مشخصات مواد اولیه پلی اتیلن
شرایط استاندارد مواد اولیه لوله های پلی اتیلن با در نظر گرفتن محیط های آبی یا هوای آزاد به دست آمده اند. وقتی استفاده از لوله های پلی اتیلن برای انتقال ماده دیگری مد نظر قرار دارد، باید در ابتدا واکنش احتمالی بین لوله و ماده مورد نظر بررسی شود. این واکنش به عوامل مختلفی، به خصوص عواملی از قبیل اثر فیزیکی یا شیمیایی ماده روی پلی اتیلن، غلظت ماده، دمای کاری، مدت زمان تماس لوله با ماده و تنش کاری، بستگی دارد.
پلی اتیلن به دلیل رسانایی الکتریکی پایین، در برابر خوردگی های الکترولیتی که ممکن است توسط نمک ها، اسیدها و یا قلیاها به وجود بیایند، ایمن است. با این حال، عوامل اکسیدکننده قوی می توانند مستقیماً به مولکول پلیمر حمله کرده و به آرامی منجر به تحلیل خواص آن شوند. برخی از مواد شیمیایی آلی به آرامی در طی فرآیندی به نام حلال پوشی توسط پلی اتیلن جذب شده و منجر به تورم، نرمی شدگی و کاهش استحکام دراز مدت می گردند. مقدار کاهش استحکام دراز مدت، بیشتر به ویژگی های ماده آلی بستگی دارد، اما عامل های دیگری هم در آن دخیل اند.
در کارگذاری و نصب به صورت خاص، اگر مقاومت شیمیایی لوله لازم باشد، لوله مطابق با استانداردهای ملی 1-12925 و 2-12925 رده بندی می شود. راهنمایی مقاومت لوله های پلاستیکی در مقابل مواد شیمیایی در استاندارد ISO/TR 10358 ارائه شده است.
در مورد مقاومت شیمیایی ماده لاستیکی درزگیر های محل های اتصال لوله، رده بندی مقاومت شیمیایی لاستیک در مقابل سیال آب، فاضلاب و گازهای حاصل از آن باید مطابق با استاندارد ISO/TR 7620 و از گونه 1 باشد.
« لیست مواد شیمیایی و تاثیرات آن بر لوله و اتصالات پلی اتیلن در جدول پیوست آورده شده که می توانید جهت اطلاعات بیشتر به آن مراجعه کنید »
..:: پارس اتیلن کیش به کیفیت متعهد است ::..
..:: پارس اتیلن کیش نماد خودباوری , توانمندی و کیفیت ::..