آبله میمون چقدر خطرناک است؟

آبله میمون که به طور معمول در آفریقای مرکزی و غربی مشاهده می شود، به بیش از ده ها کشور از جمله ایالات متحده گسترش یافته است. موارد شیوع فعلی اکنون به صدها نفر می رسد. این امر باعث ایجاد ترس بیشتر در مورد عفونت شده است،البته در پی همه‌گیری کووید، تعجبی ندارد.

آبله میمون گاهی اوقات می تواند کشنده باشد، به ویژه در مکان های فقیر با مراقبت های بهداشتی ناکافی، و ارتباط نزدیکی با آبله دارد، که برای هزاران سال انسان ها را گرفتار کرده است. آبله به دلیل کمپین واکسیناسیون جهانی ریشه کن شد. در ایالات متحده، واکسیناسیون انبوه در سال 1972 به پایان رسید، اما واکسن ها در انبار باقی مانده اند. آبله میمون از اواخر دهه 1950 شناخته شده است و برخلاف نامش، مخزن طبیعی آن جوندگان است. اغلب از طریق تماس با ضایعات بیماری یا از طریق قطرات تنفسی بازدمی در طول تماس نزدیک طولانی بین انسان ها پخش می شود.

اعتقاد بر این است که سفر هوایی از آفریقا باعث شیوع این بیماری شده است.

شباهت ها و تفاوت های آبله میمون و آبله چیست؟

 

آبله میمون و آبله در یک دسته از ویروس ها هستند. آنها مصونیت متقابل دارند، به این معنی که محافظت در برابر یکی باعث محافظت در برابر دیگری می شود. به ویژه، واکسن هایی که برای محافظت در برابر آبله ساخته شده اند، در برابر آبله میمون ها هم محافظت می کنند. در علائم بالینی همپوشانی وجود دارد. هر دو با تب، تورم غدد لنفاوی، خستگی همراه هستند ، تاول های کوچک، که ممکن است در هر نقطه از بدن پخش شوند و به راحتی با آبله مرغان اشتباه گرفته می شوند. خوشبختانه، بزرگترین تفاوت این است که آبله میمون بسیار کمتر از آبله مخرب و کشنده است، و به ویژه، گونه آبله میمون در غرب آفریقا که در حال حاضر در گردش است، بیماری زاتر از سویه موجود در آفریقای مرکزی است.

   

آیا آبله میمون در حال گسترش است؟

 

ما در سال های اخیر در آفریقا شاهد افزایش موارد آبله میمون بوده ایم. این افزایش به دلیل ترکیبی از عوامل است که بر انتقال از حیوان به انسان و انتقال انسان به انسان تأثیر می گذارد. یکی از عوامل کلیدی این است که مردم دیگر علیه آبله واکسینه نمی شوند، بنابراین ایمنی در بین جمعیت از دست می رود.

واکسیناسیون معمول آبله در ایالات متحده در سال 1972 به پایان رسید. افراد واکسینه شده و واکسینه نشده چقدر از آبله میمون محافظت می کنند؟

 

ما به اندازه 50 سال پیش، که واکسیناسیون آبله رایج بود محافظت نشده ایم. ما واقعاً نمی دانیم که مصونیت جمعیت چقدر باقی مانده است. امیدواریم که بخش مسن جمعیت از واکسیناسیون قبلی در امان باشند، و شانس خوبی برای این امر وجود دارد.

چگونه است که واکسنی که بیش از نیم قرن پیش برای مبارزه با آبله ساخته شده است، امروزه هنوز در برابر آبله میمون ها موثر است، در حالی که واکسن کووید که فقط یک سال پیش ساخته شده است، نیاز به به روز رسانی دارد؟

 

ویروس ها توانایی قابل توجهی برای تغییر در طول زمان با جهش ژنتیکی دارند. اما سرعت تغییر برای ویروس های مختلف متفاوت است. ژن‌های ویروس آبله میمون توسط DNA کدگذاری می‌شوند، در حالی که ژن‌های SARS-CoV-2 توسط RNA کدگذاری می‌شوند. ویروس‌های RNA، از جمله ویروس SARS-CoV-2 که باعث COVID-19 می‌شود، بسیار سریع‌تر از ویروس‌های DNA مانند آبله میمون‌ها جهش می‌یابند. به همین دلیل به طور کلی یافتن واکسنی که برای مدت طولانی در برابر ویروس های RNA موثر باشد در مقایسه با ویروس های DNA دشوارتر است.

از مطالعات گذشته خود در مورد شیوع آبله میمون و سایر بیماری ها در انسان و حیوانات چه آموخته اید؟

یکی از چیزهایی که آبله میمون نشان می دهد تأثیر متقابل بین سلامت فردی، عادات و رفتارهای مردم، سلامت ملی، سلامت جهانی، سیاست، اقتصاد، فقر، حیات وحش و تغییرات آب و هوایی است. همانطور که جنبه های جهان تغییر می کند، بر اپیدمیولوژی و ظهور بیماری ها تأثیر می گذارد.

اکثر پزشکان آبله میمون را ندیده اند. آیا تشخیص مشکل است؟

 

آبله میمون یکی از چندین بیماری است که به صورت تاولی ظاهر می شود. یک پزشک آموزش دیده اغلب می تواند تشخیص دهد که کدام بیماری بیشتر محتمل است. با این حال، ممکن است تشخیص آبله میمون از آبله مرغان دشوارتر باشد. هر دو منجر به مشکلات گسترده ای می شوند. احتمال ابتلا به آبله مرغان بسیار بیشتر است، اما هر گونه مشکلات پوستی مستحق ارزیابی پزشکی است.

 

آیا شک دارید که ویروس آبله میمون در حال انتشار متفاوت از گذشته باشد؟

این امکان وجود دارد که گونه ای در حال تکامل باشد که آن را قابل انتقال تر کند. در برخی موارد در شیوع کنونی ویروس به صورت ژنتیکی توالی‌یابی شده است و ما تغییرات عمده‌ای را مشاهده نکرده‌ایم، اما اهمیت تغییرات ظریف ممکن است مدتی طول بکشد تا بفهمیم. ما مطمئناً قبلاً شاهد این همه موارد در خارج از آفریقا نبودیم. شاید راه‌های آسان‌تری برای انتقال در شهرها یا در رویدادهای بزرگی وجود داشته باشد که ویروس قبلاً وجود نداشته است. اگرچه ممکن است عاملی در شیوع این بیماری نباشد، اما باید تغییرات محیطی را نیز در نظر بگیرید، مانند اینکه آیا جمعیت حیوانات مختلف به مخزن جدیدی برای ویروس تبدیل شده است یا خیر.

آیا این شیوع آبله میمون به طور بالقوه یک تهدید بزرگ بهداشت جهانی، مانند کووید است؟

 

شانس بسیار بیشتری برای کنترل آبله میمون نسبت به کووید داریم. اولاً، آبله میمون به آن اندازه قابل انتقال نیست، مگر اینکه زیست شناسی به شدت تغییر کرده باشد، و این بعید به نظر می رسد. ثانیا، مدت زمان بیشتری طول می کشد تا عفونت آبله میمون در یک فرد ایجاد شود و قابل انتقال باشد. بنابراین، فرصت بیشتری برای محافظت از مخاطبین وجود دارد. ثالثا، آبله میمون ممکن است خیلی قابل انتقال نباشد، قبل از اینکه  مشکلات قابل مشاهده آن نیاز به قرنطینه داشته باشد، در حالی که کووید می تواند قبل از ظهور علائم و حتی در موارد بدون علامت منتقل شود.

اکنون چقدر باید نگران آبله میمون باشیم؟

 

بر اساس تاریخچه قبلی آبله میمون در چند دهه گذشته، و با توجه به آنچه تاکنون با تعداد موارد در حال حاضر دیده‌ایم، آبله میمون به سطحی از تهدید قابل مقایسه با همه‌گیری کووید در حال انجام نرسیده است. بنابراین، در حالی که فکر می‌کنم می‌توانیم محتاطانه خوش‌بین باشیم که شیوع آن کنترل می‌شود، داشتن سطحی از آگاهی در مورد آبله میمون و آمادگی برای موارد غیرمنتظره مهم است. ما باید از آژانس‌های بهداشت عمومی و آزمایشگاه‌هایی که سخت برای درک اپیدمیولوژی، پاتوفیزیولوژی و گزینه‌های درمانی کار می‌کنند، حمایت کنیم تا آماده باشیم تا به هر شرایطی که برایمان پیش می‌آید با دقت علمی تا حد امکان رسیدگی کنیم.

 

میکروبیولوژی، مطالعه میکروارگانیسم‌ها یا میکروب‌ها، گروه متنوعی از شکل‌های زندگی ساده ،که شامل باکتری‌ها، آرکه ها، جلبک‌ها، قارچ‌ها، تک یاخته‌ها و ویروس‌ها می‌شود. میکروبیولوژی به ساختار، عملکرد و طبقه بندی این گونه موجودات و راه های بهره برداری و کنترل فعالیت های آنها می پردازد.

زندگی روزمره با میکروارگانیسم ها در هم تنیده شده است. میکروب‌ها علاوه بر انباشتن هر دو سطح داخلی و خارجی بدن انسان، در خاک، دریاها و هوا به وفور یافت می‌شوند. میکروارگانیسم‌های فراوان، اگرچه معمولاً مورد توجه قرار نمی‌گیرند، شواهد فراوانی از حضور خود ارائه می‌دهند . گاهی اوقات به‌طور نامطلوب، مانند زمانی که باعث پوسیدگی مواد یا گسترش بیماری‌ها می‌شوند، و گاهی اوقات به طور مطلوب، مانند زمانی که شکر را به شراب و آبجو تخمیر می‌کنند، باعث بالا آمدن نان، طعم‌دار پنیر می‌شوند. و محصولات با ارزشی مانند آنتی بیوتیک و انسولین تولید کند. میکروارگانیسم ها برای اکولوژی زمین ارزش غیرقابل محاسبه ای دارند، بقایای حیوانات و گیاهان را متلاشی می کنند و آنها را به مواد ساده تری تبدیل می کنند که می توانند در موجودات دیگر بازیافت شوند.

پیشینه تاریخی

 

میکروبیولوژی اساساً با توسعه میکروسکوپ آغاز شد. اگرچه ممکن است دیگران قبل ازآن میکروب‌ها را دیده باشند، اما لیوون هوک اولین کسی بود که مستندات مناسبی از مشاهدات خود ارائه کرد. توصیفات و نقاشی‌های او شامل تک یاخته‌هایی(تک سلولهایی) از روده حیوانات و باکتری‌های حاصل از تراشیدن دندان‌ها بود. رکوردهای او عالی بود زیرا لنزهای ذره بین با کیفیت استثنایی تولید می کرد. Leeuwenhoek یافته های خود را در یک سری نامه به انجمن سلطنتی بریتانیا در اواسط دهه 1670 منتقل کرد. اگرچه مشاهدات او علاقه زیادی را برانگیخت، اما هیچ کس تلاش جدی برای تکرار یا گسترش آنها نکرد.

تولید خود به خودی در مقابل نسل زنده حیات

یونانیان اولیه معتقد بودند که موجودات زنده می توانند از ماده غیر زنده (ابیوژنز) سرچشمه بگیرند و از سنگ ها زندگی بیافریند. ارسطو این مفهوم را کنار گذاشت، اما همچنان معتقد بود که حیوانات می توانند خود به خود از موجودات غیرمشابه یا از خاک بوجود آیند. تأثیر او در مورد مفهوم نسل خود به خود تا اواخر قرن هفدهم هنوز احساس می شد، اما در اواخر آن قرن زنجیره ای از مشاهدات، آزمایش ها و استدلال ها آغاز شد که در نهایت این ایده را رد کرد. این پیشرفت در درک به سختی انجام شد، شامل مجموعه ای از رویدادها، با نیروهای شخصیتی و اراده فردی که اغلب حقایق را پنهان می کردند.

اگرچه فرانچسکو ردی، یک پزشک ایتالیایی، در سال 1668 این موضوع را رد کرد که موجودات می توانند خود به خود ایجاد شوند، طرفداران این مفهوم ادعا می کردند که میکروب ها متفاوت هستند و در واقع به این طریق به وجود آمده اند. نام‌های برجسته‌ای مانند جان نیدهام و لازارو اسپالانزانی در این بحث در اواسط دهه 1700 با هم مخالف بودند. در اوایل دهه 1800، فرانتس شولز و تئودور شوان چهره‌های اصلی در تلاش برای رد نظریه‌های زیست‌زایی بودند تا اینکه سرانجام لویی پاستور نتایج آزمایش‌های قطعی خود را در سال 1864 اعلام کرد. پاستور در یک سری آزمایش‌های استادانه ثابت کرد که فقط از قبل وجود داشته است. میکروب ها می توانند میکروب های دیگری را ایجاد کنند (بیوژنز). دانش مدرن و دقیق از اشکال باکتری‌ها را می‌توان به گیاه‌شناس آلمانی فردیناند کوهن نسبت داد، که نتایج اصلی او بین سال‌های 1853 و 1892 منتشر شد. طبقه‌بندی کوهن از باکتری‌ها که در سال 1872 منتشر شد و در سال 1875 گسترش یافت، پس از آن بر مطالعه این موجودات مسلط شد.

 

میکروب ها و بیماری ها

Girolamo Fracastoro، محقق ایتالیایی، در اواسط دهه 1500 این مفهوم را مطرح کرد که سرایت ،از چیزی به چیز دیگر منتقل می شود. شرح دقیقاً آنچه که در امتداد اکتشافات نادیده گرفته می شود تا اواخر دهه 1800، زمانی که کار بسیاری از دانشمندان، که پاستور در میان آنها مهم است، نقش باکتری ها را در تخمیر و بیماری ها مشخص کرد. روبرت کخ، یک پزشک آلمانی، روشی را برای اثبات اینکه یک ارگانیسم خاص باعث ایجاد یک بیماری خاص می‌شود، تعریف کرد.

شاگردان پاستور، کخ و دیگران به سرعت تعدادی از باکتری‌ها را کشف کردند که قادر به ایجاد بیماری‌های خاص (پاتوژن‌ها) بودند. آنها همچنین از تکنیک ها و روش های آزمایشگاهی را برای آشکار کردن ، تنوع و توانایی های میکروب ها ارائه کردند.

همه این تحولات در اروپا اتفاق افتاد. تا اوایل دهه 1900 میکروبیولوژی در آمریکا تأسیس نشد. بسیاری از میکروبیولوژیست هایی که در آن زمان در آمریکا کار می کردند یا زیر نظر کخ یا در انستیتو پاستور در پاریس تحصیل کرده بودند. هنگامی که در آمریکا تأسیس شد، میکروبیولوژی به ویژه با توجه به رشته های مرتبط مانند بیوشیمی و ژنتیک شکوفا شد. در سال 1923، دیوید برگی، باکتری‌شناس آمریکایی، مرجع اصلی علم را معرفی کرد که نسخه‌های به‌روز شده آن امروزه همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

از دهه 1940 میکروبیولوژی دوره بسیار پرباری را تجربه کرده است ،که طی آن بسیاری از میکروب های بیماری زا شناسایی شده و روش هایی برای کنترل آنها توسعه یافته است. میکروارگانیسم ها نیز به طور موثر در صنعت استفاده شده اند. فعالیت های آنها به حدی هدایت شده است که محصولات ارزشمند اکنون هم حیاتی و هم رایج هستند.

مطالعه میکروارگانیسم ها نیز دانش همه موجودات زنده را ارتقا داده است. کار با میکروب ها آسان است و بنابراین وسیله ای ساده برای مطالعه فرآیندهای پیچیده زندگی فراهم می کند. به این ترتیب آنها به ابزاری قدرتمند برای مطالعات ژنتیک و متابولیسم در سطح مولکولی تبدیل شده اند. این کاوش شدید در عملکرد میکروب ها منجر به سودهای متعدد و اغلب غیرمنتظره شده است. برای مثال، آگاهی از متابولیسم اساسی و نیازهای تغذیه ای یک پاتوژن، اغلب به وسیله ای برای کنترل بیماری یا عفونت منجر می شود.

انواع میکروارگانیسم ها

گروه‌های اصلی میکروارگانیسم‌ها، یعنی باکتری‌ها، آرکه ‌ها، قارچ‌ها (مخمرها و کپک‌ها)، جلبک‌ها، تک یاخته‌ها و ویروس‌ها هستند

باکتری ها (یوباکتری ها و آرکه ها)

میکروبیولوژی عمدتاً از طریق مطالعات باکتری ها به وجود آمد. آزمایش‌های لوئی پاستور در فرانسه، روبرت کخ در آلمان و دیگران در اواخر دهه 1800 اهمیت میکروب‌ها را برای انسان مشخص کرد. همانطور که در بخش پیشینه تاریخی بیان شد، تحقیقات این دانشمندان اثباتی برای نظریه میکروب بیماری و نظریه میکروب تخمیر ارائه کرد. در آزمایشگاه‌های آنها بود که تکنیک‌هایی برای بررسی میکروسکوپی نمونه‌ها، کشت (رشد) میکروب‌ها در آزمایشگاه، جداسازی کشت‌های خالص از جمعیت‌های کشت مخلوط، و بسیاری از دستکاری‌های آزمایشگاهی دیگر ابداع شد. این تکنیک‌ها، که در ابتدا برای مطالعه باکتری‌ها استفاده می‌شد، برای مطالعه همه میکروارگانیسم‌ها اصلاح شده‌اند ، بنابراین انتقال از باکتری‌شناسی به میکروبیولوژی.

ارگانیسم هایی که دنیای میکروبی را تشکیل می دهند به عنوان پروکاریوت یا یوکاریوت مشخص می شوند. همه باکتری ها پروکاریوت هستند، یعنی موجودات تک سلولی بدون هسته متصل به غشاء. DNA آنها (ماده ژنتیکی سلول)، به جای اینکه در هسته قرار گیرد، به صورت یک رشته تا شده طولانی و بدون مکان خاصی در داخل سلول وجود دارد.

تا اواخر دهه 1970 به طور کلی پذیرفته شده بود که همه باکتری ها در تکامل ارتباط نزدیکی دارند. این مفهوم در سال 1977 توسط Carl R. Woese و محققین مشترک در دانشگاه ایلینویز به چالش کشیده شد، که تحقیقات آنها بر روی RNA ریبوزومی از طیف وسیعی از موجودات زنده نشان داد که دو گروه از باکتری ها از طریق مسیرهای جداگانه از یک شکل اجدادی مشترک و قدیمی تکامل یافته اند. این کشف منجر به ایجاد یک اصطلاح جدید برای شناسایی گروه‌های متمایز اصلی میکروب‌ها شد ، یعنی یوباکتری‌ها (باکتری‌های سنتی یا واقعی)، آرکیا (باکتری‌هایی که در مراحل اولیه تکامل از سایر باکتری‌ها جدا شده‌اند و هستند. متمایز از یوباکتری ها) و یوکاریا (یوکاریوت ها). امروزه یوباکتری ها به سادگی به عنوان باکتری واقعی (یا باکتری) شناخته می شوند و دامنه باکتری ها را تشکیل می دهند. با این حال، روابط تکاملی بین اعضای مختلف این سه گروه نامشخص شده است، زیرا مقایسه بین توالی های DNA میکروب های مختلف شباهت های گیج کننده زیادی را نشان داده است. در نتیجه، تشخیص اصل و نسب دقیق میکروب های امروزی بسیار دشوار است. حتی صفاتی که تصور می‌شود مشخصه گروه‌های طبقه‌بندی مجزا هستند، به طور غیرمنتظره‌ای در میکروب‌های دیگر مشاهده شده‌اند. به عنوان مثال، یک اکسیدکننده بی هوازی آمونیاک – “حلقه گمشده” در چرخه جهانی نیتروژن – برای اولین بار در سال 1999 جدا شد. یک دیواره سلولی با ویژگی‌های باستانی، و شکلی از تولیدمثل (جوانیدن) شبیه به سلول‌های مخمر.

باکتری ها دارای اشکال مختلفی از جمله کره ای ، میله و مارپیچ هستند. سلول های منفرد معمولاً در عرض 0.5 تا 5 میکرومتر (میکرومتر؛ میلیونیم متر) هستند. اگرچه باکتری ها تک سلولی هستند، اما اغلب به صورت جفت، زنجیره، چهارتایی (گروه های چهارتایی) یا خوشه ظاهر می شوند. برخی دارای تاژک، ساختارهای شلاق مانند خارجی هستند که ارگانیسم را از طریق محیط مایع به حرکت در می آورد. برخی دارای کپسول، پوشش خارجی سلول هستند. برخی از آنها هاگ تولید می کنند ، پیکره زایشی که مانند دانه ها در بین گیاهان عمل می کند. یکی از خصوصیات عمده باکتری ها واکنش آنها به رنگ آمیزی گرم است. بسته به ترکیب شیمیایی و ساختاری دیواره سلولی، برخی از باکتری ها گرم مثبت هستند و رنگ بنفش لکه را به خود می گیرند، در حالی که برخی دیگر گرم منفی هستند و رنگ قرمز دارند .

از طریق میکروسکوپ، آرکه ها بسیار شبیه باکتری‌ها هستند، اما تفاوت‌های مهمی در ترکیب شیمیایی، فعالیت‌های بیوشیمیایی و محیط‌های آن‌ها وجود دارد. دیواره سلولی همه باکتری های واقعی حاوی ماده شیمیایی پپتیدوگلیکان است، در حالی که دیواره سلولی آرکه ها فاقد این ماده است. بسیاری از آرکه ها به دلیل توانایی خود برای زنده ماندن در محیط های غیرعادی ، مانند سطوح بالای نمک یا اسید یا دمای بالا، مورد توجه قرار گرفته اند. این میکروب ها که اکسترموفیل نامیده می شوند، در مکان هایی مانند نمک، استخرهای حرارتی و دریچه های اعماق دریا زندگی می کنند. برخی از آنها قادر به یک فعالیت شیمیایی منحصر به فرد هستند مثل تولید گاز متان از دی اکسید کربن و هیدروژن. آرکه های مولد متان فقط در محیط‌هایی زندگی می‌کنند که اکسیژن ندارند، مانند گل و لای باتلاق یا روده نشخوارکنندگان مانند گاو و گوسفند. در مجموع، این گروه از میکروارگانیسم‌ها تنوع فوق‌العاده‌ای را در تغییرات شیمیایی که در محیط‌های خود ایجاد می‌کنند، نشان می‌دهند.

جلبک ها

سلول‌های میکروب‌های یوکاریوتی شبیه سلول‌های گیاهی و حیوانی هستند، زیرا DNA آنها در یک غشای هسته‌ای محصور شده و هسته را تشکیل می‌دهد. میکروارگانیسم های یوکاریوتی شامل جلبک ها، تک یاخته ها و قارچ ها هستند. در مجموع جلبک‌ها، تک یاخته‌ها و برخی قارچ‌های پایین‌تر اغلب به‌عنوان پروتیست‌ها شناخته می‌شوند. برخی تک سلولی و برخی دیگر چند سلولی هستند.

برخلاف باکتری ها، جلبک ها یوکاریوت هستند و مانند گیاهان حاوی رنگدانه سبز کلروفیل هستند، فتوسنتز را انجام می دهند و دیواره های سلولی سفت و سختی دارند. آنها معمولاً در خاک مرطوب و محیط های آبی رشد می کنند . این یوکاریوت ها ممکن است تک سلولی و میکروسکوپی در اندازه یا چند سلولی و تا 120 متر (نزدیک به 400 فوت) طول داشته باشند. جلبک ها به عنوان یک گروه نیز اشکال مختلفی را نشان می دهند. گونه های تک سلولی ممکن است کروی، میله ای شکل، چماق شکل، یا دوکی شکل باشند. برخی از آن ها  متحرک هستند. جلبک هایی که چند سلولی هستند در اشکال و درجات مختلف پیچیدگی ظاهر می شوند. برخی از آنها به صورت رشته‌هایی از سلول‌های متصل به انتها سازماندهی می‌شوند. در برخی از گونه‌ها این رشته‌ها به شکل اجسام ماکروسکوپیک و گیاه مانند در هم تنیده می‌شوند. جلبک ها همچنین در کلنی ها وجود دارند که برخی از آنها تجمعات ساده ای از سلول های منفرد هستند، در حالی که برخی دیگر حاوی انواع سلول های مختلف با عملکردهای خاص هستند.

قارچ ها

 

قارچ ها موجودات یوکاریوتی هستند که مانند جلبک ها دارای دیواره های سلولی سفت و سخت هستند و ممکن است تک سلولی یا چند سلولی باشند. برخی ممکن است از نظر اندازه میکروسکوپی باشند، در حالی که برخی دیگر ساختارهای بسیار بزرگ تری را تشکیل می دهند، مانند قارچ ها و قارچ های براکت که در خاک یا روی کنده های مرطوب رشد می کنند. برخلاف جلبک ها، قارچ ها حاوی کلروفیل نیستند و بنابراین نمی توانند فتوسنتز را انجام دهند. قارچ‌ها غذا نمی‌خورند، اما باید مواد مغذی محلول را از محیط جذب کنند. از قارچ‌هایی که به عنوان میکروارگانیسم‌ها طبقه‌بندی می‌شوند، قارچ‌هایی که چند سلولی هستند و ساختارهای رشته‌ای و میکروسکوپی تولید می‌کنند غالباً کپک نامیده می‌شوند، در حالی که مخمرها قارچ‌های تک سلولی هستند.

سلول‌ها به شکل استوانه‌ای هستند و از انتها به انتها متصل می‌شوند تا رشته‌های نخ مانند (هیف) را تشکیل دهند که ممکن است هاگ داشته باشند. هیف ها به صورت جداگانه اندازه میکروسکوپی دارند. با این حال، هنگامی که تعداد زیادی از هیف ها جمع می شوند ، به عنوان مثال، روی یک تکه نان یا ژله میوه – توده ای مبهم به نام میسلیوم را تشکیل می دهند که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است.

مخمرهای تک سلولی اشکال مختلفی دارند، از کروی گرفته تا تخم مرغی شکل و رشته ای. مخمرها به دلیل توانایی آنها در تخمیر کربوهیدرات ها، تولید الکل و دی اکسید کربن در محصولاتی مانند شراب و نان مورد توجه قرار می گیرند.

 Protozoa

 

پروتوزوآ ها، میکروارگانیسم های تک سلولی یوکاریوتی هستند. برخی از تک یاخته ها بیضی شکل یا کروی هستند و برخی دیگر دراز هستند. برخی دیگر در مراحل مختلف چرخه زندگی اشکال متفاوتی دارند. سلول ها می توانند به قطر 1 میکرومتر و 2000 میکرومتر یا 2 میلی متر (بدون بزرگنمایی قابل مشاهده) باشند. همانند سلول های حیوانی، تک یاخته ها فاقد دیواره های سلولی هستند، می توانند در برخی از مراحل چرخه زندگی خود حرکت کنند و ذرات غذا را بخورند. با این حال، برخی از تک یاخته های فیتوفلاژله مانند گیاه هستند و انرژی خود را از طریق فتوسنتز به دست می آورند. سلول های تک یاخته ای حاوی ساختارهای داخلی معمولی یک سلول حیوانی هستند. برخی از آنها می توانند با ضربه زدن زائده های کوتاه مو مانند (سیلیا) یا تاژک در آب شنا کنند. حرکت سریع و پرتاب آنها در یک قطره آب حوضچه زمانی که از طریق میکروسکوپ مشاهده می شود مشهود است.

 

آمیب ‌ها شنا نمی‌کنند، اما می‌توانند با گسترش بخشی از خود و سپس اجازه دادن به بقیه سلول‌ها در این امتداد، در امتداد سطوح خزش کنند. به این شکل حرکت، حرکت آمیبوئید می گویند. اسپروزوئرها (فیلوم Apicomplexa) به این دلیل نامیده می شوند که در یک مرحله از چرخه زندگی خود بدن های خفته ای به نام هاگ را تشکیل می دهند. تک یاخته ها به طور گسترده در طبیعت، به ویژه در محیط های آبی وجود دارند.

 

ویروس ها

ویروس‌ها، مرز موجودات زنده و غیر زنده در نظر گرفته می‌شوند، در علم میکروبیولوژی نیز گنجانده شده‌اند، به اشکال مختلفی وجود دارند و به طور گسترده در طبیعت توزیع می‌شوند و سلول‌های حیوانی، سلول‌های گیاهی و میکروارگانیسم‌ها را آلوده می‌کنند. رشته تحصیلی که در آن بررسی می شوند ویروس شناسی نامیده می شود. همه ویروس ها انگل های اجباری هستند. به این معنا که آنها فاقد فعالیت متابولیکی برای تولید انرژی یا سنتز پروتئین هستند، بنابراین برای انجام این عملکردهای حیاتی به سلول های میزبان وابسته هستند. هنگامی که ویروس ها وارد سلول می شوند، ژن هایی برای غصب سیستم های تولید انرژی و سنتز پروتئین سلول دارند. ویروس ها علاوه بر شکل درون سلولی خود، یک شکل خارج سلولی نیز دارند، که اسید نوکلئیک ویروس را از یک سلول میزبان به سلول دیگر منتقل می کند. در این شکل عفونی، ویروس ها به سادگی یک هسته مرکزی اسید نوکلئیک هستند که توسط یک پوشش پروتئینی به نام کپسید احاطه شده است. کپسید از ژن های خارج از سلول میزبان محافظت می کند. همچنین به عنوان وسیله ای برای ورود به سلول میزبان دیگر عمل می کند زیرا به گیرنده های روی سطوح سلول متصل می شود. ذره ویروسی عفونی و بالغ از نظر ساختاری ویریون نامیده می شود.

با میکروسکوپ الکترونی می توان مشخصات مورفولوژیکی ویروس ها را تعیین کرد. اندازه ویریون ها معمولاً بین 20 تا 300 نانومتر (نانومتر؛ میلیاردم متر) است. از آنجایی که بیشتر ویروس ها کمتر از 150 نانومتر اندازه گیری می کنند، فراتر از حد تفکیک میکروسکوپ نوری هستند و تنها با میکروسکوپ الکترونی قابل مشاهده هستند. با استفاده از مواد با اندازه های شناخته شده برای مقایسه، میکروسکوپ ها می توانند اندازه و ساختار ویریون های فردی را تعیین کنند.

پریون ها

حتی کوچکتر از ویروس ها، پریون ها (که “pree-on” تلفظ می شوند) ساده ترین عوامل عفونی هستند. آنها مانند ویروس ها انگل های اجباری هستند، اما هیچ ماده ژنتیکی ندارند. اگرچه پریون‌ها صرفاً پروتئین‌هایی هستند که خود تداوم می‌یابند، اما به عنوان عامل بیماری‌های مختلف، از جمله بیماری جنون گاوی، به ایفای نقش در تعدادی از اختلالات دیگر نقش دارند.

گلسنگ ها

 

گلسنگ ها شکلی از همزیستی را نشان می دهند، یعنی پیوندی از دو موجود مختلف که در آن هر یک از آنها سود می برد. گلسنگ شامل یک میکروب فتوسنتزی (یک جلبک یا یک سیانوباکتری) است که در ارتباط نزدیک با یک قارچ رشد می کند. یک گلسنگ ساده از یک لایه بالایی متشکل از یک میسلیوم قارچی محکم بافته شده، یک لایه میانی که میکروب فتوسنتزی در آن زندگی می کند و یک لایه پایینی میسلیوم تشکیل شده است. در این ارتباط متقابل، میکروب های فتوسنتزی مواد مغذی را برای قارچ سنتز می کنند و در عوض قارچ پوشش محافظی برای جلبک ها یا سیانوباکتری ها ایجاد می کند. گلسنگ ها از نظر اکولوژیکی نقش مهمی دارند. از جمله فعالیت های دیگر، آنها قادر به تبدیل سنگ به خاک هستند.

میکروبیولوژی پایه

 

مطالعه زیست شناسی میکروارگانیسم ها مستلزم استفاده از روش های مختلف و همچنین تجهیزات ویژه است. خصوصیات بیولوژیکی میکروارگانیسم ها را می توان در دسته بندی های زیر خلاصه کرد: مورفولوژی، تغذیه، فیزیولوژی، تولید مثل و رشد، متابولیسم، پاتوژنز، آنتی ژنی و خواص ژنتیکی.

مرفولوژی

مورفولوژی به اندازه، شکل و آرایش سلول ها اشاره دارد. مشاهده سلول های میکروبی نه تنها به استفاده از میکروسکوپ نیاز دارد، بلکه نیاز به آماده سازی سلول ها به شیوه ای مناسب برای نوع خاصی از میکروسکوپ دارد. در طول دهه های اول قرن بیستم، میکروسکوپ نوری مرکب ابزاری بود که معمولاً در میکروبیولوژی استفاده می شد. میکروسکوپ های نوری دارای ضریب بزرگنمایی معمولی 1000 × و حداکثر بزرگنمایی مفید تقریباً 2000 × هستند. نمونه‌ها را می‌توان پس از رنگ‌آمیزی با یکی از چندین تکنیک برای برجسته کردن برخی ویژگی‌های مورفولوژیکی یا در آماده‌سازی‌های زنده و رنگ‌آمیزی به‌عنوان «لام مرطوب» مشاهده کرد.

میکروسکوپ نوری

چندین اصلاح در میکروسکوپ نوری موجود است، مانند:

میدان روشن

نمونه معمولاً رنگ آمیزی می شود و در حین روشنایی مشاهده می شود. برای مشاهده ویژگی های مورفولوژیکی ناخالص باکتری ها، قارچ ها، جلبک ها و تک یاخته ها مفید است.

میدان تاریک

نمونه در یک مایع روی یک لام مخصوص معلق است و می توان آن را در شرایط زنده مشاهده کرد. برای تعیین تحرک میکروارگانیسم ها یا برخی ویژگی های مورفولوژیکی خاص مانند اشکال مارپیچی یا پیچ خورده مفید است.

فلورسانس

نمونه با رنگ فلورسنت رنگ آمیزی شده و سپس روشن می شود. اشیایی که رنگ فلورسنت را می گیرند “درخشند”.

کنتراست فاز

لنزهای خازنی ویژه امکان مشاهده سلول های زنده و تمایز ساختارهای سلولی با چگالی متفاوت را فراهم می کنند.

میکروسکوپ الکترونی

 

توسعه میکروسکوپ الکترونی و تکنیک های تکمیلی، قدرت تفکیک را فراتر از آن چیزی که با میکروسکوپ نوری قابل دستیابی است، افزایش داد. این افزایش امکان پذیر است، زیرا طول موج پرتوهای الکترونی بسیار کوتاهتر از طول موج نور است. اجسامی به کوچکی 0.02 نانومتر در مقایسه با 0.25 میکرومتر با میکروسکوپ الکترونی قابل حل هستند ، به عنوان مثال، امکان مشاهده ویریون ها و ساختارهای ویروسی را فراهم می کند. نمونه ها با میکروسکوپ الکترونی عبوری ( TEM ) یا میکروسکوپ الکترونی پویشی ( SEM ) مشاهده می شوند. در TEM پرتو الکترونی از نمونه عبور می کند و روی صفحه ای ثبت می شود که تصویر را تشکیل می دهد. در SEM پرتو الکترونی روی سطح میکروارگانیسم‌هایی که با یک لایه نازک فلزی پوشانده شده‌اند به جلو و عقب حرکت می‌کند و یک تصویر سه‌بعدی روی صفحه ثبت می‌کند.

پیشرفت ‌ها در میکروسکوپ‌ها و تکنیک ‌های میکروسکوپی همچنان برای مطالعه سلول‌ها، مولکول‌ها و حتی اتم‌ها معرفی می‌شوند. از این میان می‌توان به میکروسکوپ کانفوکال، میکروسکوپ نیروی اتمی، میکروسکوپ تونلی روبشی و میکروسکوپ ایمونوالکترونی اشاره کرد. اینها به ویژه برای مطالعات میکروارگانیسم ها در سطح مولکولی مهم هستند.

           

47,XXY (Klinefelter Syndrome):

 

سندرم کلاین فلتر (47، XXY) یک تنوع کروموزومی در مردان است که در آن یک کروموزوم X اضافی وجود دارد که منجر به کاریوتایپ 47، XXY می شود. کروموزوم X اضافی معمولاً بر عملکرد فیزیکی، رشد عصبی، رفتاری و عصبی-شناختی تأثیر می گذارد. ویژگی‌های فیزیکی رایج ممکن است شامل قد بلند، کاهش تون عضلانی، بیضه‌های کوچک (هیپوگنادیسم)، تاخیر در رشد بلوغ و فقدان ویژگی‌های جنسی ثانویه مردانه مانند کاهش موهای صورت و بدن باشد. افزایش رشد سینه (ژنیکوماستی) ممکن است در اواخر بلوغ بدون مراقبت بیولوژیکی مناسب رخ دهد. با درمان مناسب، بروز ژنیکوماستی به طور معمول در کمتر از 10٪ از پسران رخ می دهد.

در پسران با (47، XXY) تغییرات زیادی در نمایه یا فنوتیپ رشد عصبی وجود دارد. ویژگی‌های رایج شناختی و رفتاری ممکن است شامل تأخیر گفتار و زبان، ADHD و چالش‌های عملکرد عاطفی و اجتماعی باشد. ویژگی های (47، XXY) معمولاً با کاهش سطح تستوسترون و افزایش سطح گنادوتروپین مرتبط است. درمان هورمونی اولیه (EHT) با سه تزریق ماهانه 25 میلی گرم. تستوسترون انانتات که معمولاً بین 4 تا 12 ماهگی تجویز می شود، ممکن است رشد مغز و نتایج رشد عصبی را بهینه کند. تستوسترون باید بر اساس ارزیابی با متخصص اطفال و متخصص غدد اطفال انجام شود.

48, XXYY Syndrome:

 

یک اختلال ژنتیکی است که در مردان رخ می دهد و با کروموزوم های جنسی اضافی در مقایسه با کاریوتایپ معمولی مردانه 46، XY مشخص می شود. 48، سندرم XXYY قبلاً به‌عنوان گونه‌ای از سندرم کلاین فلتر توصیف شده است، زیرا مردان مبتلا ویژگی‌های فیزیکی مشابهی دارند (قد بلند و بیضه‌های کوچک و ناکارآمد)، اما ویژگی‌های پزشکی و رشد عصبی پیچیده‌تر از آنچه در سندرم XXY/Klinefelter مشاهده می‌شود، پیچیده‌تر است.

Abetalipoproteinemia :

Abetalipoproteinemia یک اختلال ارثی نادر است که بر جذب چربی توسط روده و تحرک توسط کبد تأثیر می گذارد. ناتوانی در جذب چربی منجر به کمبود لیپیدها و انواع ویتامین های ضروری می شود. افراد مبتلا دچار ومشکلات عصبی، ضعف عضلانی، مشکل در راه رفتن، و ناهنجاری های خونی از جمله وضعیتی که در آن گلبول های قرمز بد شکل هستند (اکانتوسیتوز) و در نتیجه سطوح پایین گلبول های قرمز در گردش (کم خونی) را تجربه می کنند. افراد مبتلا همچنین ممکن است دچار دژنراسیون شبکیه چشم شوند که به طور بالقوه منجر به از دست دادن بینایی می شود، وضعیتی که به عنوان رتینیت پیگمنتوزا شناخته می شود. Abetalipoproteinemia به عنوان یک صفت اتوزومی مغلوب به ارث می رسد و در اثر جهش در ژن پروتئین انتقال تری گلیسیرید میکروزومی (MTTP) ایجاد می شود.

 

Ablepharon-Macrostomia Syndrome:

سندرم آبلفارون-ماکروستومی (AMS) یک اختلال ژنتیکی نادر است که با فقدان یا توسعه نیافته پلک ها (بلفارول یا میکرو بلفارون) و دهان باز (ماکروستومی) مشخص می شود. ویژگی ها عمدتاً صورت و پوست را درگیر می کند و به ندرت اندام های داخلی (احشاء) را درگیر می کند. علائم و نشانه‌های رایج علاوه بر یافته‌های چشم و دهان شامل گوش‌های کم‌تنظیم با لاله‌های گوش متصل، انحراف یا جوش خوردن انگشت‌ها (سینداکتیلی یا کمپتوداکتیلی)، برآمدگی گونه‌ها، نبودن یا بسیار کوچک نوک سینه‌ها، پوست چروکیده و زائد، عدم وجود یا کم‌شدن موهای زائد است. و ناهنجاری های تناسلی سایر یافته‌های کمتر گزارش شده شامل ناهنجاری‌های ناف، تاخیر رشد و ناتوانی ذهنی است. AMS در دسته بیماری‌هایی به نام دیسپلازی اکتودرم (اختلالات ژنتیکی که شامل نقص در پوست، مو، ناخن، غدد عرق و/یا دندان‌ها می‌شود) گروه‌بندی شده است، اما از آنجایی که بسیاری از ویژگی‌ها شامل بافت‌هایی می‌شوند که از اکتودرم مشتق نشده‌اند. بهتر است AMS را به عنوان یک سندرم ناهنجاری واقعی تعریف کنیم. AMS در اثر تغییرات (جهش) در ژن TWIST2 ایجاد می شود. الگوی وراثت اتوزومال غالب است و بیشتر موارد به صورت جهش خودبخودی ایجاد می شود، بنابراین به صورت پراکنده رخ می دهد. جهش در TWIST2 همچنین باعث ایجاد سندرم باربر سی و سندرم ستلیز می شود که ویژگی های بسیار مشابهی دارند. در واقع، پیشنهاد شده است که این سه اختلال در واقع یک زنجیره را تشکیل می دهند.

Acanthocheilonemiasis:

 

Acanthocheilonemiasis یک بیماری عفونی نادر استوایی است که توسط انگلی به نام Acanthocheilonema perstans ایجاد می شود که به گروهی از بیماری های انگلی معروف به بیماری های فیلاریال (نماتد) تعلق دارد. این انگل بیشتر در آفریقا یافت می شود. علائم عفونت ممکن است شامل قرمزی، خارش پوست (خارش)، درد شکم و قفسه سینه، درد عضلانی و نواحی تورم موضعی باشد. علاوه بر این، کبد و طحال ممکن است به طور غیر طبیعی بزرگ شوند (هپاتواسپلنومگالی). آزمایشات آزمایشگاهی همچنین ممکن است سطوح بالای غیرعادی گلبول های سفید خاص (ائوزینوفیلی) را نشان دهد. این انگل از طریق نیش مگس های کوچک (A. coliroides) منتقل می شود.

Aceruloplasminemia:

 

آسرولوپلاسمینمی یک اختلال ژنتیکی نادر است که با تجمع غیرطبیعی آهن در مغز و اندام های داخلی مختلف مشخص می شود. افراد مبتلا به علائم عصبی از جمله اختلالات شناختی و اختلالات حرکتی مبتلا می شوند. تخریب شبکیه و دیابت نیز ممکن است رخ دهد. علائم معمولاً در سنین بزرگسالی بین 20 تا 60 سالگی آشکار می شوند. آسرولوپلاسمینمی در اثر جهش در ژن سرولوپلاسمین (CP) ایجاد می شود. این جهش در الگوی اتوزومال مغلوب به ارث می رسد.

آسرولوپلاسمینمی به عنوان یک اختلال نورودژنراتیو با تجمع آهن در مغز (NBIA) طبقه بندی می شود. NBIA گروهی از اختلالات ارثی نادر است که با تجمع آهن در مغز مشخص می شود. آسرولوپلاسمینمی نیز به عنوان یک اختلال اضافه بار آهن طبقه بندی می شود.

تصویر سمت چپ : تصاویر رزونانس مغناطیسی مغز با سیگنال هایپو شدید برجسته در ناحیه عقده های پایه های سفید تصویر سمت راست : تصاویر وزنی حساسیت رزونانس مغناطیسی مغز (SWI) که رسوب آهن را در گانگلیون های پایه (فلش های سیاه) نشان می دهد.

 

Achondrogenesis:

 

آکندروژنز گروهی از دیسپلازی های اسکلتی نادر است که با کوتاه شدن شدید دست ها و پاها در رابطه با تنه، رشد غیر طبیعی دنده ها، مهره ها و سایر ناهنجاری های اسکلتی مشخص می شود. مشکلات سلامتی مرتبط با این بیماری ها تهدید کننده زندگی هستند و اکثر نوزادان مبتلا مرده به دنیا می آیند یا اندکی پس از تولد به دلیل نارسایی تنفسی می میرند. همه انواع آکندروژنز شرایط ژنتیکی هستند. نوع IA و نوع IB، اختلالات اتوزومال مغلوب هستند، در حالی که آکندروژنز نوع II یک اختلال اتوزومال غالب است. همه انواع آکندروژنز، دیسپلازی های اسکلتی بسیار شدید هستند که معمولاً با معاینه اولتراسوند قبل از تولد در اوایل هفته 14-17 سن حاملگی تشخیص داده می شوند.

Acidemia, Methylmalonic:

اسیدمی های متیل مالونیک اسیدمی های آلی هستند که در اثر نقص آنزیمی در متابولیسم چهار آمینو اسید (متیونین، ترئونین، ایزولوسین و والین) ایجاد می شوند. این منجر به افزایش غیرطبیعی اسید در خون (آکادمی) و بافت های بدن می شود. در شکل حاد، خواب آلودگی، کما و تشنج ممکن است رخ دهد. عقب ماندگی ذهنی یک پیامد طولانی مدت است. این اختلال ممکن است ناشی از کمبود یک یا چند آنزیم متیل مالونیل کوآ موتاز، متیل مالونیل راسماز یا آنزیم های مصنوعی آدنوزیل کوبالامین باشد. دفع متیل مالونات، محصول متابولیسم اسیدهای آمینه، در ادرار به طور غیر طبیعی زیاد است و بنابراین نشانگر این اختلال است. تمام اسیدمی های آلی شناخته شده به عنوان صفات اتوزومال مغلوب به ارث می رسند.

 

Acoustic Neuroma:

نوروم آکوستیک که به عنوان شوانوم دهلیزی نیز شناخته می شود، یک رشد خوش خیم (غیر سرطانی) نادر است ،که در عصب هشتم جمجمه ایجاد می شود. این عصب از گوش داخلی به مغز می رود و مسئول شنوایی و تعادل (تعادل) است. اگرچه هیچ الگوی استاندارد یا معمولی برای ایجاد علائم وجود ندارد، کاهش شنوایی در یک گوش (یک طرفه) علامت اولیه تقریباً 90 درصد از افراد مبتلا است. یافته های رایج دیگر شامل صدای زنگ در گوش (وزوز گوش) و سرگیجه یا عدم تعادل است. علائم نوروم آکوستیک از فشار تومور به عصب هشتم جمجمه ای و اختلال در توانایی آن در انتقال سیگنال های عصبی به مغز رخ می دهد. نوروم آکوستیک سرطانی نیست (بدخیم). به سایر قسمت های بدن سرایت نمی کند. دلیل ایجاد نوروم آکوستیک ناشناخته است.

Acquired Aplastic Anemia:

کم خونی آپلاستیک اکتسابی یک اختلال خونی نادر و جدی است که به دلیل نارسایی مغز استخوان در تولید سلول های خونی است. مغز استخوان ماده اسفنجی است که در مرکز استخوان‌های بدن، در بزرگسالان عمدتاً ستون فقرات، لگن و استخوان‌های بزرگ پاها یافت می‌شود. مغز استخوان حاوی سلول های بنیادی خونساز است. سلول‌های بنیادی می‌توانند سلول‌های بنیادی بیشتری تولید کنند (خود نوسازی) و همچنین تمایز و تکثیر می‌شوند و گلبول‌های قرمز (گلبول‌های قرمز)، گلبول‌های سفید (لوکوسیت‌ها) و پلاکت‌ها را تشکیل می‌دهند. در کم خونی آپلاستیک اکتسابی، فقدان تقریباً کامل سلول های بنیادی خونساز منجر به کاهش سطح گلبول های قرمز و سفید و پلاکت ها می شود (پانسیتوپنی). علائم کم خونی آپلاستیک علائم کم خونی، خونریزی و عفونت است. اگرچه نارسایی مغز استخوان می تواند ثانویه به سایر اختلالات رخ دهد، اکثر کم خونی آپلاستیک به این دلیل است که سیستم ایمنی به اشتباه مغز استخوان را هدف قرار می دهد (خود ایمنی). در واقع، اکثر بیماران می توانند به درمانی که سیستم ایمنی را سرکوب می کند، معمولاً ATG و سیکلوسپورین، پاسخ دهند.

Acquired Lipodystrophy:

لیپودیستروفی اکتسابی یک اصطلاح کلی برای انواع لیپودیستروفی است که ارثی نیستند، بلکه در برخی از مراحل زندگی به دست می آیند. لیپودیستروفی های اکتسابی علت ژنتیکی مستقیمی ندارند، بلکه ممکن است عوامل مختلفی در آن دخیل باشند. لیپودیستروفی اکتسابی می تواند در اثر داروها، خودایمنی یا به دلایل ناشناخته (ایدیوپاتیک) ایجاد شود. انواع فرعی لیپودیستروفی اکتسابی شامل لیپودیستروفی عمومی اکتسابی (سندرم لارنس)، لیپودیستروفی نسبی اکتسابی (سندرم باراکور-سیمونز)، لیپودیستروفی موضعی و لیپودیستروفی ناشی از آنتی رتروویروسی فعال بالا است که ممکن است در افراد آلوده به HIV ایجاد شود که تحت یک شکل خاص درمان قرار می گیرند. شروع اشکال اکتسابی لیپودیستروفی می تواند در دوران کودکی، نوجوانی یا بزرگسالی رخ دهد. افراد مبتلا دچار از دست دادن مشخصه چربی بدن (بافت چربی) می شوند که بر نواحی خاصی از بدن، به ویژه بازوها، پاها، صورت، گردن، و قفسه سینه یا نواحی قفسه سینه تأثیر می گذارد. در برخی موارد، عوارض متابولیک مرتبط با مقاومت به انسولین ممکن است ایجاد شود. چنین عوارضی شامل ناتوانی در تجزیه گلوکز (عدم تحمل گلوکز)، افزایش سطح تری گلیسیرید (نوعی چربی) در خون (هیپرتری گلیسیریدمی) و دیابت است. علائم اضافی مانند تجمع چربی در کبد (کبد چرب یا استئاتوز کبدی) نیز ممکن است رخ دهد.

Acrocallosal Syndrome, Schinzel Type:

سندرم آکروکالوزال، نوع شینزل یک اختلال ژنتیکی نادر است که در بدو تولد آشکار می شود (مادرزادی). علائم و یافته های مرتبط ممکن است متغیر باشد، از جمله در میان اعضای آسیب دیده یک خانواده (خویشاوندان). با این حال، این اختلال معمولاً با توسعه نیافتگی (هیپوپلازی) یا فقدان (آژنزی) نوار ضخیم رشته های عصبی که به دو نیمکره مغز می پیوندند (corpus callosum) و عقب ماندگی ذهنی متوسط تا شدید مشخص می شود. علاوه بر این، بسیاری از افراد مبتلا ناهنجاری های جمجمه و ناحیه صورت (جمجمه صورت) و/یا ناهنجاری های متمایز انگشتان دست و پا (اعداد) دارند. ناهنجاری‌های مشخصه جمجمه‌صورتی ممکن است شامل سر غیرمعمول بزرگ (ماکروسفالی) با پیشانی برجسته، چشم‌های با فاصله زیاد (هیپرتلوریسم چشمی)، چین‌های پلک به سمت پایین (شکاف‌های کف دست)، بینی کوچک با پل بینی پهن باشد. و گوش های بد شکل (دیسپلاستیک). بیشتر افراد مبتلا همچنین دارای ناهنجاری‌های دیجیتالی مشخصی هستند، مانند وجود انگشتان دست و پا (پلی داکتیلی) اضافی و تار شدن یا فیوژن (سینداکتیلی) برخی از انگشتان. همچنین ممکن است ناهنجاری‌های فیزیکی اضافی نیز وجود داشته باشد، از جمله تاخیر در رشد، که منجر به کوتاهی قد می‌شود. اگرچه توارث اتوزومال مغلوب پیشنهاد شده است، سندرم آکروکالوزال اغلب به دلایل ناشناخته (به صورت پراکنده) به طور تصادفی رخ می دهد.

 

Wyburn-Mason Syndrome:

سندرم وایبرن میسون یک اختلال نادر غیر ارثی است که در بدو تولد وجود دارد (مادرزادی). نوزادان مبتلا ناهنجاری های شریانی وریدی (AVMs) دارند که ناهنجاری های رشدی هستند که بر رگ های خونی، به ویژه شریان ها، سیاهرگ ها و مویرگ ها تأثیر می گذارد. سرخرگ ‌ها معمولا خون غنی از اکسیژن را از قلب به سلول‌های بدن می‌برند، در حالی که سیاهرگ‌ها خون کمبود اکسیژن را برای تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن به قلب و ریه‌ها می‌رسانند. شبکه رگ‌های خونی بسیار ریز (مویرگ‌ها) که به طور معمول شریان‌ها و سیاهرگ‌ها را به هم متصل می‌کنند ممکن است وجود نداشته باشند و سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌ها ممکن است مستقیماً به یکدیگر متصل شده و یک ناهنجاری را ایجاد کنند. بدون مویرگ ها، ممکن است به دیواره سرخرگ ها و وریدها آسیب وارد شود و باعث جریان خون غیرطبیعی و زیاد و نشت و عدم جریان خون بیشتر در پایین دست شود. AVMهای بزرگتر ممکن است از توده درهم پیچیده عروق خونی غیرطبیعی یا بدشکل (نیدوس) تشکیل شده باشند. AVM های مرتبط با سندرم وایبرن میسون معمولا در چشم ها (شبکیه) و مغز یافت می شوند. علت دقیق سندرم Wyburn-Mason ناشناخته است، اگرچه این فرضیه وجود دارد که در طول رشد اولیه، سلول‌های پیش ساز رگ‌های خونی حرکت غیرطبیعی (مهاجرت) دارند که باعث توسعه غیرطبیعی بعدا می‌شود.

Zellweger Spectrum Disorders:

اختلالات طیف زلوگر (ZSD) گروهی از اختلالات نادر، ژنتیکی و چند سیستمی هستند که زمانی تصور می‌شد موجودیت‌های جداگانه‌ای باشند. این اختلالات در حال حاضر به عنوان عبارات مختلف (انواع) یک فرآیند بیماری به دلیل پایه بیوشیمیایی مشترک آنها طبقه بندی می شوند. در مجموع، آنها طیف یا زنجیره ای از بیماری را تشکیل می دهند. شدیدترین شکل این اختلالات قبلاً به عنوان سندرم زلوگر، شکل میانی به عنوان آدرنولوکودیستروفی نوزادان و اشکال خفیف تر به عنوان بیماری رفسوم نوزادی یا سندرم هایملر، بسته به تظاهرات بالینی، نامیده می شد. ZSD می تواند بیشتر اندام های بدن را تحت تاثیر قرار دهد. نقایص عصبی، از دست دادن توان عضلانی (هیپوتونی)، کاهش شنوایی، مشکلات بینایی، اختلال عملکرد کبد و ناهنجاری های کلیوی یافته های رایج هستند. ZSD اغلب در اوایل دوران نوزادی منجر به عوارض شدید و تهدید کننده زندگی می شود. برخی از افراد با اشکال خفیف تر تا بزرگسالی زندگی کرده اند. ZSD در الگوی اتوزومال مغلوب به ارث می رسد.

Wandering Spleen:

طحال سرگردان مادرزادی یک نقص بسیار نادر است که به طور تصادفی توزیع شده است که با فقدان یا ضعف یک یا چند رباط که طحال را در موقعیت طبیعی خود در سمت چپ بالای شکم نگه می دارند مشخص می شود. این اختلال منشا ژنتیکی ندارد. به جای رباط ها، طحال توسط یک بافت ساقه مانند که با رگ های خونی تامین می شود (پدیکول عروقی) متصل می شود. اگر ساقه در طول حرکت طحال پیچ خورده باشد، جریان خون ممکن است قطع یا مسدود شود (ایسکمی) تا حد آسیب شدید به عروق خونی (انفارکتوس). از آنجایی که نمی توان آن را در جای خود نگه داشت یا چیزی وجود ندارد، طحال در قسمت تحتانی شکم یا لگن “سرگردان” می شود، جایی که ممکن است با یک توده شکمی ناشناس اشتباه گرفته شود. طحال عضو کوچکی است که در سمت چپ بالای شکم قرار دارد. طحال مواد غیر ضروری یا خارجی را از بین می برد یا فیلتر می کند، سلول های خونی فرسوده را می شکند و از بین می برد و گلبول های سفید تولید می کند که به بدن در مبارزه با عفونت کمک می کند. علائم طحال سرگردان معمولاً علائمی است که با اندازه غیرطبیعی طحال (سپلنومگالی) یا موقعیت غیرعادی طحال در شکم همراه است. بزرگ شدن اغلب نتیجه پیچ خوردگی (پیچ خوردگی) شریان ها و وریدهای طحال یا در برخی موارد تشکیل لخته خون (انفارکتوس) در طحال است. طحال سرگردان “اکتسابی” ممکن است در دوران بزرگسالی به دلیل صدمات یا سایر شرایط زمینه‌ای که ممکن است رباط‌هایی را که طحال را در موقعیت طبیعی خود نگه می‌دارند ضعیف کند (به عنوان مثال، بیماری بافت همبند یا بارداری) رخ دهد.

Trigeminal Neuralgia:

نورالژی سه قلو (TN)، همچنین به عنوان tic douloureux شناخته می شود، یک اختلال در عصب جمجمه پنجم (عصب سه قلو) است. این اختلال گاهی به نوع 1 و نوع 2 تقسیم می شود. TN نوع 1 (TN1) با حملات درد شدید و کوبنده که دهان، گونه، بینی و/یا سایر نواحی یک طرف صورت را تحت تاثیر قرار می دهد مشخص می شود. TN نوع 2 (TN2) با درد با شدت کمتر، اما درد مبهم یا سوزش ثابت مشخص می شود. هر دو نوع درد می تواند در یک فرد حتی در یک زمان ایجاد شود. در برخی موارد، درد می تواند طاقت فرسا و ناتوان کننده باشد. در صورت عدم درمان، TN می تواند تأثیر عمیقی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد. در بیشتر موارد، TN1 به دلیل فشار دادن رگ خونی به عصب سه قلو ایجاد می شود، اما گاهی اوقات هیچ علت زمینه ای نمی توان شناسایی کرد (ایدیوپاتیک). TN2 می تواند به دلیل فشرده سازی عصب سه قلو، ایدیوپاتیک باشد یا به دلیل یک علت زمینه ای شناخته شده مانند تومور یا مولتیپل اسکلروزیس رخ دهد. مشخص نیست که چرا یک نفر علائم TN1 در مقابل TN2 را نشان می دهد. ممکن است به دلیل تعداد عروق (به عنوان مثال شریان ها، وریدها) یا میزان فشرده سازی باشد. TN معمولاً از طریق داروها، جراحی یا تزریق قابل کنترل است.

Paraneoplastic Neurologic Syndromes :

سندرم‌های عصبی پارانئوپلاستیک (PNS) گروهی از شرایطی هستند که بر سیستم عصبی (مغز، نخاع، اعصاب و/یا ماهیچه‌ها) در بیماران مبتلا به سرطان تأثیر می‌گذارند. اصطلاح “پارانئوپلاستیک” به این معنی است که سندرم عصبی توسط خود تومور ایجاد نمی شود، بلکه توسط واکنش های ایمونولوژیکی که تومور ایجاد می کند ،ایجاد می شود. اعتقاد بر این است که سیستم ایمنی طبیعی بدن تومور را به عنوان یک حمله تفسیر می کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، سیستم ایمنی یک پاسخ ایمنی ایجاد می کند و از آنتی بادی ها و لنفوسیت ها برای مبارزه با تومور استفاده می کند. نتیجه نهایی این است که سیستم ایمنی خود بیمار می تواند باعث آسیب جانبی به سیستم عصبی شود که گاهی اوقات می تواند شدید باشد. در بسیاری از بیماران، پاسخ ایمنی می تواند باعث آسیب به سیستم عصبی شود که بسیار بیشتر از آسیب وارد شده به تومور است. اثرات PNS می تواند به طور کامل از بین برود، اگرچه می تواند اثرات دائمی نیز داشته باشد. Sweet Syndrome: سندرم شیرین یک اختلال نادر است که با تب و شروع ناگهانی به صورت پوستی مشخص می شود که شامل برآمدگی ها یا ضایعات حساس، قرمز یا قرمز مایل به آبی است. این ضایعات معمولا در بازوها، پاها، تنه، صورت یا گردن ایجاد می شوند. در برخی موارد، سیستم‌های اضافی بدن از جمله سیستم اسکلتی-عضلانی مانند التهاب مفاصل (آرتریت)، چشم‌ها مانند التهاب ملتحمه یا غشایی که چشم‌ها را می‌پوشاند (کانژنکتیویت) و اندام‌های داخلی ممکن است درگیر شوند. در اکثر افراد مبتلا، این اختلال به خودی خود و بدون هیچ دلیل شناخته شده ای رخ می دهد (سندرم شیرین ایدیوپاتیک). این همچنین به عنوان سندرم شیرین کلاسیک شناخته می شود. در موارد کمتر، این اختلال می‌تواند با یک سرطان زمینه‌ای (بدخیم)، معمولاً سرطان خون (هماتولوژیک) مانند انواع خاصی از لوسمی مرتبط باشد. این به عنوان سندرم شیرین مرتبط با بدخیمی شناخته می شود. این اختلال همچنین می تواند به عنوان یک واکنش به مصرف برخی داروها، به ویژه دارویی به نام فاکتور تحریک کننده کلونی گرانولوسیتی منجر شود. این به عنوان سندرم شیرین ناشی از دارو شناخته می شود. سندرم شیرین با کورتیکواستروئیدها درمان می شود. Ovarian Cancer: سرطان تخمدان به سرطانی اطلاق می‌شود که در اندام‌های تناسلی بادام شکل در زنان ایجاد می‌شود که در آن تخمک‌ها یا تخمدان‌ها (تخمدان)، در هر یک از دو لوله‌ای که از طریق آن تخمک‌ها از تخمدان به رحم می‌روند (لوله‌های فالوپ) ایجاد می‌شود. یا در غشایی که لگن و حفره شکمی را می پوشاند و تمام اندام های شکمی را می پوشاند (صفاق). معمولاً در مراحل اولیه هیچ علامتی وجود ندارد (بدون علامت). در نتیجه سرطان تخمدان معمولا تا مرحله پیشرفته تشخیص داده نمی شود. علائم رایجی که می تواند ایجاد شود شامل تورم یا نفخ شکم، کاهش وزن ناخواسته، یا تغییر در عادات روده از جمله یبوست است. علت سرطان تخمدان چند عاملی است، به این معنی که عوامل متعددی که با هم رخ می دهند برای ایجاد سرطان ضروری هستند. این عوامل شامل عوامل ژنتیکی، ایمونولوژیک و محیطی است. حدود 20 درصد از تمام زنان مبتلا به سرطان تخمدان دارای تنوع در یکی از دو ژن به نام BRCA1 یا BRCA2 هستند. سرطان تخمدان مرتبط با BRCA به طور خاص در این گزارش مورد بحث قرار نگرفته است. NORD گزارش جداگانه ای در مورد سرطان تخمدان ناشی از تغییرات در این دو ژن دارد که با عنوان سندرم ارثی پستان و سرطان تخمدان (HBOC) نامیده می شود.

سرطان تخمدان یک اصطلاح غیر اختصاصی برای گروهی از تومورها است. با این حال، بیش از 90٪ سرطان تخمدان از سلول های اپیتلیال منشأ می گیرد. این سلول ها بیشتر سطوح داخلی و خارجی بدن و اندام های آن را می پوشانند. سرطان اپیتلیال تخمدان ها، لوله های فالوپ و صفاق رفتار و ویژگی های مشابهی دارند. این سرطان های نزدیک به هم اغلب با هم گروه بندی می شوند و می توانند به عنوان سرطان تخمدان اپیتلیال یا EOC نامیده شوند. این گزارش در درجه اول به سرطان اپیتلیال تخمدان (کارسینوم) می پردازد. بیشتر موارد EOC سرطان سروز درجه بالا هستند. اکنون اعتقاد بر این است که اکثر کارسینوم های سروزی درجه بالا از نوک لوله های فالوپ منشا می گیرند. زیرگروه های اضافی EOC عبارتند از: کارسینوم سروزی با درجه پایین، موسینوس، سلول شفاف، اندومتروئید و تمایز نیافته که در آن سلول های سرطانی بسیار نابالغ هستند و شبیه سلول های بافتی که سرطان در آن شروع می شود، نیستند. انواع دیگر سرطان تخمدان عبارتند از تومورهای استرومایی، که در آن سرطان در بافت تخمدانی که حاوی سلول‌های تولیدکننده هورمون است، و تومورهای سلول زایا، که در آن سرطان در سلول‌های تولیدکننده تخمک ایجاد می‌شود، ایجاد می‌شود. به تومورهای استرومایی تومورهای بند ناف جنسی – استرومایی نیز گفته می شود و حدود 7 درصد از زنان مبتلا به سرطان تخمدان را تشکیل می دهند. انواع تومور استرومایی شامل گرانولوزا، گرانولوزا-تکا و سلول سرتولی لیدیگ است. تومورهای سلول زایای بسیار نادر هستند و در زنان جوان‌تر (حدود 80 درصد در زنان زیر 30 سال) رخ می‌دهند. انواع تومورهای سلول زاینده عبارتند از تراتوم، دیس ژرمینوما، تومور سینوس اندودرم و کوریوکارسینوما.

آیفون ۱۳ جدیدترین محصول اپل برای بازار گوشی‌های هوشمند خواهد بود که می‌خواهد رقبای اندرویدی‌اش را به چالش بکشد. این خانواده از گوشی‌های اپل شامل ۴ مدل آیفون ۱۳، ۱۳ مینی، ۱۳ پرو و ۱۳ پرو مکس می‌شود که با وجود تفاوت‌ها، شباهت هایی هم با یکدیگر دارند و قیمت آن‌ها احتمالا نسبت به نسل قبلی ثابت باقی می‌ماند.

در این مقاله به بررسی تفاوت های آیفون 13 ، آیفون 13 مینی و آیفون 13 پرو و 13 پرومکس میپردازیم .

 

آیفون 13 و آیفون 13 مینی

آیفون 13 و آیفون 13 مینی که در 14 سپتامبر 2021 معرفی شدند، جدیدترین آیفون های پرچمدار اپل با قیمتی مقرون به صرفه هستند و در کنار آیفون 13 پرو و ​​آیفون 13 پرو مکس ،گران تر به فروش می رسند. آیفون 13 و آیفون 13 مینی برای کسانی که به ویژگی های دوربین سطح حرفه ای نیاز دارند ایده آل هستند.

آیفون 13 مینی 5.4 اینچی جانشین آیفون 12 مینی است، در حالی که آیفون 13 مینی 6.1 اینچی جایگزین آیفون 12 است. لبه های صاف، محفظه آلومینیومی درجه یک ، پشت شیشه ای، و افزایش جزئی در ضخامت (7.65 میلی متر). مدل های آیفون 13 در رنگ های صورتی، آبی، مشکی، نقره ای ، طلایی، قرمز و سبز در دسترس هستند.

     

هر دو مدل جدید دارای نمایشگر Super Retina XDR هستند که 28 درصد روشن‌تر هستند. آیفون 13 مینی دارای رزولوشن 2340×1080 با 476 پیکسل در هر اینچ است، در حالی که آیفون 13 دارای وضوح تصویر 2532×1170 با 460 پیکسل در اینچ است. هر دو آیفون دارای حداکثر روشنایی 1200 نیت برای HDR، به همراه True Tone برای تطبیق دمای رنگ نمایشگر با نور محیط، Wide Color برای رنگ های غنی و واضح و لمس Haptic برای بازخورد هستند.

سیستم دوربین TrueDepth جلو به‌روزرسانی شده است و بریدگی Face ID اکنون کوچک‌تر است و فضای کلی کمتری را اشغال می‌کند. مانند مدل های سال گذشته، آیفون 13 و 13 مینی دارای شیشه پوشش سرامیکی هستند که با کریستال های نانو سرامیکی برای محافظت بهتر در برابر قطرات آغشته شده است. IP68 ضد آب و گرد و غبار گنجانده شده است .آیفون های جدید می توانند تا 30 دقیقه در عمق 6 متری آب غوطه ور شوند.

تراشه A15 Bionic ارتقا یافته، به آیفون های جدید قدرت می دهد. دارای یک CPU 6 هسته ای با 2 هسته عملکرد و 4 هسته کارآمد، یک GPU 4 هسته ای (یک هسته GPU کمتر از مدل های Pro) و یک موتور 16 هسته ای.

یک دوربین عقب مورب دو لنز جدید با دوربین های 12 مگاپیکسلی Wide و Ultra Wide وجود دارد. دوربین عریض دارای دیافراگم f/1.6 بهبود یافته است که اجازه می دهد تا 47 درصد نور بیشتری وارد شود و تثبیت سنسور شیفت، در حالی که دوربین Ultra Wide دارای دیافراگم f/2.4 بهبود یافته برای بهبود عملکرد در نور کم است.

در کنار حالت استاندارد پرتره، حالت شب، تایم لپس و سایر قابلیت‌های عکاسی، مدل‌های آیفون 13 حالت سینمایی را دریافت می‌کنند، قابلیتی که از فوکوس برای تغییر یکپارچه فوکوس از یک سوژه به سوژه دیگر، تار کردن هنرمندانه پس‌زمینه و ایجاد فیلم استفاده می‌کند. جلوه های عمق کیفیت حالت سینمایی در Dolby HDR عکس می گیرد و عمق میدان و تاری را می توان با استفاده از برنامه دوربین آیفون تنظیم کرد. مدل‌های آیفون 13 از فیلم‌برداری 4K تا 60 فریم بر ثانیه نیز پشتیبانی می‌کنند.

Smart HDR 4 حداکثر چهار نفر را در یک عکس می‌شناسد و کنتراست، نور، و رنگ پوست را برای هر یک بهینه می‌کند، و Deep Fusion، محصولی از آیفون 12، در صحنه‌های متوسط تا کم نور فعال می‌شود تا بافت و جزئیات را به نمایش بگذارد.

Photographic Styles نوعی فیلتر ارتقا یافته است که به طور انتخابی روی تصویر اعمال می‌شود. گزینه های پر جنب و جوش، کنتراست غنی، گرم و سرد به همراه تنظیمات Tone و Warmth برای سفارشی سازی و پالایش وجود دارد.

آیفون 13 و 13 مینی اپل را می توان با سیستم تشخیص چهره Face ID که با دوربین جلوی 12 مگاپیکسلی که از Smart HDR 4، Deep Fusion، Night Mode، Cinematic Mode، Night Mode Selfies و غیره پشتیبانی می کند، باز کرد.

 

مقایسه آیفون 13 پرو و آیفون 13پرومکس

آیفون 13 پرو و آیفون 13 پرو مکس تقریباً همه ویژگی های کلیدی یکسانی را به اشتراک می گذارند. هر دو گوشی دارای صفحه نمایش OLED Super Retina XDR با فناوری ProMotion، تراشه A15 Bionic، اتصال 5G، دوربین حرفه ای با لنزهای 12 مگاپیکسلی Ultra Wide، Wide و Telephoto، اسکنر LiDAR هستند و در رنگ های یکسان موجود هستند. . جالبتر این است که این دو دستگاه در کجا با هم تفاوت دارند.

 

آیفون 13 پرو :

 

صفحه نمایش 6.1 اینچی OLED Super Retina XDR با وضوح 2532 در 1170 پیکسل

عمر باتری با 22 ساعت پخش ویدیو

وزن 7.19 اونس (204 گرم)

999 دلار، 1099 دلار، 1299 دلار و 1499 دلار برای 128 گیگابایت/256 گیگابایت/512 گیگابایت/1 ترابایت

 

آیفون 13 پرو مکس :

 

صفحه نمایش 6.7 اینچی OLED Super Retina XDR با وضوح 2778 در 1284 پیکسل

عمر باتری با 28 ساعت پخش ویدئو

وزن 8.46 اونس (240 گرم)

1099 دلار، 1199 دلار، 1399 دلار و 1599 دلار برای 128 گیگابایت/256 گیگابایت/512 گیگابایت/1 ترابایت

   

 

ورزش ، تندرستی و سلامتی

مهم ترین هدف تمام سازمان های ورزشی و همچنین افراد درگیر در حوزه ی ورزش، جذب افراد جامعه به فعالیت های ورزشی تفریحی و فراهم کردن امکانات و شرایط مناسب برای آن هاست. امروزه با توجه به ضرورت اهمیت تحرک به عنوان یکی از اساسی ترین نیازهای اولیه ی موجود زنده و همچنین گسترش جانشینی ماشین به جای انسان که از پیامدهای آن می توان به رواج ضعف جسمانی، مشکلات روحی و روانی، دور شدن از اخلاق و ارزشهای انسانی اشاره کرد، نیاز به فعالیت بدنی  به شدت احساس می گرد

 

این ادعا که مشارکت فرد در مقادیر کافی از فعالیت بدنی منظم، می تواند سلامتی را بهبود بخشد و از بیماری جلوگیری کند کاملاً موجه است. شواهد علمی بر اساس بسیاری از مطالعات – اپیدمیولوژیک، بالینی و فیزیولوژیکی است. یک گروه کاری از پزشکان، که در سال 1989 تشکیل شد، این شواهد را بررسی کرد، اهمیت آن را تشخیص داد و مجموعه ای از توصیه ها را بر اساس آن استوار کرد

بیماری عروق کرونری  قلب و سکته مغزی به عنوان اولویت های کلیدی در سلامت ملت شناسایی شده است. در این دوبیماری ، شرایط خطر فردی با تغییر سبک زندگی و افزایش فعالیت بدنی به طور چشمگیری کاهش می یابد. دیگر مزایای مهم را نباید نادیده گرفت. این فهرست گسترده است اما به چهار دسته تقسیم می‌شود:

1. افزایش عملکرد
2. حفظ ظرفیت‌های ذخیره
3. پیشگیری از بیماری

 4.بهبود اثرات سن و بیماری مزمن

توصیه های پزشکان

1.در حال حاضر شواهد خوبی از فواید جسمی و روانی بسیاری از ورزش منظم در دسترس مردم وجود دارد، که باید توسط همه دست اندرکاران مراقبت های بهداشتی به رسمیت شناخته شود.

2.عادت به انجام ورزش های تفریحی منظم بهتر است از دوران کودکی شروع شود و باید تا میانسالی و در صورت امکان تا سنین بالا ادامه یابد زیرا ورزش به کاهش ظرفیت بدنی کمک می کند.

3.پزشکان باید هنگام مراجعه به بیماران، به ویژه هنگامی که برای بررسی های معمول سلامت مراجعه می کنند، در مورد ورزش سؤال کنند و باید از برنامه های ورزشی مناسب آگاه باشند و در مورد آنها توصیه کنند

4.ارزش ورزش برای بیماران مبتلا به طیف وسیعی از اختلالات باید در نظر گرفته شود و توصیه هایی در مورد نوع و میزان فعالیتی که باید انجام شود ارائه شود.

5.پزشکان باید از خطرات مرتبطی که ورزش ممکن است برای بیماران خاص ایجاد کند آگاه باشند. زمانی که ورزش با شدت مناسب برای فرد باشد، به طور منظم و با اقدامات احتیاطی معقول انجام شود، فواید آن بسیار بیشتر از هر خطری است.

 

ورزش

 یک برنامه ساختاریافته از فعالیت است که در جهت دستیابی یا حفظ آمادگی جسمانی تنظیم شده است. در واقع زیر مجموعه فعالیت بدنی است.

فعالیت بدنی

 به هر شکلی از ورزش یا حرکت بدن که انرژی مصرف می کند گفته می شود. برخی از فعالیت های روزمره زندگی شما – انجام کارهای خانه ، قدم زدن با سگ و …  نمونه هایی هستند.

یکی دیگر از تعاریف فعالیت بدنی این است که ،به هر حرکت بدنی گفته می شود که ماهیچه های شما را کار می دهد و به انرژی بیشتری نسبت به استراحت نیاز دارد. پیاده روی، دویدن، رقصیدن، شنا، یوگا و باغبانی چند نمونه از فعالیت بدنی هستند. طبق دستورالعمل‌های فعالیت بدنی 2018 وزارت بهداشت و خدمات ، فعالیت بدنی به طور کلی به حرکتی اشاره دارد که سلامت را افزایش می‌دهد. فعالیت بدنی برای همه افراد از 3 سال به بالا توصیه می شود.

فعالیت بدنی برای بسیاری از اعضای بدن شما مفید است. این موضوع بر روی قلب و ریه های شما تمرکز دارد و نکاتی را برای شروع و فعال ماندن ارائه می دهد. فعالیت بدنی بخشی از یک سبک زندگی سالم برای قلب است. سبک زندگی سالم برای قلب همچنین شامل پیروی از یک غذای سالم برای قلب، هدف برای وزن سالم، مدیریت استرس و ترک سیگار است.

فعالیت بدنی یکی از بهترین راه‌ها برای حفظ سلامت قلب و ریه‌هاست. بسیاری از آمریکایی ها به اندازه کافی فعال نیستند. با این حال، خبر خوب این است که حتی مقدار کمی از فعالیت بدنی برای سلامتی شما مفید است. هر چه بیشتر فعال باشید، سود بیشتری خواهید برد.

هم ورزش و هم فعالیت بدنی می توانند شامل فعالیت های هوازی، انعطاف پذیری و تقویت عضلات باشند.

هوازی

فعالیت های هوازی باعث میشود  شما سخت تر نفس بکشید و قلب و عروق خونی شما را سالم تر می کند. که شامل:

پیاده روی

رقصیدن

شنا کردن

ایروبیک در آب

دویدن

کلاس های تمرین هوازی

دوچرخه سواری

برخی از فعالیت های باغبانی، مانند چنگ زدن و هل دادن ماشین چمن زنی

تنیس

گلف

انعطاف پذیری

فعالیت های افزایش دهنده انعطاف پذیری دامنه حرکتی مناسبی را در مفاصل تضمین می کند. از دست دادن انعطاف پذیری می تواند یک عامل مستعد کننده برای مسائل فیزیکی مانند سندرم های درد یا اختلالات تعادل باشد. جنسیت، سن و ژنتیک همگی ممکن است بر دامنه حرکت تأثیر بگذارند. تمرینات انعطاف پذیری عبارتند از:

کشش

یوگا

پیلاتس

تقویت کننده عضلات

 

فعالیت های تقویت کننده عضلات قدرت شما را تقویت می کند. این فعالیت‌ها بر روی تمام قسمت‌های مختلف بدن – پاها، باسن، پشت، سینه، معده، شانه‌ها و بازوها کار می‌کنند و عبارتند از:

باغبانی سنگین (حفاری، بیل زدن)

بلند کردن وزنه

فشار بر روی زمین یا روی دیوار

دراز و نشست

کار با نوارهای مقاومتی (نوارهای لاستیکی عریض و طولانی که کشیده می شوند)

پیلاتس

تناسب اندام چیست؟

تناسب اندام شامل عملکرد قلبی عروقی است که با فعالیت های هوازی ، که باعث می شود قلب و ریه های شما سریعتر کار کنند، بهبود می یابد. همچنین شامل قدرت عضلانی، انعطاف پذیری و تعادل است. برای بهبود تناسب اندام خود نیازی به خرید تجهیزات فانتزی و گران قیمت ندارید. پیاده روی نمونه ای از راه های انجام فعالیت بدنی است که تقریباً برای همه در دسترس است. بسیاری از کارهای خانه و باغ می توانند به تقویت قدرت نیز کمک کنند.

رشته های ورزشی

قبل از برشمردن لیست ورزش های شناخته شده، اجازه دهید ابتدا به طبقه بندی آنها بپردازیم. ورزش ها بر اساس تجهیزات اولیه مورد استفاده و یا بر اساس محیطی که در آن انجام می شود طبقه بندی می شوند. در اینجا انواع مختلف ورزش ها وجود دار:

ورزش های رزمی

یک ورزش تماسی رقابتی است که شامل نبرد تن به تن است. تمام هنرهای رزمی و رویدادهای جنگی باستانی را پوشش می دهد، خواه از زور یا سلاح های خاص استفاده کنند.

ورزش دوچرخه سواری

دوچرخه سواری یا ورزش های دوچرخه سواری شامل تمام فعالیت های فیزیکی رقابتی است که از دوچرخه استفاده می کنند. آنها را می توان به عنوان یک مسابقه یا نمایشی انجام داد که با استفاده از دوچرخه ترفندهایی را نشان می دهد.

ژیمناستیک

ژیمناستیک انجام تمرینات منظمی است که نیاز به تعادل، انعطاف پذیری، هماهنگی، قدرت و آمادگی کلی بدنی دارد. این کارها اغلب با استفاده از دستگاه های مختلف مانند حلقه ها، تیرها و میله ها انجام می شود.

ورزش های یخ

ورزش های یخی همانطور که از نامش پیداست شامل رویدادهای ورزشی است که در زمین یخی انجام می شود. آنها بیشتر در طول مسابقات ورزشی زمستانی برگزار می شوند.

ورزش های داخل سالن

اینها همان بازی هایی هستند که برای انجام آنها نیازی به زمین باز نیست. آنها را می توان در خانه یا در یک محیط داخلی با ساختار خاص انجام داد. بیشتر بازی های رومیزی بازی های داخلی هستند. برخی از ورزش‌های فضای باز نیز برای انجام در داخل خانه توسعه داده شدند. نمونه هایی از این موارد کریکت داخل سالن و فوتبال داخلی است.

ورزش ذهن

ورزش ذهنی یک بازی مبتنی بر یک توانایی فکری خاص برای استراتژی و برنده شدن در مسابقات است. نیازی به ورزش سخت و حرکت بدن ندارد. بنابراین، بیشتر به مهارت های ذهنی نیاز دارد تا فیزیکی.

ورزش موتوری

این اصطلاح کلی است که به رویدادهای ورزشی رقابتی مختلف اشاره دارد که از وسایل نقلیه موتوری برای مسابقات مسابقه ای یا غیر مسابقه ای استفاده می کنند.

ورزش راکتی

ورزش های راکتی شامل تمام بازی هایی است که شامل ضربه زدن به توپ یا جسم دیگر از طریق استفاده از راکت است. این نوع ورزش ها چابکی و سرعت بازیکنان را به نمایش گذاشته و بهبود می بخشد.

ورزش های قدرتی

تمرکز این نوع ورزش قدرت و توانایی عضلانی ورزشکار است. یک ورزشکار قدرتی با نشان دادن عضله سازی یا قدرت خود تمرین می کند و مسابقه می دهد. نمونه هایی از این ورزش ها وزنه برداری، پاورلیفتینگ و بدنسازی هستند.

ورزش هدف

این به بازی های رقابتی اشاره دارد که شامل پرتاب یا شلیک یک قطعه تجهیزات برای ضربه زدن به یک هدف است. تمرکز و تمرکز را افزایش می دهد و صبر را تقویت می کند.

ورزشهای آبی

ورزش‌های آبی تمام رویدادهای ورزشی را در بر می‌گیرد که در آب انجام می‌شوند یا انجام می‌شوند.

انواع رشته های ورزشی

آکروباتیک

ژیمناستیک

تیراندازی با کمان

شنا

بدمینتون

بیسبال

بسکتبال

باتون چرخش

بیلیارد

سورتمه

پرورش اندام

بولینگ

بوکس

قایق رانی

مسابقات اتومبیل رانی

شطرنج

کریکت

رقص

دارت

شیرجه زدن

بازی وسطی

شمشیربازی

اسکیت بازی

فوتبال

بشقاب پرنده

گلف

هندبال

گلایدر

هاکی

اسب سواری

هاکی روی یخ

اسکیت روی یخ

مسابقه جت اسکی

جودو

کاراته

کایاک سواری

کیک بوکسینگ

بادبادک سواری

چوگان

هنرهای رزمی ترکیبی

موتور کراس

پینت بال

چتربازی

پاراگلایدر

پارکور

چوگان

استخر/بیلیارد

پاورلیفتینگ

رفتینگ

ژیمناستیک ریتمیک

صخره نوردی

قایقرانی

راگبی

کشتیرانی

سندبرد

غواصی

تیراندازی کردن

ورزش اسکیت بورد

اسکلت

اسکی

اسنوبورد

سافت بال

اسکیت سرعتی

کوهنوردی ورزشی

اسکواش

کشتی سومو

موج سواری

شنا کردن

اسکیت همزمان

شنای همزمان

تنیس روی میز

تکواندو

تنیس

دو و میدانی

ترامپولن

سه گانه (تتراتلون و غیره)

مسابقه طناب کشی

والیبال

واترپلو

وزنه برداری

موج سواری

کشتی

وو شو