گوچی از کجا آمد؟

در سال 1898 گوچیو گوچی (Guccio Gucci) شهر فلورانس در ایتالیا را به مقصد لندن ترک کرد و مدتی مدیریت یک هتل را به عهده گرفت .در آنجا بود که مجذوب چمدانهای متنوعی شد که توسط مسافران حمل میشد. در سال 1905 او به ایتالیا بازگشت و شروع به فروختن زین و خورجین کرد که موفقیت فراوانی در پی داشت .

پس از مدتی او مغازه ای باز کرد و در آن به فروش کالاهای چرمی و لوازم تزیین شده با نقوش سوارکاری پرداخت . در سال 1932 گوچی نوعی کفش راحتی ابداع کرد این تنها کفشی است که به موزه هنرهای معاصر نیویورک راه یافته است.

در سال 1938 اولین بوتیک گوچی در شهر رم و دومی در یازده سال بعد افتتاح شد و بوتیکهای دیگر یکی پس از دیگری در سراسر شهرهای جهان گشایش یافتند . تمامی این مراکز توسط پسران گوچی به نامهای آلدو (Aldo ) یوگو (Ugo ) و رودولفو (Rodolfo) اداره میشد.
در سال ۱۹۵۳ گوچی مرد و مدیریت گوچی به پسرانش رسید .

در سال 1983 رودلفو به علت بیماری سرطان فوت کرد و پسر او به نام ماریزیو (Maurizio) سهم او را به ارث برد و جای اورا گرفت . ماریزیو در سال 1989 مدیریت گوچی را به عهده گرفت پنجاه درصد سهام شرکت به او تعلق داشت و پنجاه درصد دیگر به شرکت اینوست کروپ Investcrop از کشور بحرین فروخته شد .

در طی دهه 1990 اختلافات فراوانی بین این دو شریک بروز کرد و کار به دادگاه کشیده شد . در سال 1991 شرکت گوچی بیش از 37 میلیون دلار ضرر کرد که شوک بسیار بزرگی برای مالکان آن بود.

در سال 1992 تام فورد (Tom Ford) به گوچی پیوست و به همراه معاون اجرایی شرکت دام ملو (Dwen Mello) از طریق کاهش محصولات و ساماندهی دوباره شرکت هزینه ها را کاهش داند. تا سال 1994 وضع مالی شرکت بهتر شد . گالش چوبی و چرمی طراحی شده توسط تام فورد بسیار مورد استقبال قرار گرفت .

ماریزیو گوچی در سال 1995 به قتل رسید و همسرش مجرم شناخته شد .

مجموه های ارایه شده توسط فورد در سالهای بعدی موفقیتهای فراوانی برای شرکت گوچی به دنبال داشت و اوضاع را به کلی دگرگون کرد . گوچی روز به روز بهتر شد و فورد کفایت و شایستگی خود را به اثبات رساند . حالا دیگر گوچی یکی از سود آورترین خانه های مد در ایتالیاست .

در سال 2001 گوچی تحت مدیریت فورد ، استلا مک کارتنی Stella Macartheny را تامین مالی کرد تا از مارک خودش استفاده کند و او هم اولین مجموعه بهاری- تابستانی خود را در سال 2001 ارایه کرد.

گوچی همواره مورد علاقه بسیاری از هنرپیشگان سینمایی و افراد مشهور بوده است جکی اناسیس ، سوفیا لورن ، الیزابت تایلور و مدنا از جمله مشتریان گوچی بوده اند

در نوامبر 2003 تام فورد اعلام کرد هنگامی قراردادش با گوچی به پایان برسد این شرکت را ترک خواهد کرد . او آخرین مجموعه خود را در فوریه 2004 در میلان عرضه کرد .

در سال2004 در شبی که چارلیز ترون Charliz Theron جایزه اسکار بهترین هنرپیشه زن برای فیلم هیولا را دریافت کرد لباس طراحی شده توسط تام فورد را بر تن داشت .

در مارس همان سال خانم الساندرا فاسچینتی ( AlessandraFacchinetti ) به عنوان مدیر جدید گوچی منصوب شد . او در سال 2000 به گوچی پیوست و 4 سال در کنار فورد کار کرده بود و در این مدت بود که فورد به استعداد درخشان وی در طراحی لباسهای فاخر شب پی برد.
خانم الساندرا فاسچیینتی اولین مجموعه خود را در سپتامبر 2004 در میلان ارایه کرد . بعد از گذشت یک سال وی به خاطر عدم توافق با مدیریت شرکت استغفا داد و فریدا جیانینی (Frida Giannini) جای او را گرفت . جیانینی هم اولین مجموعه لباسهای بهاری – تابستانی خود را در سپتامبر 2005 به نمایش گذاشت .

طبق نظر سنجی انجام شده توسط موسسه تحقیقات علمی تجاری نیلسن گوچی به عنوان مطلوب ترین و محبوبترین مارک فشن دنیا برگزیده شد.

این شرکت از ۲۵ هزار نفر مصرف کننده و خریدار آنلاین از میان ۴۸ کشور دنیا نظر سنجی کرده است در این نظر سنجی از هر ۵ نفر یک نفر گفت که اگر پول این مارک مساله ای نباشد محصولات گوچی را خریداری خواهد کرد.

تاریخچه گوچی

گوچی برند مشهور ومحبوب، توسط " گوچیو گوچی" در سال 1921 در فلورانس ایتالیا بنیان گذارده شد. گوچی یکی از به نام ترین، متشخص‌ترین و شناخته شده ترین برندها در جهان به شمارمی‌رود. تشکیلات گوچی متعلق به شرکتPRR می‌باشد. طبق آمار مجله‌ی "بیزنس ویک " در سال گوچی درآمدی درحدود 7/7 میلیارد دلار از سراسر جهان کسب کرده است و در حال حاضر در جایگاه 46 از میان صد برند برتر دنیا را به خود اختصاص داده است والبته گوچی پرفروش ترین برند ایتالیایی با 425 فروشگاه در اقصی نقاط جهان نیز محسوب می‌گردد.
گوچی در 1921 راه‌اندازی شد و در 1938 "گوچیو گوچی" اولین فروشگاه خود را در شهر رم بازگشایی نمود. "گوچیو" در آن زمان شخصًا طراحی محصوالت برجسته‌ی شماری از شرکت‌ها را عهده‌دار بود. نخستین طرح کیف با مارک گوچی در 1947 عرضه شد.

پس از درگذشت "گوچیو" در سال 1953، "آلدو" یکی از پسرانش سرپرستی تشکیالت را برعهده گرفت و به آن با افتتاح فروشگاه در لندن، پاریس و نیویورک، وجهه‌ای بین المللی بخشید. ولی مجادلات بر سر میراث، سهام، عملکرد روزانه‌ی فروشگاه ها اتحاد خانواده را در هم شکست. در دهه‌ی 1960 هنگ کنگ، توکیو و کره به عنوان حوزه‌ی بعدی توسعه خاوردور هدف گرفته شدند. تا اواخردهه‌ی1970 که تصمیمات نامساعد شغلی و دعوی های خانوادگی شرکت را مرز ورشکستگی برد، گوچی همچنان یکی از شاخص ترین شرکت‌های تولید کننده‌ی کالاهای لوکس به شمار می رفت.

"الدو" و رادولفو" در این هنگام 50 درصد از سهام شرکت را در اختیار داشتند. در 1979، "الدو" کلکسیون اکسسوار گوچی را توسعه داد، سپس کنترل بخش عطر را به پسرش "روبرتو "واگذار نمود تا به طریقی تسلط "رادولفو" را بر عملکرد شرکت تضعیف نماید. گوچی که همچنان در پی یافتن بازارهای نو بود، قرارداد جدیدی با شرکت AMG برای طراحی تودوزی اتومبیل‌های آن منعقد ساخت. علی رغم توفیقات طی دهه های 60 و 79، لیکن در دهه‌ی 1980 گوچی جذابیت خود را از دست داد.

طولی نکشید که اجناس تقلبی و کپی‌های متعددی از گوچی در بازار نام این برند را لکه دار کرد. ضمنًا، "رودولفو" و "الدو" برسر شاخه‌ی عطر خود وارد یک نزاع جدی شدند در حالی که "رودلفو" تنها 20 درصد سهام را در اختیار داشت. در میانه‌ی 1980، "الدو" به دلیل فرار از پرداخت مالیات در ایالات متحده محکوم گردید … با مرگ "رادولفو" درسال 1983، شوک عمده ای، برپیکر تشکیالت وارد شد ، پسرش با واگذاری 50 درصد سهمش به "موریزیو گوچی" "موریزیو" با پسر "الدو" برای دردست گرفتن هیئت مدیره متحد شدند و برای نخستین بار طی سالیان فعالیت تمامی اعضای خانواده شرکت را ترک نموده و منحصرًا یک نفر سکان دار تشکیالت گردید. "موریزیو" می‌خواست دعواهای را که از یکسو شرکت و ازسوی دیگر خانواده را به آشفتگی کشانیده بود به دست فراموشی بسپارد و آینده ی گوچی را بسازد. در اواخر دهه ی 1980، تغییرات و تدابیر اعمال شده، گوچی را بدل به یکی از درخشان ترین موسسات در زمینه‌ی مد و نیز سود بخش‌ترین شرکت‌ها در حوزه‌ی کسب و کار نمود.

در اوایل دهه‌ی 1990 شرکت به ضعیف‌ترین وضعیتش در طول دوران فعالیت رسید."موریزیو" با ممانعت از فروش اکسسوار که تنها در امریکا 110 میلیون دلار را حاصل می‌کرد اوضاع تشکیالت را آشفته ساخت و به دنبال این امر سه سال پیاپی شرکت با ضرر سنگین و حرکت در لبه‌ی ورشکستگی دست به گریبان بود. بی شک "موریزیو" هم فرد محبوبی بود و هم شیفته‌ی کسب و کار خانوادگی اما پس از چهار سال تمام مدیران هم رای شدند که وی قادر به اداره‌ی شرکت نیست چرا که عملکرد او تاثیر ناسازگاری با مطلوبیت برند، کیفیت محصول و کنترل توزیع محصول دشت. بنابراین او را قانع کردند تا سهامش را به سرمایه گذاران دیگر فروخته و کنار رود. ظرف کمتر از یکسال خانم "داون ملو" جای "موریزیو" را گرفت و "تام فورد" سی و دوساله درجایگاه مدیر خلاقیت تشکیالت قرار داده شد. آقای دومنیکو دو سوله حالی که اعتقاد داشت شرکت گوچی برای رسیدن به سود بیشتر نیازمند یک تصویر نوین خواهد بود.

در اکتبر سال 1995 سهام شرکت به صورت عام به ازای 22 دلار برای هر سهم به فروش رسید. در 1997 مجوز تولید ساعت را دریافت کرد و درست یکسال بعد موفق به کسب عنوان "بهترین شرکت سال اروپا" به واسطه ی؛ عملکرد مالی و اقتصادی، دیدگاه استراتژیک و کیفیت مدیریت خود گردید

خانه ی مد گوچی

خانه ی مد گوچی ، که با نام گوچی شناخته شده تر است، یک برند مد ایتالیایی است که در سال 1921 توسط گوچیو گوچی (Guccio Gucci) در فلورنس (Florence) تأسیس شد. بخشی از این گروه تولیدی در اختیار PPR قرار دارد و به همین خاطر گروه گوچی در زمینه ی تولید کالاها و اجناس چرمی نیز فعالیت دارد.

طبق مجله ی بیزینس و یک (BusinessWeek) تولیدی گوچی در سال 2008 درآمدی در حدود 4.2 میلیارد پوند در سرار دنیا کسب کرد و در سال 2009 به رتبه ی چهل و یکم ستون "100 برند برتر دنیا" در این مجله ارتقاء یافت. این ستون یا جدول توسط اینتربند (Interbrand) طراحی شده است. گوچی همچنین پرفروش ترین برند ایتالیایی محسوب می شود که مستقیماٌ درحدود 278 فروشگاه را در سرار جهان اداره کرده و محصولاتش را به صورت عمده فروشی از طریق نمایندگی های فروش و فروشگاه های برتر و خوش نام به فروش می رساند.

در سال ۱۸۹۸گوچیو گوچی (Guccio Gucci) گوچی شهر فلورانس در ایتالیا را به مقصد لندن ترک کرد و مدتی مدیریت یک هتل را به عهده گرفت.در آنجا بود که مجذوب چمدان های متنوعی شد که توسط مسافران حمل میشد. در سال ۱۹۰۵او به ایتالیا بازگشت و شروع به فروختن زین و خورجین کرد که موفقیت فراوانی در پی داشت.پس از مدتی او مغازه ای باز کرد و در آن به فروش کالاهای چرمی و لوازم تزیین شده با نقوش سوارکاری پرداخت. در سال ۱۹۳۲گوچی نوعی کفش راحتی ابداع کرد این تنها کفشی است که به موزه هنرهای معاصر نیویورک راه یافته است.

در سال ۱۹۳۸اولین بوتیک گوچی در در خیابانCondotti رم که یکی از معروفترین خیابان های آن زمان در زمینه مد میباشد،افتتاح شد و بوتیک های دیگر یکی پس از دیگری در سراسر شهرهای جهان گشایش یافتند . پس از معروفیت در اروپا، در سال ۱۹۴۵گوچی وارد امریکا میشود و با جذب مشتریانی نظیر گریس کلی، ژاکلین کندی، ادری هیپورن و…تبدیل به یک مارک جهانی میشود.تمامی این مراکز توسط پسران گوچی به نامهای آلدو (Aldo) یوگو (Ugo) و رودولفو (Rodolfo)اداره میشد.

در سال ۱۹۵۳گوچی مرد و مدیریت گوچی به پسرانش رسید .در سال ۱۹۸۳رودولفو به علت بیماری سرطان فوت کرد و پسر او به نام ماریزیو (Maurizio) سهم او را به ارث برد و جای اورا گرفت. ماریزیو در سال ۱۹۸۹مدیریت گوچی را به عهده گرفت پنجاه درصد سهام شرکت به او تعلق داشت و پنجاه درصد دیگر به شرکت اینوست کروپ Investcrop از کشور بحرین فروخته شد. در طی دهه ۱۹۹۰اختلافات فراوانی بین این دو شریک بروز کرد و کار به دادگاه کشیده شد . در سال ۱۹۹۱شرکت گوچی بیش از ۳۷میلیون دلار ضرر کرد که شوک بسیار بزرگی برای مالکان آن بود. در سال ۱۹۹۲تام فورد (Tom Ford) به گوچی پیوست و به همراه معاون اجرایی شرکت دام ملو(Dwen Mello) از طریق کاهش محصولات و ساماندهی دوباره شرکت هزینه ها را کاهش دادند.

تا سال ۱۹۹۴وضع مالی شرکت بهتر شد . گالش چوبی و چرمی طراحی شده توسط تام فورد بسیار مورد استقبال قرار گرفت.مجموعه های ارایه شده توسط فورد در سالهای بعدی موفقیت های فراوانی برای شرکت گوچی به دنبال داشت و اوضاع را به کلی دگرگون کرد . گوچی روز به روز بهتر شد و فورد کفایت و شایستگی خود را به اثبات رساند . حالا دیگر گوچی یکی از سود آورترین خانه های مد در ایتالیاست.در سال ۲۰۰۱گوچی تحت مدیریت فورد ، استلا مک کارتنی Stella Macartheny را تامین مالی کرد تا از مارک خودش استفاده کند و او هم اولین مجموعه بهاری- تابستانی خود را در سال ۲۰۰۱ارایه کرد.

گوچی همواره مورد علاقه بسیاری از هنرپیشگان سینمایی و افراد مشهور بوده است جکی اناسیس ، سوفیا لورن ، الیزابت تایلور و مدنا از جمله مشتریان گوچی بوده اند.در نوامبر ۲۰۰۳تام فورد اعلام کرد هنگامی که قراردادش با گوچی به پایان برسد این شرکت را ترک خواهد کرد . او آخرین مجموعه خود را در فوریه ۲۰۰۴در میلان عرضه کرد.در سال۲۰۰۴در شبی که چارلیز ترون Charliz Theron جایزه اسکار بهترین هنرپیشه زن برای فیلم هیولا را دریافت کرد لباس طراحی شده توسط تام فورد را بر تن داشت.در مارس همان سال خانم الساندرا فاسچینتی (AlessandraFacchinetti) به عنوان مدیر جدید گوچی منصوب شد . او در سال ۲۰۰۰به گوچی پیوست و ۴سال در کنار فورد کار کرده بود و در این مدت بود که فورد به استعداد درخشان وی در طراحی لباس های فاخر شب پی برد.خانم الساندرا فاسچیینتی اولین مجموعه خود را در سپتامبر ۲۰۰۴در میلان ارایه کرد . بعد از گذشت یک سال وی به خاطر عدم توافق با مدیریت شرکت استغفا داد و فریدا جیانینی (Frida Giannini)جای او را گرفت .

جیانینی هم اولین مجموعه لباس های بهاری –تابستانی خود را در سپتامبر ۲۰۰۵به نمایش گذاشت و تا به امروز بعنوان طراح گوچی مشغول به کار می باشداین شرکت از ۲۵هزار نفر مصرف کننده و خریدار آنلاین از میان ۴۸کشور دنیا نظر سنجی کرده است در این نظر سنجی از هر ۵نفر یک نفر گفت که اگر پول این مارک مساله ای نباشد محصولات گوچی را خریداری خواهد کرد.در سال ۲۰۰۶با درآمدی بالغ بر ۷،۶میلیارد یورو پس از لویی ویتون و شرکا، در مقام دومین مارک پرفروش قرار میگیرد.طبق نظر سنجی انجام شده توسط موسسه تحقیقات علمی تجاری نیلسن گوچی به عنوان مطلوب ترین و محبوبترین مارک فشن دنیا برگزیده شد.

شرکت ها و دفاتر گوچی

در اواخر دهه ی 80 یک تغییر موضع در سیاست های شرکت سبب شد تا گوچی به یک مارک مشهور و رقیب جهانی تبدیل شود. در اکتبر 1995 گوچی به یک شرکت سهامی عام تبدیل شد و برای اولین بار از سوی شرکت مالی و سرمایه گذاری AMEX و نیز بورس نیویورک پیشنهادی معادل 22 دلار برای هر سهم دریافت کرد. با کسب جواز تولید ساعت Severin-Montres در نوامبر 1997 آن سال به سال موفقیت آمیزی برای آن ها تبدیل شد. گوچی نام آن برند را به Gucci Timepieces تبدیل کرد. این شرکت به خاطر عملکرد مناسب مالی و اقتصادی و همچنین کیفیت مدیریت و عملکرد استراتژیکی به عنوان "شرکت برتر اروپایی" در سال 1998 از سوی فدراسیون تجاری مطبوعات اروپا (EBPF) برگیزیده شد. دفاترمرکزی و کاری گوچی در شهرهای فلورانس، میلان، پاریس، لندن، هنک کنگ،ژاپن و نیویورک قرار دارد. دفاتر مرکزی PRP نیز در پاریس واقع است.

پیشینه و سوابق و گوچی

در سال 1998 یکی از شلوارهای طراحی شده توسط گوچی با نام جینیس جینز (Genius Jeans) در کتاب رکوردهای گینس به عنوان گران قیمت ترین شلوار جین دنیا ثبت شد. مدل این شلوار از نوع شلوارهای زده و پاره است که اطراف آن با منجوق های قیمتی آفریقایی تزئین شده بود. قیمت پیشنهادی فروش آن در میلان 3134 دلار آمریکا بود.

در ژوئن 2005 با فروش یک شلوار جین 150 ساله به ارزش 6000 دلار این رکورد توسط کمپانی لیوایز شکسته شد. خریدار این شلوار 150 ساله یک کلکسیون دار گم نام بود.