ﺗﮑﯿﻪﮔﺎﻩﻫﺎ و ﭘﺸﺖﺑﻨﺪﻫﺎی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻓﺎﯾﺒﺮﮔﻼﺱ

20-7-2 ﺗﮑﯿﻪﮔﺎﻩﻫﺎ و ﭘﺸﺖﺑﻨﺪﻫﺎ

ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻓﺎﯾﺒﺮﮔﻼﺱ، ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗًﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻏﻼﻑ و ﯾﺎ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺍﺳﺖ، ﻫﯿﭻﮔﻮﻧﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﻃﻮﻟﯽ و ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻥ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﺍﺯ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻧﯿﺮوﻫﺎی وﺍﺭﺩﻩ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟﻬﺖ و ﯾﺎ ﻗﻄﻊ ﺟﺮﯾﺎﻥ و ﯾﺎ ﻧﯿﺮوﻫﺎی وﺍﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻓﻠﻨﺞ ﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ. ﺗﻨﻬﺎ ﻧﯿﺮوی ﻣﻘﺎوﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺭﺩ، ﺍﺻﻄﮑﺎک ﻧﺎﭼﯿﺰ ﺑﯿﻦ وﺍﺷﺮ و ﺳﺮﺳﺎﺩﻩ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺟﺮﺍ و ﺳﺎﯾﺮ ﻋﻮﺍﻣﻠﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ، ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺮوی ﺍﺻﻄﮑﺎﮐﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﺮﮐﺖ ﻃﻮﻟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ و ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻢ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.

ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﮐﻠﯽ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺗﮑﯿﻪﮔﺎﻫﻬﺎ و ﭘﺸﺖ ﺑﻨﺪﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﻧﮑﺎﺕ ﻣﺸﺘﺮک ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی، ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺿﺮﺑﻪﮔﯿﺮﻫﺎ، ﺫﮐﺮ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺗﮑﯿﻪﮔﺎﻩﻫﺎ و ﭘﺸﺖﺑﻨﺪﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎﺩی، ﻋﻤﺪﺗًﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺘﻦ ﺩﺭﺟﺎ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ و ﺍﺟﺮﺍ ﻣﯽﮔﺮﺩﻧﺪ. ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻧﯿﺮوی وﺍﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﻌﻤﻮﻝﺗﺮﯾﻦ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﭼﺪﻥ ﻧﺸﮑﻦ ﺩﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﻌﻬﺬﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ و ﺑﻪ وﺍﺳﻄﻪ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ لوﻟﻪﻫﺎی G.R.P ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺼﻮﺹ، ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺮوﻫﺎ ﻣﺠﺪﺩًﺍ و ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﺎﻣﻞﺗﺮ، ﺩﺭ ﺷﮑﻞ زیر ﻣﻨﻌﮑﺲ و ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺫﮐﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺿﺮوﺭی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺑﻠﻮﮐﻬﺎی ﺿﺮﺑﻪﮔﯿﺮ، ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﻠﻮﮐﻬﺎ، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﺯﻣﯿﻦ و ﻧﺼﺐ، ﺩﺍﺭﺍی ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ، وﺯﻥ و ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺑﻠﻮک، وﺯﻥ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰ ﺭوی ﺑﻠﻮک، ﻓﺸﺎﺭ ﻣﻨﻔﯽ ﺧﺎک ﺑﺮ ﺑﻠﻮک، ﺍﺻﻄﮑﺎک ﺑﯿﻦ ﺑﺪﻧﻪ ﻟﻮﻟﻪ و ﺧﺎک ﺍﻃﺮﺍﻑ، ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ.

ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻦﻫﺎی ﻧﺮﻡ، ﺧﺎک ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺑﻠﻮک ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﻪ و ﯾﺎ ﺧﺎﮐﻬﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﻨﻔﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ، ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﮔﺮﺩﺩ. ﺑﺎﺭﺑﺮی ﺯﻣﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺩﻗﺖ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺷﺪﻩ و ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺑﺮی ﺯﻣﯿﻦ ﮐﻢ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ (ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺯﻣﯿﻦﻫﺎی ﺭﺳﯽ و ﯾﺎ ﺁﺑﺪﺍﺭ)، ﯾﺎ ﺷﻤﻊﻫﺎی ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺩﺭ ﺟﺎ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﻧﺪ و ﯾﺎ ﺳﻄﺢ ﻧﺸﯿﻤﻦ ﺑﻠﻮک ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﯾﺎﺑﺪ.

1-20-7-2 ﻣﻬﺎﺭ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽ

ﻣﻌﻤﻮﻝﺗﺮﯾﻦ ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺩﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ، ﺯﺍﻧﻮﯾﯽ ﺍﺳﺖ. ﻣﻬﺎﺭ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﯾﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺸﺖ ﺑﻨﺪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ و ﯾــﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﺧﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﺍﻧﻌﻄﺎﻑ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ، ﺍﺯ ﻗﺒﯿﻞ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺟﻮﺷﯽ و ﻓﻠﻨﺠﯽ، ﺻﻮﺭﺕ ﭘﺬﯾﺮﺩ.

ﺩﺭ ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ 24 ، ﻣﻬﺎﺭ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽﻫﺎ ﺩﺭ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟﻬﺖ ﻋﻤﻮﺩی ﻟﻮﻟﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺸﺖﺑﻨﺪ و ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺑﺘﻨﯽ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺩﺭ ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ 25 ، ﻣﻬﺎﺭ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽﻫﺎ ﺩﺭ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟﻬﺖ، ﺗﻮﺳﻂ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﺍﻧﻌﻄﺎﻑ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ و ﻣﻬﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻃﻮﻝ ﺁﻥ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﻣﻬﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﻧﺼﺐ ﺷﻮﺩ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ :

در اینجا :

L = طول لوله با اتصالی مهار شده در هر طرف زانویی بر حسب متر

P = فشار داخلی لوله بر حسب کیلوگرم بر سانتیمتر مربع

A = سطح مقطع لوله برحسب سانتیمتر مربع

Δ = زاویه زانویی بر حسب درجه

f = ضریب اصطکاک بین خاک و لوله

We = وزن خاک وارد برحسب کیلوگرم در متر طول (سربار)

Wp = وزن لوله برحسب کیلوگرم در متر طول

Ww = وزن مایع درون لوله برحسب کیلوگرم در متر طول

ﺩﺭ ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ 26 ، ﻣﻬﺎﺭ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽ ﺩﺭ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟﻬﺖ ﻋﻤﻮﺩی ﺗﻮﺳﻂ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﻣﻬﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﯾﻦ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻥ ﻣﻬﺎﺭ ﮔﺮﺩﺩ.

ﻃﻮﻝ ﻫﺮ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﻣﻬﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﻧﺼﺐ ﺷﻮﺩ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ :

2-20-7-2 ﻣﻬﺎﺭ ﻗﻮﺱ

ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺨﺶﻫﺎی ﻗﺒﻠﯽ ﺫﮐﺮ ﺷﺪ، ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻓﺎﯾﺒﺮﮔﻼﺱ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺗﺎ ﺣﺪوﺩ ﻣﺠﺎﺯ و ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ و ﺑﺪوﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽ، ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻗﻮﺱ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺍﯾﺠﺎﺏ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺗﺜﺒﯿﺖ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺷﺪﻩ و ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻟﺰوﻡ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺭی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ.

ﺩﺭ ﺷﮑﻞﻫﺎی ﺷﻤﺎﺭﻩ 27 و 28، ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻗﻮﺱ ﺍﻓﻘﯽ و ﻋﻤﻮﺩی ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻣﺠﺎﺯ ﻫﺮ ﺷﺎﺧﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﺮوی ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ (T) ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﯿﺮوی ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻩ و ﻧﯿﺎﺯی ﺑﻪ ﭘﺸﺖﺑﻨﺪ ﻧﯿﺴﺖ. ﺩﺭ ﻏﯿﺮ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ، ﻣﻬﺎﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺸﺖﺑﻨﺪ ﺑﺘﻨﯽ ﺿﺮوﺭی ﺍﺳﺖ.

در روابط فوق :

T = برابر نیروی ایجاد شده در محل هر انحراف است.

P = فشار داخلی بر حسب کیلوگرم بر سانتیمتر مربع

A = سطح مقطع لوله بر حسب سانتیمتر مربع

Φ = زاویه انحراف در محل هر اتصالی در مرکز لوله برحسب درجه

ϕ = زاویه شیب بر حسب درجه

f = ضریب اصطکاک بین خاک و لوله

Lp = طول هر شاخه لوله بر حسب متر

Wp = وزن لوله بر حسب کیلوگرم در متر طول

Ww = وزن مایع درون لوله بر حسب کیلوگرم در متر طول

We = وزن خاک روی لوله بر حسب کیلوگرم در متر طول

رابطه مستقیم با عرض ترانشه داشته و از رابطه مارستون برای لوله های انعطاف پذیر به شرح زیر محاسبه می گردد. We مقدار

We = Cd. W. Bd. Bc

در اینجا :

Cd = ضریبی که به جنس خاکریز و ارتفاع خاک بالای لوله و عرض ترانشه بالای لوله بستگی دارد و از نمودار ضمیمه قابل استخراج است.

Bd = عرض ترانشه بالای لوله بر حسب متر.

Bc = قطر خارجی لوله بر حسب متر.

با توجه به رابطه فوق، کاهش هر چه بیشتر عرض ترانشه در بالای لوله، باعث بالا رفتن مقاومت در مقابل نیروی ایجاد شده می گردد.