همه چیز درباره ی بازگشت غولهای نفتی به ایران

وزارت نفت ایران این روزها مشغول اجرای سیاستهای جدیدی برای اصلاح قراردادها با دستور مستقیم بیژن زنگنه است . به طوریکه قصد دارد با افزایش جذابیت قرار دادهای توسعه بخش بالادستی صنعت نفت ، علاوه بر حفظ منافع ملی توافقنامه های مثبتی را فی مابین شرکت ملی نفت ایران و غولهای این صنعت فراهم آورد.
پیش از این با افزایش تحریمهای صنعت نفت ایران مجبور به امضای قرارداد با شرکتهای چینی شد که با تاخیر در اجرای قراردادهایشان از لیست پروژه های نفتی ایران کنار گذاشته شدند.
با شروع کار دولت جدید مذاکرات وزارت نفت وارد دوره جدیدی شد به طوریکه حتی برخی از شرکتهای اروپایی و آمریکایی نیز در لیست این مذاکره کنندگان قرار گرفتند. در مقابل شرکتهای خارجی هم با کاهش اثر تحریم ها به دنبال راهی برای بازگشت مجدد به ایران بودند ، در این میان کار برخی از این غولهای نفتی دشوارتر خواهد بود .

شل انگلیس 
شل که تا پیش از افزایش تحریمها از مشتریان دائمی نفت خام ایران بود، به طوریکه طرح توسعه میادین نفتی سروش و نوروز از مشارکتهای این شرکت با شرکت ملی نفت ایران بود. شل حتی بعد از تحریمها هم به علت خرید محموله های بزرگ نفتی به ایران بدهکار بود .
با توجه به بالا بودن کیفیت پروژه ایجاد شده توسط این شرکت و همچنین پس از پرداخت بدهی دومیلیارد و سیصد میلیون دلاری به راحتی میتوان با ایران قرارداد امضا کند.

توتال فرانسه
در این میان توتال به خوش شانسی شل نیست. با وجود مصاحبه های مختلف کریستوف دمارژری مدیرعامل این شرکت که تمایل خود را به لغو ممنوعیتها و در نهایت بازگشت به ایران ابراز کرده و خواهان همکاری بلند مدت با ایران شده ، اظهارات اخیر وزیر خارجه این کشور در مذاکرات ژنو بازگشت نفتی این شرکت با ایران را با دشواری مواجه نموده .

انی ایتالیا
انی نیز ازجمله شرکتهایی است که راه همواری برای بازگشت به صنعت نفت ایران دارد، این شرکت که کارنامه کاری موفق و بدون اشکالی با ایران دارد حتی در زمان تحریم ها هم اقدام به خرید نفت خام میکرد و از جزو گروه تحریم کنندگان اتحادیه اروپا نبود.

استات اویل هیدروی نروژ
شرکت استات اویل هیدروی نروژ هم همچون انی حتی پس از تحریم‌ها هم روابط سطح بالایی با صنعت نفت ایران داشت. به طوریکه طرح توسعه سه فاز میدان مشترک گازی پارس جنوبی و در

کشف بلوک نفتی اناران و به ویژه میدان مشترک نفتی آذر و طرح اکتشافی بلوک خرم اباد از جمله پروژه های نفتی انجام شده توسط این شرکت برای ایران بود. در این میان تنها نقطه سیاه پرونده این شرکت نروژی اقدام به پرداخت رشوه به ماموران دولتی برای امضای قرارداد گازی نفتی با ایران بود.
با این وجود به علت اقدامات خیرخواهانه استات اویل در مناطق دور افتاده و برخورد صادقانه در اجرای پروژه های نفتی ، بازگشت مجدد این شرکت بدون مساله خواهد بود.

پتروبراس برزیلی‌
مهمترین پروژه مشترک شرکت ملی نفت ایران با شرکت پتروبراس برزیل کشف ذخایر جدید هیدروکربوری در بلوک‌های اکتشافی ایران در خلیج فارس همچون تفتان بود. که این پروژه بر اساس گزارشات مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران از نظر اقتصادی قابل توجه نبود. در ادامه با توجه به اختلافات پیش آمده این شرکت دفتر مرکزی خود را تعطیل کرد و پس از ان نیز با اعمال تحریم ها مذاکرات بین شرکت ملی نفت و پتروبراس بدون نتیجه باقی ماند.

گاز پروم روسیه
گازپروم بزرگترین تولید کننده و صادر کننده گاز جهان با خطوط لوله است که در توسعه فاز 2 و 3 پارس جنوبی با ایران همکاری خوبی داشت. اما در نهایت این شرکت روسی به تفاهم نامه ها و قراردادهای فی ما بین متعهد نبوده و شریک مطمئنی برای بازگشت به صنعت نفت ایران به حساب نمی آید. روسیه با وجود اعتراض به تحریمهای نفتی علیه ایران به علت کناره گیری شرکتهایش از پروژه های نفت و گاز در زمان تحریم کارنامه قابل قبولی نداشته است.
در حال حاضر شرکت زاروبژ نفت روسیه خواهان همکاری با ایران در یک میدان گازی در حوالیه عسلویه است که با وجود پیشینه ی منفی روسیه هنوز شرکت ملی نفت ایران با آن شرکت به توافق نرسیده است.

چینی‌ها
شرکتهای نفت و گازی چین که تنها به واسطه خروج غولهای نفتی توانستند به ایران راه پیدا کنند با تاخیرهای متعدد باعث ضررهای میلیاردی در توسعه میادین مشترک نفت و گاز شدند.
این شرکتهای چینی که قراردادهایی با ارزش بیش از 40 میلیارد دلار برای طرح های مختلفی از جمله آزادگان شمال و جنوب و فاز 11 پارس جنوبی و … امضا کردند با این وجود این طرح ها یا هیچوقت اجرا نشد یا با تاخیر فراوان همراه بود به طوریکه شرکت ملی نفت اقدام به اخراج آنها در طرح توسعه فاز 11 پارس جنوبی و توسعه میدان مستقل پارس شمالی کرد.
شرکتهای چینی با عملکرد ضعیف و انتقاد آمیز خود و عدم تعهد به قراردادهای امضا شده در 6 سال اخیر شریک خوبی برای ایران به حساب نمی آیند. و دست آوردی به جز ضررهای میلیاردی و وقت کشی برای صنعت نفت به ارمغان نمی آورند. 

منبع: خبرگزاری مهر