حمیدرضا تشیعی شاخص آب بدون درآمد را شامل سه بخش هدررفت واقعی، ظاهری و مصارف مجاز بدون درآمد عنوان کرد و اظهار داشت: هدررفت واقعی آن بخش از آب است که وارد شبکه می‌شود اما به دلیل نشت فیزیکی بدون مصرف از شبکه توزیع، خطوط انتقال، مخازن و انشعاب‌ها خارج می‌شود که این رقم هم‌اکنون در کشور ۱۳٫۳ درصد است.

وی ادامه داد: هدررفت ظاهری هم شامل آبی است که توسط مشترک مصرف می‌شود اما درآمدی برای شرکت‌های آب و فاضلاب ندارد که شامل انشعاب‌های غیرمجاز، خطای مدیریت داده‌ها و خطای تجهیزات اندازه‌گیری تحویل آب است و این رقم ۹٫۸ درصد است؛ مصارف مجاز بدون درآمد هم شامل مصارف داخلی شرکت‌ها و یا شیرهای آتش‌نشانی که مجاز هستند اما درآمدی ندارند و این رقم نیز ۱٫۶ درصد است.

تشیعی با بیان اینکه شاخص آب بدون درآمد کشور ۲۴٫۷ درصد است، گفت: سال ۸۳ این رقم ۳۱٫۸ درصد بوده که با اقدام‌های انجام شده هر سال ۰٫۸ درصد کاهش یافته است؛ اما با توجهبه وضعیت منابع آب کشور هدف‌گذاری ما باید زیر ۱۰ درصد باشد و اگر اقدام‌های لازم را برای کاهش این رقم انجام ندهیم، در آینده شاهد روند افزایشی شاخص خواهیم بود.

وی با بیان اینکه کاهش آب بدون درآمد نیازمند انجام اقدام‌های فنی گستره در سامانه‌هایآب‌رسانی است، اظهار داشت: ‌هم اکنون حدود ۴۰ درصد شبکه آب‌رسانی در شهرها فرسوده است؛ بیشتر این شبکه‌ها مربوط به زمان مدیریت شهرداری‌ها است و برای این شبکه‌ها از لوله‌های نامرغوب استفاده شده که به مرور زمان عمرمفید این شبکه‌ها نیز به پایان رسیده است.

تشیعی با بیان اینکه در برنامه پنجم توسعه سالانه ۱٫۷ درصد کاهش آب بدون درآمد هدف‌گذاری شده بود، افزود: بر اساس شاخص قیمت‌های سال ۸۹ اعتبار موردنیاز برای این هدف سالی ۶۹۰ میلیارد تومان بوده است که اگر بخواهیم به‌روزرسانی کنیم، این رقم هم‌اکنون دست کم باید دو برابر شود؛ در صورتی که اعتبار منابع ملی ما در این بخش در سال ۹۱ حدود ۰٫۴ درصد این رقم، در سال ۹۲ حدود ۲٫۴ درصد و در مجموع سه سال گذشته ۳٫۲ درصد اعتبار موردنیاز در اختیار ما قرار گرفته است؛ با این حال هر سال ۰٫۸ درصد کاهش هدررفت را محقق کرده‌ایم.

وی با تاکید بر اینکه کاهش آب بدون درآمد نیازمند تامین اعتبارهای موردنیاز است، ادامه داد: هم‌اکنون حدود ۳٫۵ میلیون مترمکعب مخزن ذخیره و تامین فشار در شهرهای بالای ۳۰ هزار مشترک نیاز داریم، چراکه این مخازن نقش کلیدی برای تعادل فشار شبکه دارند.

وی ادامه داد: از نیمه شب به بعد که مصرف به کمترین میزان می‌رسد، اگر مخازن کافی در شهرها وجود داشته باشد، به تزریق آب به شبکه نیاز نیست و از این طریق پرت آب در شبکه کاهش محسوسی خواهد داشت.

معاون نظارت بر بهره برداری شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور با بیان اینکه اگر دغدغه اصلی کشور آب است، باید بتوانیم از هدررفت منابع آبی که تولید می‌شود جلوگیری کنیم، گفت: در شهری مثل توکیو در پایان جنگ جهانی دوم هدررفت فیزیکی آب حدود ۸۰ درصد بود، اما با تعویض شبکه و استفاده از لوله‌های توزیع باکیفیت و ضد زلزله و همچنین مدیریت فشار پرت فیزیکی را به دو درصد کاهش داده‌اند.

وی ادامه داد: از سال ۲۰۰۰ میلادی طبق دستورالعمل‌های سازمان جهانی آب، ایجاد سامانه‌های بالانسینگ در کشور آغاز شد و هم‌اکنون ایران از نظر داشتن سامانه بالانسینگ آب در منطقه پیشرو است.

معاون بهره‌برداری شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور در پایان خاطرنشان کرد:‌ براساس شاخص‌ قیمت سال ۸۹، برای کاهش تلفات ۶۹۰ میلیارد تومان هزینه لازم است تا سالی ۱٫۷ درصد از حجم تلفات شبکه کاسته شود.

منبع: پایگاه خبری آب