2-7-2-1 ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺣﻤﻞ

ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭﺣﯿﻦ ﺳﺎﺧﺖ ﺩﺭﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ، ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺣﻤﻞ، ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ ﺭﺍ ﻃﯽ ﮐﺮﺩﻩ و ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺧﺮوﺝ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻟﻮﻟﻪ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺣﻤﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ، ﺑﯽﻋﯿﺐ ﺑﻮﺩﻥ ﺷﮑﻞ ﻇﺎﻫﺮی، ﻗﻄﺮ، ﻓﺸﺎﺭ ﮐﺎﺭ، ﺗﻌﺪﺍﺩ، ﮐﻨﺘﺮﻝ و ﺑﺎﺯﺑﯿﻨﯽ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﮐﻨﺪ. ﮐﻠﯿﻪ ﮐﻤﺒﻮﺩﻫﺎ و ﯾﺎ ﺻﺪﻣﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﺅﯾﺖ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻉ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺑﺮﺳﺪ. ﺗﺤﻮﯾﻞ و ﺗﺤﻮﻝ ﺍﯾﻦ ﺍﺟﻨﺎﺱ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺯﯾﺮ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺩﻗﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﯾﺎ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺍﻧﺒﺎﺭﻫﺎی ﺍﺻﻠﯽ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁوﺭﺩ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺤﻮﯾﻞ و ﺍﻣﻀﺎی ﺻﻮﺭﺗﺠﻠﺴﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺻﺪﻣﻪﺍی ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺣﻤﻞ و ﮐﺎﺭﮔﺬﺍﺭی ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﻟﻮﺍﺯﻡ وﺍﺭﺩ ﺁﯾﺪ ﮐﻼً ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ و ﺩﺭ ﺗﻌﻬﺪ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ و ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮی ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ. ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ ﺍﻧﺪوﺩ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﯾﺎ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎ و ﺩﺳﺘﻮﺭﻫﺎی ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ﺑﺎﺩﻗﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺣﻤﻞ ﺷﻮﻧﺪ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ و ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺣﻤﻞ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﮐﻨﺪ. ﭘﻮﺷﺶ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺭﺍی ﺭویﻫﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩﻩ و ﭘﺎﺭﮔﯽ و ﺻﺪﻣﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﯾﺪﻩ ﻧﺸﻮﺩ. ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺻﺪﻣﻪ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺘﺒﺎً ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻉ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺑﺮﺳﺪ و ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻃﻼﻉ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺻﻮﺭﺗﺠﻠﺴﻪ و ﺑﻌﺪﺍً ﺣﻤﻞ ﺷﻮﺩ.
ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻣﺤﺪوﺩﻩ ﺣﺮﯾﻢ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﯿﻦ 2 ﺍﻟﯽ 2/5 ﻣﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﺪوﺩ ﺟﺎﺩﻩ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺤﻞ ﺑﺮﺍی ﺭﯾﺨﺘﻦ و ﺟﻤﻊﺁوﺭی ﺧﺎﮐﻬﺎی ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺧﺎﮐﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.

ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ ﯾﺎ ﻣﺤﻠﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺟﺮﺍی ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﯽﻋﻮﺽ و ﺑﺪوﻥ ﻣﻌﺎﺭﺽ و ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺯﻣﺎﻥﺑﻨﺪی ﺗﻔﺼﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﻠﻬﺎی ﭘﯿﺶ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﺧﺬ ﭘﺮوﺍﻧﻪ ﯾﺎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﺍﺯ ﻗﺒﯿﻞ ﻋﻮﺍﺭﺽ و ﺣﻖ ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ﺑﻮﺩﻩ و ﯾﺎ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻣﺠﻮﺯﻫﺎی ﺧﺎﺹ ﺑﺮﺍی ﺍﺟﺮﺍی ﮐﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ، ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎ و ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺍو ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﺩﯾﺪ.

3-7-2-1 ﺑﺎﺭﮔﯿﺮی و ﺣﻤﻞ

ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻤﻞ ﻟﻮﻟﻪ ، ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ، ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ﺍﺯ ﺍﻫﻤﯿﺖ وﯾﮋﻩﺍی ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ. ﺍﻏﻠﺐ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻋﺪﻡ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮔﯿﺮی و ﺣﻤﻞ ﺻﺪﻣﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﯾﺪ. ﺍﯾﻦ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﻻﺯﻡ ﺗﺮﻣﯿﻢ ﻧﻤﻮﺩ و ﺍﺟﺒﺎﺭﺍً ﺍﯾﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﺩ، ﻟﺬﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﮔﯿﺮی ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺩﻗﺖ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺍی ﺑﺎﺭﮔﯿﺮی و ﺣﻤﻞ، ﺍﺯ وﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪﻥ ﺻﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﻟﻮﻟﻪ و ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﮐﻨﺪ. ﺭوﺵ ﺑﺎﺭﮔﯿﺮی و ﺣﻤﻞ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ، ﻗﻄﺮ، ﻃﻮﻝ و وﺯﻥ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺴﺐ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻉ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺭﺳﯿﺪﻩ و ﺗﺄﯾﯿﺪﺍﺕ ﻻﺯﻡ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺑﺎﺭﮔﯿﺮی و ﺣﻤﻞ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﺷﻮﺩ. ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﻬﯿچ وﺟﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺳﻘﻮﻁ ﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﯾﮕﺮی ﺑﺎ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺸﺨﺺ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ ﺍﻧﺪوﺩ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ و ﯾﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﺎﺭﮔﯿﺮی و ﺣﻤﻞ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﺻﺪﻣﻪﺍی ﺑﻪ ﺍﻧﺪوﺩ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﯾﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﺧﺎﺭﺟﯽ وﺍﺭﺩ ﻧﺸﻮﺩ. ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﺭﺍ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺗﻌﺒﯿﻪ ﺩو ﺍﻟﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺳﻄﺢ ﺷﯿﺒﺪﺍﺭ ﺑﺴﻤﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﻧﻤﻮﺩ و ﺍﺯ ﮐﺎﻣﯿﻮﻥ ﯾﺎ ﮐﻔﯽ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻧﻤﻮﺩ. ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﺍﻗﻄﺎﺭ ﺑﺰﺭگ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﺮﺛﻘﯿﻞ ﯾﺎ ﺳﺎﯾﺪﺑﻮﻡ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻧﻤﻮﺩ. ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺑﺮﺯﻧﺖ ﯾﺎ ﻗﻼﺑﻬﺎی ﭘﻮﺷﺶ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﭘﻼﺳﺘﯿﮏ ﺑﺮﺍی ﺑﻠﻨﺪﮐﺮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺍﺯ ﺻﺪﻣﻪ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﮐﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﺩوﺭ ﻟﻮﻟﻪ ﺧﺼﻮﺻﺎً ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺪﺍً ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﺷﻮﺩ.
ﻧﺤﻮﻩ و ﺭوﺷﻬﺎی ﻣﻄﻤﺌﻦ و ﺑﺎﺭﺍﻧﺪﺍﺯی و ﺩﭘﻮی ﻟﻮﻟــﻪﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﻓﺼﻞﻫﺎی ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ، ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ و ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻠﻬﺎی ﺳﺎﺯﻧﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.

4-7-2-1 ﺍﻧﺒﺎﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺼﺎﻟﺢ

ﻣﺤﻞ ﺩﭘﻮﻫﺎی ﺍﺻﻠﯽ و ﻓﺮﻋﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ و ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ وﺍﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺁﺑﻬﺎی ﺳﻄﺤﯽ ﻣﺤﻞ، ﮔﻞ و ﻻی و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮﺍﺩ ﺯﺍﺋﺪ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺷﻮﺩ. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻣﺤﻞ ﺩﭘﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺁﺑﻬﺎی ﺳﻄﺤﯽ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺷﻮﺩ. ﺭﺩﯾﻒ ﺍوﻝ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﺭوی ﺍﻟﻮﺍﺭﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭼﻮﺑﯽ و ﯾﺎ ﺩﺭ ﺭوی ﺑﺴﺘﺮ ﻣﺤﮑﻢ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻏﻠﻄﯿﺪﻥ ﺁﻧﻬﺎ وﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﮐﻨﺎﺭی ﻣﺤﻞ ﺩﭘﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺯﺍﺋﺪﻩ ﺑﺮﺍی ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺍﺯ ﻏﻠﻄﯿﺪﻥ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﭼﯿﺪﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻗﻄﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺜﻠﺜﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺭﺩﯾﻔﻬﺎی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺭوﯾﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﯾﮏ ﻋﺪﺩ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺭﺩﯾﻔﻬﺎی ﺗﺤﺘﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ. ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﮐﻞ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﻣﺠﺎﺯی ﮐﻪ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﻫﺎی ﺑﻌﺪی ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ ﯾﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻩ ﺗﺠﺎوﺯ ﮐﻨﺪ. ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﺁﻥ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻧﮑﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺯﯾﺮ ﺑﺮﺍی ﭼﯿﺪﻥ و ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺩﭘﻮﻫﺎ ﺍﺳﺖ.
– ﻣﺤﻞ ﺩﭘﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺣﺪﺍﻗﻞ 30 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ وﺭوﺩ ﺁﺑﻬﺎی ﺳﻄﺤﯽ ﯾﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﺯﺍﺋﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺩﭘـﻮ ﯾـﺎ ﺑـﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺷﻮﺩ.
– ﻣﺤﻞ ﻗﺮﺍﺭﮔﺮﻓﺘﻦ ﺭﺩﯾﻒ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﯾﮑﻨﻮﺍﺧﺖ ﺗﻮﺳﻂ وﺍﺩﺍﺭﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﮐﻨﺘﺮﻝ و ﺛﺎﺑﺖ ﺷﻮﺩ. ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺍﯾﻦ ﺭﺩﯾﻔﻬﺎ ﺣـﺪﺍﻗﻞ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺎﺩﮔﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺎ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﺱ ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﺑـﺎ ﺗﻌﺒﯿـﻪ وﺍﺩﺍﺭﻫـﺎی ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﺑﺎﯾـﺪ ﻣـﺎﻧﻊ ﺍﺯ ﻏﻠﻄﯿﺪﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﻮﺩ.
– ﺑﺮﺍی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﭼﺪﻥ ﻧﺸﮑﻦ و ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﺑﺎ ﺍﻗﻄﺎﺭ ﺑﺎﻻ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﻫﺮ ﻻﯾﻪ ﺗﺨﺘﻪ ﯾﺎ ﺯﺍﺋﺪﻩ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻧﺪﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
– ﺑﺮﺍی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎ ﺳﺮﺳﺎﺩﻩ و ﺳﺮﮐﺎﺳﻪﺍی، ﺍﻧﺘﻬﺎی ﺳﺮﮐﺎﺳﻪ ﺩﺭ ﺧﻼﻑ ﺟﻬـﺖ و ﺑـﯿﻦ ﺩو ﺍﻧﺘﻬـﺎی ﺑـﺎ ﺳﺮﺳـﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺭﺩﯾـﻒ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
– ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ ﻗﻄﺮﻫﺎی ﻣﺴﺎوی و ﻓﺸﺎﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎی ﻣﺴﺎوی ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻣﺤﻞ ﺍﻧﺒﺎﺭ ﺷﻮﻧﺪ. ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ ﻃﻮﻝﻫﺎی ﮐﻮﺗﺎﻩ و ﻣﺨـﺼﻮﺹ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺍﻧﺒﺎﺭ ﺷﻮﻧﺪ.
– ﺍﺯ ﺩﭘﻮی ﺩﺭﺍﺯ ﻣﺪﺕ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﭘﻼﺳﺘﯿﮏ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭی ﺷﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻮﺭﺍً ﺑﻪ ﻣﺼﺮﻑ ﺑﺮﺳﺪ. ﻣﺤﻞ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫـﺎ ﺑﺎﯾـﺪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺳﺮﺑﺴﺘﻪ و ﺩوﺭ ﺍﺯ ﺗﺎﺑﺶ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﺯ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻥ ﭘﻼﺳﺘﯿﮏ ﺭوی ﺍﯾﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭی ﺷﻮﺩ. ﻣﺤﻞ ﺍﻧﺒـﺎﺭ ﺍﯾـﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﻫﻮﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻣﯿﺴﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻠﻬﺎی ﺗﮑﻤﯿﻠﯽ ﺑﺮﺍی ﺍﻧﺒﺎﺭﮐﺮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻟﻮﻟﻪ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ﺩﺭ ﻓﺼﻞﻫﺎی ﺩﯾﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ و ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

5-7-2-1 ﺣﻤﻞ ﻟﻮﻟﻪ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ﺑﻪ ﭘﺎی ﮐﺎﺭ و ﺭﯾﺴﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻥ

ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻟﻮﻟﻪ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺒﺎﺭ ﻣﺮﮐﺰی و ﯾﺎ ﺩﭘﻮﻫﺎی ﻓﺮﻋﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﻤــﻞ و ﺭﯾﺴﻪ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﻟﻮﻟـــﻪﮔﺬﺍﺭی ﺍﻗﺪﺍﻡ ﮐﻨﺪ. ﺭﯾﺴﻪ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪ و ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﺧﻂ ﻟﻮﻟــﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﺒﻖ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻠﻬﺎی ﺳﺎﺯﻧﺪﮔﺎﻥ و ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻠﻬﺎی ﺯﯾﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﯿﺮﺩ :
– ﺭﯾﺴﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺴﻄﯿﺢ ﺑﺎﻧﺪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ و ﺣﺘﯽﺍﻻﻣﮑﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻗﺒـﻞ ﺍﺯ ﺣﻔـﺮ ﮐﺎﻧـﺎﻝ ﺍﻧﺠـﺎﻡ ﺷـﻮﺩ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺍﺯ ﺭﯾﺴﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺪﺍً ﺧﻮﺩﺩﺍﺭی ﮐﻨﺪ.
– ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺭﯾﺴﻪ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ و ﺣﺮﮐﺖ ﺁﻥ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﺑﻌﻤﻞ ﺁﯾﺪ.
– ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺣﻔﺎﺭی ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺭﯾﺴﻪ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺷﺪﻥ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﺧﺎﮐﯽ، ﮔﻞوﻻی و ﺳﺎﯾﺮ ﺁﻻﯾﻨﺪﻩﻫﺎ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩﻥ و ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩ.
– ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﯽ و ﺑﺎ ﺷﯿﺐ ﺯﯾﺎﺩ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﺁﻥ و ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺻﺪﻣﺎﺕ وﻟﻄﻤـﺎﺕ ﺑـﻪ ﺁﻧﻬـﺎ ﺑـﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﻓﺼﻞﻫﺎی ﺩﯾﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ و ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ.
– ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺭﯾﺴﻪ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺣﻔﺎﺭی ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﯿﺮﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻮﺍﺻﻞ ﻃﺮﻑ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺧﺎﮐﺒﺮﺩﺍﺭی و ﻃﺮﻑ ﺩﭘـﻮ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻮﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺎﺭ ﻗﺒﻼً ﺑﻪ ﻧﺤـﻮی ﻣـﺸﺨﺺ ﺷـﻮﺩ ﮐـﻪ ﻣـﺎﻧﻊ ﺍﺯ ﺣﺮﮐـﺖ و ﺟﺎﺑﺠـﺎﯾﯽ ﻣﺎﺷـﯿﻦﺁﻻﺕ ﺧـﺎﮐﺒﺮﺩﺍﺭی و ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﻧﺒﺎﺷﺪ.
– ﺩﭘﻮی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﺭﯾﺴﻪ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ وﺭوﺩ ﺁﺑﻬﺎی ﺳﻄﺤﯽ و ﺯﺍﺋﺪ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺷـﻮﺩ. ﭼﻨﺎﻧﭽـﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺴﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻥ ﺩﺭﭘﻮﺵ ﺑﺮ ﺭوی ﺁﻥ ﺍﺯ وﺭوﺩ ﻣﻮﺍﺩ ﺯﺍﺋﺪ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﮐﻨﺪ.
– ﺭﯾﺴﻪ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﭘﻮﺷﺶ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﺭوی ﮐﯿﺴﻪﻫﺎی ﺧﺎک ﻧـﺮﻡ ﯾـﺎ ﺍﻟﻮﺍﺭﻫـﺎی ﭼـﻮﺑﯽ ﺻـﻮﺭﺕ ﮔﯿـﺮﺩ و ﺍﺯ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻥ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺭوی ﺯﻣﯿﻦ ﺟﺪﺍً ﺧﻮﺩﺩﺍﺭی ﺷﻮﺩ.
– ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﯾﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﺎﺩﻩﻫﺎ ﯾﺎ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﻬﺮی ﺑﺎﯾـﺪ ﺑـﻪ ﻧﺤـﻮی ﺑﺎﺷـﺪ ﮐـﻪ ﺍﺯ ﺻـﺪﻣﻪ ﺧـﻮﺭﺩﻥ ﺩﺭ ﺍﺛـﺮ ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ و ﺗﺮﺩﺩ ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺷﻮﺩ.
– ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺳﺮﮐﺎﺳﻪﺍی ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺎﺭ ﻃﻮﺭی ﺭﯾﺴﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺳﺮﮐﺎﺳﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﭘﯿﺸﺮوی ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺬﺍﺭی ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ.
– ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺭﯾﺴﻪ و ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻏﻠﻄﯿﺪﻥ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﯾﺪ. ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻥ ﺯﺍﺋـﺪﻩ ﺩﺭ ﻃـﺮﻓﯿﻦ ﻟﻮﻟﻪ ﯾﺎ ﺭﯾﺨﺘﻦ ﺧﺎک ﺩﺭ ﻃﻮﻟﯽ ﺍﺯ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی ﮐﺎﻣﻞ ﺁﻥ ﺧﺼﻮﺻﺎً ﺑﺮﺍی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﺑﺎﻻ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ.