بررسی وضعیت رودخانه ای ایران نشان میدهد که از میان 5 هزار رودخانه موجود 89 مورد مرزی هستند ، از میان این رودخانه ها برخی فصلی و برخی دائمی اند ،و این بدین صورت است که حجم آبهای خروجی از رودهای مرزی 10 میلیارد متر مکعب و حجم آبهای رودخانه های ورودی کشور بین 5 تا 10 میلیارد متر مکعب تخمین زده شده است ، مابقی که میزانی حدود 2 میلیارد متر مکعب دارد از سایر مرزها وارد کشور میشود .
4 رودخانه ورودی به کشور عبارتند از ارس و اترک در شمال ایران که از ترکیه و ترکمنستان سرچشمه می گیرند و دو رودخانه هریر رود و هیرمند در شرق کشور که سرچشمه آنها افغانستان است. رودخانه های خروجی ایران نیز شامل 14 رودخانه هستند که آب حدود 50 رودخانه فرعی را مستقیما به دریای خزر می ریزند.
همچنین 6 رودخانه به رود ارس می ریزند که از مهم ترین آنها رودخانه زنگمار است. 9 رودخانه دیگر در شمال غربی و شمال شرقی کشور با کشورهای آذربایجان، ارمنستان و ترکمنستان می ریزند که مهم ترین آنها رودخانه اترک با آبدهی متوسط سالیانه 250 میلیون متر مکعب است.
2 رودخانه لار، پیران و روتگ نیز حدود 50 میلیون متر مکعب آب را از ایران به پاکستان جاری می کنند. 12 رودخانه هم آب های حوضه آبریز خلیج فارس را به خلیج فارس و هورالعظیم جاری می سازند. 3 رودخانه باهو، میناب و کاجو با آبدهی سالیانه حدود 1 میلیارد متر مکعب آب های حوضه آبریز دریای عمان را به این دریا می ریزد.
گزارش مرکز پژوهش ها حاکی است 18 رودخانه نیز از غرب کشور به سمت عراق جاری می شوند. در میان کشورهای همسایه ایران با کشور عراق دارای بیشترین پیوند توپوگرافیکی و تداخل حوضه آبریز از نظر جریانات آب های سطحی است و به علت قرار گرفتن ایران در بالادست و داشتن موقعیت کوهستان، سالیانه میلیاردها مترمکعب آب به کشور عراق جریان می یابد
به ازای افزایش 2 تا 3 درجه سانتیگراد دما حدود 10 درصد منابع آب در دسترس کاهش پیدا می کند
کاهش ذکر شده بدون لحاظ کردن افزایش نیازهای بخش های مخلتف است و در واقعیت منابع در دسترس کاهش بیشتری خواهد داشت. تحت این شرایط علاوه بر تغییرات در دما، میزان بارش سالیانه بین 10 تا 25 درصد و حتی بیشتر در مقیاس ماهیانه تغییرات خواهد داشت.
ترکیب اطلاعات حاصل از پیش بینی تغییرات اقلیم و میزان آب در دسترس به ازای هر نفر می تواند اطلاعات مفیدی از مناطق آسیب پذیر و تخمینی از میزان آسیب پذیر را به دست دهد.
شاید بتوان گفت که مهم ترین اثری که تغییرات اقلیم بر منابع آب دارد عبارت است از افزایش عدم قطعیت در تامین و مدیریت آب بارش، رواناب، خشکسالی و سیل که همگی پدیده هایی طبیعی هستند و به نوعی می توان آنها را به عنوان متغیرهای تصادفی در نظر گرفت.
از سویی، میزان آسیب پذیری منابع آب تابع عوامل متعددی است که از این میان می توان به شرایط اقتصادی و سیاسی، میزان آب در دسترس و میزان مشترک بودن منابع آب اشاره کرد. مصرف بالای آب در برخی از کشورها می تواند به دلیل کمبود ذاتی منابع آب با استفاده بیش از حد از آنها باشد که در هر حالت می تواند به مناقشه منجر شود


 

منبع: بازار آب ایران