راهنمای نصب منهول پلی اتیلن

نصب منهول پلی اتیلن (Installation)

کف سازی (Foundation):

منهول پلی اتیلن باید بر روی یک کف محکم و آماده سازی شده جهت نصب قرار گیرند. بعد از گود برداری باید قطعات بزرگ و قلوه سنگ‌ها از کف ترانشه برداشته شود. سپس کف سازی با استفاده ازخاک کلاس I (مطابق استاندارد ASTM2321) که بخوبی تراز و کاملاً کوبیده شده است (تراکم حداقل 95% و با ضخامت حدود 30 سانتی متر) انجام پذیرد.
بر اساس استاندارد نصب منهول پلی اتیلن بجای این خاک می‌توانیم از یک کف بتنی (درجا و یا پیش ساخته) (Concrete Slab) و با ضخامت حدود 15 سانتی متر استفاده نماییم.
در محل‌هایی که کف محل گودبرداری شده (کف ترانشه) دارای خاک سست و یا سطح تراز آبهای زیر زمینی بالاتر از کف منهول باشد و یا با خاک اشیاع مواجه باشیم می‌بایست حتماً از دال بتنی کف که می‌تواند بصورت پیش ساخته تهیه شود و در محل کف ترانشه استقرار یابد.
در محل هایی که با خاک بسیار سست و یا محل‌های دفن زباله مواجه باشیم توصیه اینست که مقداری از خاک کف برداشته و با خاک مناسب ابتدا جایگزین شود و سپس مراحل فوق انجام پذیرد. این موارد حتماً بایستی با نظر مهندسین و مشاوران انجام پذیرد.
از آنجائیکه انتقال نیروهای ناشی از بارهای مرده و زنده و نیز بارهای فشارنده (down drag) به سمت پایین و بر روی کف منهول اعمال می‌گردند، جهت جلوگیری از نشت خاک کف منهول می‌بایست تجهیزات لازم برای اینکار در نظر گرفته شده و کف محل استقرار منهول بخوبی آماده سازی شود.

مصالح پر کننده (Backfill):

بر اساس استاندارد ASTM1759 اطراف منهول تا شعاع یک متر بایستی خاکی با خواص خاک کوبیده شده کلاس I و با تراکم حدود 90% را داشته باشیم.
لذا در محل‌هایی که امکان انجام اینکار وجود داشته باشد بایستی پس از کف‌سازی و استقرار منهول و تراز کردن آن خاک پرکننده را بصورت یکنواخت شروع به متراکم سازی نماییم. بایستی دقت نماییم که این خاک از دیوار منهول شروع و تا دیواره ترانشه ادامه داشته باشد و حتماً بصورت یکنواخت و لایه لایه باشد تا باعث انحراف منهول از خط تراز نگردد و اینکار تا بالا و نزدیک کف محل نصب ادامه می‌یابد.
درمحل‌هایی که امکان باز کردن ترانشه ( گود‌برداری محل نصب منهول ) به این میزان وجود نداشته باشد ولی خاک دست نخورده و خواص تقریبی خاک کلاس I با تراکم مورد نظر را داشته باشد می‌توان اطراف منهول را کمتر باز نمود (حدود 30-20 سانتیمتر) و چنانچه امکان تراکم دهی خاک وجود نداشته باشد بایستی از مواد جایگزین که پس از سفت شدن به تراکم مورد نیاز برسد، استفاده نمود.
بر طبق محاسباتی ( طراحی و محاسبات منهول ) که با کمک نرم افزار ANSYS و به روش Finite Element توسط شرکت پارس اتیلن کیش انجام شده و در جلسات مکرر با کارشناسان شرکت آب و فاضلاب بررسی شده است، نتایج قابل توجهی جهت جایگزین کردن مصالح پرکننده بجای خاک مذکور که براحتی به تراکم مورد نظر رسیده و توانایی تحمل بارهای متفاوت را داشته باشد بدست آمده است که یکی از مواد که توسط انجمن سیمان آمریکا (ACF) معرفی شده است و بسیار نزدیک به بتن کم مایه (مگر) C10 می‌باشد. مواد CLSM می‌باشد.
بتن کم مقاومت (CLSM) ماده‌ای سیمانی و خود جذب است که به عنوان Backfill بجای خاک کوبیده شده مورد استفاده قرار می‌گیرد. بر اساس استاندارد CLSM ACI-116R به موادی از این نوع اطلاق می‌شود که مقاومت فشاری MPA8.3 یا کمتر داشته باشند. اغلب این نوع بتن های کم مقاومت دارای مقاومت فشاری MPA2.1 یا کمتر هستند. کاربرد اصلی این متریال بعنوان Backfill در غیاب خاک کوبیده شده در مکانهای محدود می‌باشد. از آنجا که نیازی به کوبش خاک پیرامونی وجود ندارد، عرض یا اندازه Trench قابل کاهش می‌باشد.
ترکیب این بتن کم مقاومت شامل آب، سیمان و موارد پر کننده ریز و درشت یا هر دو می‌باشد. اگر چه مواد مورد استفاده در ترکیب این ماده شامل استاندارد CLSM می‌شود، استفاده از ترکیبات استاندارد جهت ساخت این متریال الزامی نمی‌باشد. انتخاب مواد ترکیبی بر اساس در دسترس بودن هزینه و خواص مورد نیاز شامل قدرت، روانی و دانسیته انجام می‌پذیرد.
منهول‌های پلی اتیلنی

 « قبلی – مواد اولیه                         جزئیات مصالح – بعدی »