آمارهای جهانی نشان می دهد، ایران به عنوان سرزمینی خشک و بیابانی در آخرین روزهای هفته این فرآیند به سر می برد. چرا که میزان مصرف آب هر ایرانی روزانه 170 لیتر و2 برابر مصرف جهانی آب است.
افزایش قیمت و مشکلی که حل نمی شود
مایع حیات آب می رودبسیاری از کشورهای جهان با معضل آب مواجه هستند، در همین راستا در دهه‌های اخیر فروش آب آشامیدنی پررنگ تر شد تا به گونه ای به مردم هشدار کاهش آب در کره زمین داده شود. این فرآیند با افزایش قیمت آب مصرفی منازل رنگ تازه ای گرفت تا به نوعی فرهنگسازی برای مصرف آب صورت گیرد. موضوعی که در ایران نتوانست موفق باشد. در دهه اخیر آب به صورت آشامیدنی و یا به اصطلاح معدنی در مارکت ها برای فروش قرار گرفت و همچنین در کنار آن استفاده بی رویه از آب شرب برای شست‌وشو خودرو، استفاده در ماشین لباسشویی، آبیاری باغچه یا سایر موارد غیر ضروری در افزایش قیمت آب تاثیر گذار بوده و دولت ها با سیاست افزایش قیمت سعی در کاهش مصرف مردم داشتند. در این بین اعداد نجومی روی قبوض آب و فاضلاب مردم دیده شد که در دوره ای اعتراضات زیادی را نیز به همراه داشت.
فاجعه بحران آب در کمین ایران!
بر اساس ارائه شده وزارت نیرو، میزان سرانه آب تجدیدپذیر سالانه کشور از میزان حدود 13000 متر مکعب به ازای هر نفر در سال 1300، به حدود 1400 متر مکعب به ازای هر نفر در سال 1393 کاهش یافت. اما همچنان ایران در مصرف آب روزانه دو برابر میزان جهانی یکی از پرچم داران مصرف آب است. آنگونه که ایسنا گزارش می دهد؛ در ایران هر فرد به طور متوسط روزانه ۱۷۰ لیتر آب مصرف می کند که ۲ برابر مصرف جهانی است که همین مساله موجب شده ایران در لیست کشور های دارای بحران شدید آب قرار بگیرد. طبق اعلام مسوولان سهم هر ایرانی از آب سالم و در دسترس طی نیم‌قرن گذشته بیش از ۷۵ درصد کاهش یافته است عددی که می توان از آن با عنوان فاجعه آبی یاد کرد، فاجعه‌ای که اگر در زمان حال مدیریت نشود باید منتظر کاهش بیشتر آن نیز بود.
لزوم مدیریت فاضلاب ها
براساس آمارهای ارائه شده در تهران، 80 درصد آب مصرفی به پساب های خانگی و فاضلاب تبدیل می شود. آب های که به دلیل نبود امکانات کافی وارد رودخانه ها می شود و بار دیگر موجب آلوده شدن آب های شرب خواهد شد. اصیلیان درباره این موضوع می گوید: «در شهرها و کلانشهرها انشعابات فرسوده آبی وجود دارد که خود باعث هدر رفتن شدید میزان آب می شود. ما باید با برنامه ریزی صحیح حتی در سیستم های اگو شهری فاضلاب ها را کنترل کنیم و تا حدامکان به تصفیه آن روی آوریم. هر چند فرهنگ عمومی جامعه از استفاده آب فاضلاب بعد از تصفیه برای مصارف شرب آمادگی ندارد اما حداقل به منابع آبی دیگر مانند رودخانه ها و … ضربه ای وارد نمی کند.» به گفته اصیلیان میزان استفاده از آب شرب در مصارف کشاورزی نیز به 90 درصد رسیده است که دقیقا از عدم مدیریت در منابع آبی ناشی می شود.این در حالی است که بر اساس آمار ارائه شده؛ برای کشورهای با درآمد کم تا متوسط، مصارف صنعتی آب در حدود 10 درصد و مصارف کشاورزی آن در حدود 80 درصد کل مصارف آب آن کشورها را تشکیل می دهد و در کشورهای با درآمد بالا، مصارف صنعتی در حدود 60 درصد و مصارف کشاورزی در حدود 30 درصد کل مصارف آب است. در ایران، در حدود 92 درصد کل مصارف آب مربوط به بخش کشاورزی بوده و مصارف صنعتی در حدود 2 درصد و مصارف شرب در حدود 6 درصد کل مصارف آب را تشکیل می دهند.قراگوزلو در این باره می گوید: «بحث بر سر کاهش و افزایش مصرف آب، به یک مدیریت کلی باز می گردد. ما در استان های همدان و مرکزی و از همه شدید تر در تهران با کاهش میزان آب های زیر زمینی رو به رو هستیم. برداشت آب های زیرزمینی، آگاهی نداشتن از مدل دقیق بارش ها در کشور از جمله همین موارد است.