ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎر در اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ
− ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎر در اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از آﺳﻴﺒﻬﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﭘﻤﭗ، ﻣﻮﺗﻮر، ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪ و ﺷﻴﺮآﻻت اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ و ﺷﺒﻜﻪ ﺿﺮوری ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. اﻏﻠﺐ ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎر در اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ در ﻣﻮارد زﻳﺮ اﻟﺰاﻣﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
− ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎر در اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺮوز ﭘﺪﻳﺪه ﺿﺮﺑﻪ ﻗﻮچ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
− ﻛﻨﺘﺮل ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻓﺸﺎر ﻛﺎری ﻣﺠﺎز ﭘﻤﭙﻬﺎ و ﻣﻮﺗﻮر ﻣﺤﺮﻛﻪ.
− ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻓﺸﺎر ﺧﺮوﺟﻲ اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ ﺟﻬﺖ اﻧﻄﺒﺎق ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎ ﻓﺸﺎر ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری.
− ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎر ﻣﻮﺟﻮد در ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻜﺶ ﺟﻬﺖ ﻛﻨﺘﺮل ﺧﻼءزاﻳﻲ.
ﻋﻠﻞ ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪن ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻣﻮارد ﻓﻮق و روﺷﻬﺎی ﻛﻨﺘﺮل آن ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ:
1-9-4 ﺿﺮﺑﻪ ﻗﻮچ در اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ
ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﺮﻋﺖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ در ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪ ﺳﺒﺐ اﻳﺠﺎد ﻣﻮﺟﻬﺎی ﻓﺸﺎری ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﺿﺮﺑﻪ ﻗﻮچ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﺮﻋﺖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ در ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪ اﻏﻠﺐ ﻧﺎﺷﻲ از ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪن ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﻧﻴﺮوی ﻣﺤﺮﻛﻪ و ﻳﺎ ﺑﺎز و ﺑﺴﺘﻪ ﻛﺮدن ﺷﻴﺮآﻻت در ﺳﻴﺴﺘﻢ و اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﭼﻮن اﻏﻠﺐ ﺧﻄﺮ وﻗﻮع ﺿﺮﺑﻪ ﻗﻮچ در ﺧﻂ راﻧﺶ ﭘﻤﭗ وﺟﻮد دارد ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺪاﺑﻴﺮی ﺑﺮای ﭘﻴﺸﮕﻴﺮی از اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه اﻧﺪﻳﺸﻴﺪه ﺷﻮد. ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ روﺷﻬﺎی ﻛﻨﺘﺮل ﺿﺮﺑﻪ ﻗﻮچ ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ:
1- اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺎﻧﻚ ﺿﺮﺑﻪﮔﻴﺮ : ﺗﻌﺒﻴﻪ اﻳﻦ ﺗﺎﻧﻚ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺠﻬﻴﺰات داﺧﻞ اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ را از ﺻﺪﻣﺎت ﻧﺎﺷﻲ از ﺿﺮﺑﻪ ﻗﻮچ اﻳﻤﻦ ﺳﺎزد. اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺎﻧﻚ ﺿﺮﺑﻪﮔﻴﺮ ﻣﻄﻤﺌﻦﺗﺮﻳﻦ، اﻳﻤﻦﺗﺮﻳﻦ و ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎدﺗﺮﻳﻦ روش ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﭘﺪﻳﺪه ﺿﺮﺑﻪ ﻗﻮچ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻮارد ذﻳﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻃﺮاح ﻗﺮار ﮔﻴﺮد:
− ﺗﺎﻧﻚ ﺿﺮﺑﻪﮔﻴﺮ ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﭘﻤﭗ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد.
− ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﺗﺎﻧﻚ در ﺣﺪ اﻣﻜﺎن ﺑﺰرگ ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺗﺮاز آب در ﺗﺎﻧﻚ ﺑﻪ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﺑﺮﺳﺪ.
− ﺗﺎﻧﻚ ﺿﺮﺑﻪﮔﻴﺮ ﻳﻚ ﻃﺮﻓﻪ را ﻣﻲ ﺗﻮان در ﻣﺴﻴﺮ ﻟﻮﻟﻪ در ﻃﺮف ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻗﺮار داد.
− اﻏﻠﺐ ﺗﺎﻧﻚ ﺿﺮﺑﻪﮔﻴﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻚ ﺷﻴﺮ ﻳﻜﻄﺮﻓﻪ از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﺠﺰا ﻣﻲﺷﻮد.
− ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ آن ﺑﺎﻳﺪ در رﻗﻮم ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ از ارﺗﻔﺎع اﺳﺘﺎﺗﻴﻚ آب ﺑﺎﺷﺪ.
− در ﻓﺼﻞ ﻳﺦﺑﻨﺪان از ﺿﺪ ﻳﺦ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدد.
− ﻫﻴﭻ ﮔﺎه ﺗﺎﻧﻚ ﺧﺎﻟﻲ از آب ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﻣﻲﺗﻮان از ﻳﻚ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه ﺑﺮای ﺗﺜﺒﻴﺖ ﺳﻄﺢ آب اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.
2- روش دﻳﮕﺮ ﻛﻨﺘﺮل ﺿﺮﺑﻪ ﻗﻮچ، ﻧﺼﺐ ﻳﻚ ﺷﻴﺮ ﻳﻜﻄﺮﻓﻪ در ﺧﻂ راﻧﺶ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻲﮔﺮدد. در اﻳﻦ روش ﺟﺮﻳﺎن آب ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﻗﻄﻊ ﻣﻲ ﮔﺮدد. در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮارد زﻳﺮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد:
− اﮔﺮ در ﻃﺮف راﻧﺶ ﺷﻴﺮ ﻳﻜﻄﺮﻓﻪ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ، ﺷﻴﺮ ﻛﻨﺘﺮل ﻃﺮف راﻧﺶ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺧﻮدﻛﺎر آﻫﺴﺘﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮد. اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﺘﮕﺎﻫﻲ ﻧﻈﻴﺮ اﺑﺰار ﻫﻴﺪروﻟﻴﻜﻲ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﮔﻴﺮد. اﻏﻠﺐ از ﺷﻴﺮﻫﺎی ﺳﻮزﻧﻲ و ﻳﺎ ﺷﻴﺮﻫﺎی ﭼﺮﺧﻨﺪه در اﻳﻦ ﻣﻮارد اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد.
− در ﻃﺮف راﻧﺶ ﭘﻤﭗ ﻳﻚ ﺷﻴﺮ ﻳﻜﻄﺮﻓﻪ ﺑﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﺳﺮﻳﻊ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﮔﺮدد. اﻏﻠﺐ از اﻳﻦ روش ﺑﺮای ﻗﻄﺮﻫﺎی ﻛﻤﺘﺮ از 300 ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد.
3- اﺳﺘﻔﺎده از ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻌﻜﻮس در اﻳﻦ روش ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻌﻜﻮس ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﺎﻣﺤﺪودی در زﻣﺎن ﻗﻄﻊ ﺑﺮق در ﻣﺤﺪوده ﭘﻤﭗ اﻧﺠﺎم ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد. اﻳﻦ روش در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ وﺟﻮد ﺷﻴﺮ ﻳﻜﻄﺮﻓﻪ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ دارای اﻓﺰاﻳﺶ ﻓﺸﺎر ﻛﻤﺘﺮی در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ داﺷﺖ ﻛﻪ ﻗﻄﻌﺎت ﭼﺮﺧﻨﺪه (ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﻤﭗ در ﻣﺴﻴﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢ) ﭼﻨﺎن ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ در ﻗﺒﺎل ﭼﺮﺧﺶ ﻣﻌﻜﻮس ﻣﻘﺎوﻣﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻳﻦ روش در ﺟﺎﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻄﺮ ﻳﺦ زدﮔﻲ وﺟﻮد دارد ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮدن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺛﺒﻮت رﺳﺎﻧﺪه اﺳﺖ.
4- اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﻨﺎر ﮔﺬر ﭘﻤﭗ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺷﻴﺮ ﻳﻜﻄﺮﻓﻪ در اﻳﻦ روش در ﻛﻨﺎر ﭘﻤﭗ ﻳﻚ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻮازی ﻧﺼﺐ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ از ﻳﻚ ﻃﺮف ﺑﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻜﺶ و از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻟﻮﻟﻪ راﻧﺶ ﻣﺘﺼﻞ ﻣﻲﺷﻮد. در ﻣﺴﻴﺮ اﻳﻦ ﻟﻮﻟﻪ ﻧﻴﺰ ﻳﻚ ﺷﻴﺮ ﻳﻜﻄﺮﻓﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻟﻮﻟﻪ راﻧﺶ ﻧﺼﺐ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ در ﻣﻮاﻗﻊ ﻋﺎدی از ﺑﺮﮔﺸﺖ آب ﺑﻪ ﻃﺮف ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻜﺶ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی ﻛﻨﺪ. در ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﺮوز ﻣﻮج ﻣﻨﻔﻲ ﻧﺎﺷﻲ از ﺿﺮﺑﻪ ﻗﻮچ ﺷﻴﺮ ﻳﻜﻄﺮﻓﻪ ﺑﺎز ﺷﺪه و ﺑﺎ ﻣﻜﺶ از ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻜﺶ از ﺷﺪت ﺿﺮﺑﻪ ﻗﻮچ ﻣﻲ ﻛﺎﻫﺪ.
5- ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از روﺷﻬﺎی ﻛﻨﺘﺮل ﺿﺮﺑﻪ ﻗﻮچ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﻴﺮ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻓﺸﺎر ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﺷﻴﺮ ﻳﻜﻄﺮﻓﻪ ﺑﺮ روی ﻟﻮﻟﻪ راﻧﺶ ﻧﺼﺐ ﻣﻲ ﺷﻮد و در ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﺮوز ﻣﻮج ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎز ﺷﺪه و ﻓﺸﺎر اﺿﺎﻓﻲ را ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و در ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻮج ﻣﻨﻔﻲ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد.
2-9-4 ﻛﻨﺘﺮل ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻓﺸﺎر ﻣﺠﺎز ﭘﻤﭗ
ﻫﺮ ﭘﻤﭙﻲ در ﻳﻚ ﻣﺤﺪوده ﻣﻌﻴﻨﻲ از ﻣﺤﺪوده ﻓﺸﺎر ﻗﺎدر ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. اﻓﺰاﻳﺶ ﻓﺸﺎر ﺑﻪ ﺑﻴﺶ از ﻣﺤﺪوده ﻣﺠﺎز ﻓﺸﺎر ﺑﺎﻋﺚ ﮔﺮم ﺷﺪن ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﭘﻤﭗ و آﺳﻴﺐ دﻳﺪن آن و ﻛﺎﻫﺶ ﻓﺸﺎر ﺑﻪ ﻛﻤﺘﺮ از ﺣﺪ ﻣﺠﺎز ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﺗﻮان ﻣﺼﺮﻓﻲ ﻣﻮﺗﻮر و آﺳﻴﺐ دﻳﺪن ﻣﻮﺗﻮر ﻣﻲﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻛﻨﺘﺮل ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻓﺸﺎر ﭘﻤﭗ ﺿﺮوری ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﻋﻮاﻣﻞ اﻓﺰاﻳﺶ ﻓﺸﺎر در اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از :
− ﻛﺎﻫﺶ ﺑﺪه ﻣﺼﺮﻓﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮه و ﻛﻨﺘﺮل ﻧﺸﺪه.
− ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﺷﻴﺮ ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﺟﺮﻳﺎن در ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪ،
− ﺑﺎز ﻧﺒﻮدن ﻛﺎﻣﻞ ﺷﻴﺮ ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ در اﻳﺴﺘﮕﺎه در اﺛﺮ ﺧﺮاﺑﻲ و ﻳﺎ ﺑﻲ دﻗﺘﻲ.
ﻋﻮاﻣﻞ ﻛﺎﻫﺶ ﻓﺸﺎر در اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ ﻧﻴﺰ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از :
− ﺗﺮﻛﻴﺪﮔﻲ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ،
− ﻣﺼﺮف ﺑﻴﺶ از اﻧﺪازه و ﻳﺎ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪن ﺷﻴﺮﻫﺎی ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ،
− ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪن ﭘﻤﭙﻬﺎی ﻣﻮازی ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮه.
ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎر در اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ ﺑﻪ روﺷﻬﺎی زﻳﺮ ﺻﻮرت ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد :
1- ﻧﺼﺐ ﻛﻠﻴﺪ ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎر ﻛﻪ ﺑﺮ روی ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ راﻧﺶ ﻧﺼﺐ ﻣﻲﺷﻮد و در ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﻓﺸﺎر از ﺣﺪود ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣﻲرود ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪن ﻣﻮﺗﻮر را ﺻﺎدر ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. اﻳﻦ روش ﺑﺮای ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﻧﻮﺳﺎن ﻓﺸﺎر زﻳﺎد ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻴﺴﺖ.
2- ﻧﺼﺐ ﺷﻴﺮ ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎر ﻛﻪ ﺑﺮ روی ﻟﻮﻟﻪ راﻧﺶ ﻧﺼﺐ ﻣﻲﺷﻮد و ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻓﺸﺎر ﺧﺮوﺟﻲ اﻳﺴﺘﮕﺎه ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ ﻧﺼﺐ اﻳﻦ ﺷﻴﺮ، ﻓﺸﺎر ﺳﻴﺴﺘﻢ در ﻣﺤﺪوده ﻣﺠﺎز ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻣﻲ ﺷﻮد و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻓﺸﺎر اﻳﺴﺘﮕﺎه ﻧﻴﺰ در ﻣﺤﺪوده ﻣﺠﺎز ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻛﺮد.
3- ﻧﺼﺐ ﺷﻴﺮ ﻛﻨﺘﺮل ﺟﺮﻳﺎن ﻛﻪ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺷﻴﺮ ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎر ﺑﺎ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺑﺪه ﺳﻴﺴﺘﻢ اﺟﺎزه ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺑﺪه و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻓﺸﺎر اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ را ﺑﻪ ﺑﻴﺶ از ﻣﺤﺪوده ﻣﺠﺎز ﻧﺨﻮاﻫﺪ داد.
4- ﻧﺼﺐ ﺷﻴﺮ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻓﺸﺎر ﻛﻪ در ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﻓﺸﺎر اﻳﺴﺘﮕﺎه ﺑﻪ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻣﺠﺎز اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ ﺑﺎ ﺑﺎز ﻛﺮدن ﻣﺴﻴﺮ ﺧﺮوج آب، ﻓﺸﺎر اﻳﺴﺘﮕﺎه را ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲ دﻫﺪ.
3-9-4 ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻓﺸﺎر اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ
در ﻃﻲ ﻓﺼﻞ ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﺼﺮف آب، ﻇﺮﻓﻴﺖ و ﻓﺸﺎر اﻳﺴﺘﮕﺎه ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻨﻈﻴﻢ دارد. اﻏﻠﺐ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﺼﺮف آب در ﻣﻮارد زﻳﺮ اﺗﻔﺎق ﻣﻲ اﻓﺘﺪ:
− ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺑﺪه ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ در ﻃﻲ ﻣﺎﻫﻬﺎ و ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪدﻟﻴﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻄﺢ ﻛﺸﺖ، اﻟﮕﻮی ﻛﺸﺖ، ﻧﻴﺎز آﺑﻲ ﻣﺎﻫﻴﺎﻧﻪ و …
− ﻋﺪم ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری از ﺳﻴﺴﺘﻢ.
− ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺑﺪه ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری.
ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻓﺸﺎر و ﺑﺪه اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻮارد ﻓﻮق ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ :
− در اﻳﺴﺘﮕﺎﻫﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ در ﻣﺎﻫﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺎل ﻣﺘﻐﻴﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻣﻲﺗﻮان از ﭼﻨﺪ ﭘﻤﭗ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻮازی اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد و ﺑﺎ وارد ﻳﺎ ﺧﺎرج ﻛﺮدن آﻧﻬﺎ از ﻣﺪار ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺑﺪه و ﻓﺸﺎر را اﻧﺠﺎم داد.
− ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ دور ﭘﻤﭗ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﻌﺒﻪ دﻧﺪه،ﺗﺴﻤﻪ ﭘﻮﻟﻲ، اﻫﺮم ﮔﺎز و ﻳﺎ اﻟﻜﺘﺮوﻣﻮﺗﻮرﻫﺎی ﺑﺎ دور ﻣﺘﻐﻴﺮ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﺪه و ﻓﺸﺎر اﻳﺴﺘﮕﺎه را ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻧﻤﻮد.
− ﺑﺎ ﻋﻮض ﻛﺮدن ﭘﺮواﻧﻪ و اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺮواﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺑﺪه و ﻓﺸﺎرﻫﺎی ﻣﺘﻨﻮﻋﻲ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺖ.
− ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﻴﺮﻫﺎی ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﺟﺮﻳﺎن و ﻳﻚ ﻓﺸﺎرﺳﻨﺞ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺻﻮرت دﺳﺘﻲ ﺑﺪه و ﻓﺸﺎر اﻳﺴﺘﮕﺎه را ﺗﺎ ﺣﺪود ﻣﺸﺨﺼﻲ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻧﻤﻮد.
− ﺗﻮﺳﻂ ﺑﻌﻀﻲ از ﺷﻴﺮﻫﺎی اﺗﻮﻣﺎﺗﻴﻚ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﺪه و ﻓﺸﺎر اﻳﺴﺘﮕﺎه را ﺑﻪ ﻃﻮر اﺗﻮﻣﺎﺗﻴﻚ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻧﻤﻮد.
− ﺗﻌﺒﻴﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﻨﺎر ﮔﺬر ﭘﻤﭗ ﻛﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آن ﻣﻲﺗﻮان ﺑﺪه اﺿﺎﻓﻲ اﻳﺴﺘﮕﺎه را دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺣﻮﺿﭽﻪ ﻣﻜﺶ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ.
4-9-4 ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎر در ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻜﺶ
در ﻃﺮاﺣﻲ اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﻤﭙﺎژ ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﭘﺪﻳﺪه ﺧﻼءزاﻳﻲ، ﻃﻮری ﻋﻤﻞ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ NPSHA ﻫﻤﻮاره از NPSHR ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﭘﺲ از ﻧﺼﺐ ﭘﻤﭙﻬﺎ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ دﻻﻳﻠﻲ اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺮﻗﺮار ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﭘﺪﻳﺪه ﺧﻼءزاﻳﻲ اﻳﺠﺎد ﺷﻮد. اﻳﻦ اﻣﺮ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ دﻻﻳﻞ زﻳﺮ اﺗﻔﺎق ﻣﻲاﻓﺘﺪ:
− ﭘﺎﻳﻴﻦ رﻓﺘﻦ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﺳﻄﺢ آب در ﺣﻮﺿﭽﻪ ﻣﻜﺶ،
− ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﭘﻤﭙﺎژ و اﻓﺰاﻳﺶ اﻓﺖ در ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻜﺶ،
− ﮔﺮﻓﺘﮕﻲ ﺻﺎﻓﻴﻬﺎ و ﻳﺎ زﻧﮓزدﮔﻲ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ اﻓﺖ اﺻﻄﻜﺎﻛﻲ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻜﺶ.
ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﻨﺘﺮل ﺧﻼءزاﻳﻲ در ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻜﺶ روﺷﻬﺎی زﻳﺮ اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ:
− ﻧﺼﺐ ﻛﻠﻴﺪ ﻛﻨﺘﺮل ﺳﻄﺢ اﻳﻦ ﻛﻠﻴﺪ در ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ آب از ﺣﺪ ﻣﻌﻴﻨﻲ ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ ﺑﺮود ﭘﻤﭗ را ﺧﺎﻣﻮش ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
− ﺑﺎ ﻧﺼﺐ ﺧﻼﺳﻨﺞ و ﻛﻨﺘﺮل دﺳﺘﻲ ﻣﻲﺗﻮان ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ رﻓﻊ ﻣﺸﻜﻞ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺮﻓﺘﮕﻲ ﺻﺎﻓﻴﻬﺎ اﻗﺪام ﻧﻤﻮد.
− اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﻠﻴﺪ ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎر ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻣﻮرد ﺑﻮﺳﺘﺮ ﭘﻤﭙﻬﺎ ﻣﺼﺪاق دارد. ﺑﺎ ﻧﺼﺐ اﻳﻦ ﻛﻠﻴﺪ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻓﺸﺎر ورودی ﺑﻮﺳﺘﺮ ﭘﻤﭗ از ﺣﺪ ﻣﺠﺎز ﻛﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﻤﭙﺎژ ﻗﻄﻊ ﻣﻲﺷﻮد.