺗﺎ 85 ﺩﺭﺻﺪ ﭘﺮوﮐﺘﻮﺭ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﺷﻮﺩ. ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺴﺘﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻌﺎﺩﻝ 1/5 ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

4-9-4-2 ﻧﻮﻉ ﭼﻬﺎﺭﻡ

ﺩﺭ ﻧﻮﻉ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺑﺴﺘﺮ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﺘﺪﺍوﻝ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﻟﻮﻟﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤًﺎ ﺭوی ﺑﺴﺘﺮ ﺣﻔﺎﺭی و ﺭﮔﻼژ ﺷﺪﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ.

ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺴﺘﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻌﺎﺩﻝ 1/1 ﺍﺳﺖ.

ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻮﺍﺳﻄﻪ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮوﺯ ﻧﻤﺎﯾﺪ، ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺑﺴﺘﺮﺳﺎﺯی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﺸﻮﺩ. ﺩﺭ ﻧﺸﺮﯾﻪ ﺷﻤﺎﺭﻩ 163 ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﯾﺰی ﮐﺸﻮﺭ ﻧﯿﺰ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﻋﺪﻡ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ.