مارک آلستون، استادیار دانشگاه ناتینگهام در انگلستان کفت:، یک چالش عمده در علم مواد، این است که بفهمیم چگونه یک ماده ساخت بشر می تواند دمای خود را همانند بدن انسان در تعامل با محیط، تنظیم کند.

این تحقیق که در نشریه Scientific Reports منتشر شده است، از یک شبکه با چندین میکروچنل با جریان مایعات فعال (fluidics) به عنوان یک روش و اثبات مفهوم توسعه یک ماده حرارتی کاربردی ساخته شده از یک پلیمر مصنوعی استفاده کرده است.

محققان گفتند که این ماده با استفاده از کنترل دقیقی که می تواند حالت رسانایی خود را برای مدیریت دما در ارتباط با محیط اطراف خود، تغییر دهد، بهبود یافته است.

الهام از طبیعت

آلستون گفت: این روش مهندسی الهام گرفته از زیست شناسی، ساختار سازمانی پلیمرها را برای استفاده در مواد پیشرفته، توسعه می دهد.

او گفت: در طبیعت از fluidics برای تنظیم و مدیریت دما در پستانداران و گیاهان (برای جذب تابش خورشید از طریق فتوسنتز) استفاده می شود و در این تحقیق نیز از یک مدل برگ مانند برای تقلید این عملکرد در پلیمر استفاده شده است.

محققان گفتند، این روش به مواد پیشرفته ای می انجامد که می تواند تابش خورشید را جذب و همانند بدن انسان، خود را بسته به شرایط دمایی محیطی، خنک کند.

آنها گفتند که این ماده می تواند به عنوان یک سیستم تنظیم گرما برای آسیب های سوختگی مورد استفاده قرار گیرد و ضمن خاصیت خنک کنندگی سطح پوست در بهبود موثر باشد.

محققان همچنین اعتقاد دارند که این روش مدیریت جریان گرما می تواند در سفرهای فضایی ارزشمند باشد، و در مقابله با بارهای بالای خورشیدی که می تواند تنش های حرارتی بر ساختار کپسول های فضایی ایجاد کند، موثر باشد.

منبع: پلیم پارت