ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮔﯿﺮﻧﺪﻩ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺮﺍی ﻧﺼﺐ ﺷﯿﺮﻫﺎی ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺷﺒﮑﻪ ﺗﻮﺯﯾﻊ ﺁﺏ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﺿﻤﻦ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺗﻮﺿﯿﺤﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎ و ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞﻫﺎی ﺳﺎﺧﺖ ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺭوﺷﻬﺎی ﺍﺟﺮﺍی ﮐﺎﺭ، ﺗﺤﻮﯾﻞ، ﺣﻤﻞ، ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی، ﻧﺼﺐ، ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ و ﺁﺯﻣﺎﯾﺶﻫﺎی ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺼﺐ و ﺭﺍﻩﺍﻧﺪﺍﺯی ﺗﻮﺳﻂ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﺳﺎﺧﺖ ﺷﯿﺮ (ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺑﻪ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ) ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺗﻮﺟﯿﻪ و ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ و ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﻬﯿﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺮﻫﺎ ﺑﻮﺩﻩ و ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﻧﺼﺐ و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ و ﻣﻨﻀﻢ ﺑﻪ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺗﻠﻘﯽ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ. ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﺗﮑﻤﯿﻠﯽ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺑﺎﺭﮔﯿﺮی و ﻧﺼﺐ، ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ و ﺭﺍﻩﺍﻧﺪﺍﺯی ﺻﺤﯿﺢ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺣﺴﺐ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ ﺩﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﺁﻥ، ﺍﺷﮑﺎﻝ و ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎ ﺍﺭﺍﺋﻪ و ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﻟﺰوﻡ ﺑﺮﺍی ﺍﺟﺮﺍی ﮐﺎﻣﻞ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺗﻌﺎﺭﯾﻒ شیرهای آتشنشانی

ﺑﺮﺍی ﺗﻌﺎﺭﯾﻒ و ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﻣﺘﺪﺍوﻝ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﻓﯽ و ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﯿﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ (2-1-1-2-4) ﺗﻌﺎﺭﯾﻒ ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﺷﻮﺩ.

ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪی ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ

ﺷﯿﺮﻫﺎی ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ و ﻧﻮﻉ ﺷﯿﺮ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪی ﻣﯽﮔﺮﺩﻧﺪ :

ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﺎ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺧﺸﮏ

ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺷﯿﺮ ﺩﺍﺭﺍی ﺑﺨﺶ ﻓﻮﻗﺎﻧﯽ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﺍﺳﺖ و ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺷﯿﻠﻨﮓ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧـــﯽ ﺑﻪ ﺧﺮوﺟﯽﻫﺎی2/5 3 ﺍﯾﻨﭻ ﯾﺎ ﺧﺮوﺟﯽ 4 ﺍﯾﻨﭻ ﺁﻥ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﺤﻔﻈﻪ ﻓﻮﻗﺎﻧﯽ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺷﯿﺮ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎﺩی ﺧﺸﮏ ﺍﺳﺖ و ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﮐﺮﺩﻥ ﺷﯿﺮﺍﺻﻠﯽ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺮ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺴﺘﻦ ﺷﯿﺮ ﺍﺻﻠﯽ ﻋﻤﻞ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ. ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺷﯿﺮ ﺑﺮﺍی ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﯾﺦﺯﺩﮔﯽ ﺁﺏ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺮ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﯿﺰﻡ ﺿﺮﺑﻪﮔﯿﺮ ﺑﻮﺩﻩ و ﺩﺭ ﺗﺼﺎﺩﻡ وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺧﺮوﺝ ﺁﺏ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ .(43-2-4)

ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﺎ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺗﺮ

ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺷﯿﺮ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﯿﺮ ﻗﺒﻠﯽ ﺩﺍﺭﺍی ﻣﺤﻔﻈﻪ ﻓﻮﻗﺎﻧﯽ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﺍﺳﺖ وﻟﯽ ﮐﻞ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺁﻥ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺩﺍﺭﺍی ﺷﯿﺮ ﺍﺻﻠﯽ ﻧﯿﺴﺖ و ﺑﻪ ﺟﺎی ﺁﻥ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺧﺮوﺟﯽﻫﺎ ﺩﺍﺭﺍی ﺷﯿﺮ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪﺍی ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﯾﺦﺯﺩﮔﯽ ﺁﺏ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﺼﺐ ﺷﻮﺩ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺮ ﺩﺍﺭﺍی ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺿﺮﺑﻪ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺗﺼﺎﺩﻡ وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ (ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ .(44-2-4) ﺷﯿﺮﻫﺎی ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺩﺍﺭﺍی ﺍﺗﺼﺎﻝ ﻧﻮﻉ ﻓﻠﻨﺠﯽ (DN100) ﺑﺮﺍی ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺯﻣﯿﻨﯽ

ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺷﯿﺮ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﺎﻣﻞ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺳﻄﺢ ﺯﻣﯿﻦ و ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﻧﺼﺐ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺮ ﺩﺍﺭﺍی ﯾﮏ ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺷﯿﻠﻨﮓ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ و ﯾﺎ ﭘﺎﯾﻪ ﺷﯿﻠﻨﮓ (ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ (49-2-4 )ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺷﯿﺮ ﺍﺳﺖ (ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ .(45-2-4) ﺷﯿﺮﻫﺎی ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﺩﺍﺭﺍی ﺍﺗﺼﺎﻝ ﻧﻮﻉ ﻓﻠﻨﺠﯽ ( ( DN80 ﺑﺮﺍی ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی شیر آتشنشانی

ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺤﻮﯾﻞ، ﺣﻤﻞ، ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی، ﻧﺼﺐ، ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ و ﺁﺯﻣﺎﯾﺶﻫﺎی ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺼﺐ و ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺯی ﺍﺳﺖ. ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ و ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺷﯿﺮﻫﺎی ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ، ﺩﺭ ﺟﺪﺍوﻝ ﺷﻤﺎﺭﻩ (12-2-4) و (13-2-4) ﭘﯿﻮﺳﺖ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﯾﮏ ﺍﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﺁوﺭﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺖ ﺷﯿﺮﻫﺎی ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺁوﺭﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻩﺍی ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﮐﻔﺎﯾﺖ ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ، ﺣﺴﺐ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺍﺳﺘﺎﻧـــــــــــــﺪﺍﺭﺩ DIN, BSI, ISO و ANSI / AWWA ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﺟﺪﺍوﻝ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻧﻤﻮﺩ.

ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮﺍﺭﺩ شیر آتشنشانی

ﺑﺮﺍی ﻣﻮﺍﺭﺩ ﮐﻠﯽ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻣﺼﺎﻟﺢ، ﺣﻤﻞ، ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی، ﻧﺼﺐ، ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ و ﺭﺍﻩﺍﻧﺪﺍﺯی ﺷﯿﺮﻫﺎی ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﻫﺎی (5-1-1-2-4) ﺍﻟﯽ (8-1-1-2-4) ﺷﯿﺮﻫﺎی ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﺷﻮﺩ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﯾﺮ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ:

-ﮐﻠﯿﻪ ﺷﯿﺮﻫﺎی ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﯾﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﺍﺻﻠﯽ ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﺷﯿﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺭﺍی ﯾﮏ ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮﺍﺕ و ﯾﺎ ﺗﻌﻮﯾﺾ ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻗﻄﻊ ﺟﺮﯾﺎﻥ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷــﺪ(ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ .(46-2-4))

-ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﯾﺎ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻓﻠﻨﺞ ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮﺩ و ﯾﺎ ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﯾﮑﺴﺎﻥ و ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩﺍی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭی ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻪ ﺷﯿــﺮ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

-ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺭﺍی ﺯﯾﺮﺳﺎﺯی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻧﺸﺴﺖ ﺷﯿﺮ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺷﻮﺩ. ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺑﻠــﻮک ﺑﺘﻨــﯽ (ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ (47-2-4 ) ﺑﺮﺍی ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺍﺳﺖ.

-ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﺟﺮﺍی ﺯﯾﺮﺳﺎﺯی ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺷﯿﺮ ﻣﻘﺪﺍﺭی ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﻨﮕﯽ ﺩﺭﺷﺖﺩﺍﻧــﻪ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺯﻫﮑﺸﯽ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

-ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﮐﻪ ﺳﻄﺢ ﺁﺏ ﺯﯾﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺷﯿﺮ ﺑﺎ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ و ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺷﯿﺮ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻤﭗ ﺩﺳﺘﯽ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﺩ.

-ﺭﻧﮓﺁﻣﯿﺰی ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﻧﮕﻬﺎی ﺯﺭﺩ، ﻧﺎﺭﻧﺠﯽ و ﯾﺎ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺭوﺯ و ﻫﻢ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﺅﯾﺖ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﻧﮓ ﻗﺮﻣﺰ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ.

-ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺟﺪﯾﺪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺗﺴﺖ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ و ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﺴﺖ ﺧﻂ ﻟﻮﻟــﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺟﺮﯾﺎﻥ وﺭوﺩی ﺑﻪ ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻗﻄﻊ ﺑﺎﺷﺪ.

-ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ و ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺑﺎﯾﺪ ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺴﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ.

ﺍﻟﻒ – ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﺑﺎﺯ ﺷﻮﺩ.

ﺏ – ﺷﯿﺮ ﺍﺻﻠﯽ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﺯ ﺷﻮﺩ و ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺷﺪﻥ ﻣﺠﺪﺩﺍً ﮐﻠﯿﻪ وﺭوﺩی و ﺧﺮوﺟﯽﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ.

پ – ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﺭﭘﻮﺷﻬﺎی ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺷﻠﻨﮓ ﺑﺮﺍی ﻫﻮﺍﮔﯿﺮی ﮐﻤﯽ ﺑﺎﺯ ﺷﻮﺩ و ﺳﭙﺲ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮﺩ.

ﺕ – ﺗﻮﺳﻂ ﯾﮏ ﭘﻤﭗ ﻓﺸﺎﺭ ﺗﺴﺖ ﻻﺯﻡ (BSI: 16bar, AWWA:1000hpa) ﺑﺎ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺤﻠﻬﺎی ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺷﯿﻠﻨﮓ ﺑﻪ ﺷﯿﺮﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺷﻮﺩ.

ﺙ – ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﺴﺖ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﮐﻠﯿﻪ ﺩﺭﭘﻮﺷﻬﺎ، ﻓﻠﻨﺠﻬﺎ و ﺑﺪﻧﻪ ﺷﯿﺮﺍﺻﻠﯽ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ ﺷﻮﺩ و ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ وﺟﻮﺩ ﻧﺸﺘﯽ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺗﺮﻣﯿﻢ ﯾﺎ ﺗﻌﻮﯾﺾ ﺷﻮﺩ.

ﺝ    – ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﺷﯿﺮ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻒ ﯾﮏ ﺩﺳﺖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺭوی ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺤﻠﻬﺎی ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ و ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﮑﺶ (ﺧﻸ) ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺁﺏ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﺻﺤﯿﺢ ﺷﯿﺮ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺮﺩ.

ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻧﺸﺖ، ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ و ﻣﺠﺪﺩﺍً ﺷﯿﺮ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺁﺏ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ وﺟﻮﺩ ﻣﻮﺍﺩ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺩﺭ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺑﺎ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺁﺏ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺷﻮﺩ.

–    ﺩﺭﭘﻮﺷﻬﺎی ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺷﯿﻠﻨﮓ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺣﺪی ﻣﺤﮑﻢ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺠﺪﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﺩﺳﺖ و ﺑﺪوﻥ ﺍﺑﺰﺍﺭ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺷﯿﺮﻫﺎی ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ