2-3-3 ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ

در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﻣﻮﺿﻌﻲ، در ﻣﺤﺪوده ﺗﻮﺳﻌﻪ رﻳﺸﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﺎزﻫﺎی رﻃﻮﺑﺘﻲ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﭙﻮﺷﺎﻧﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ را 80 درﺻﺪ ﻗﻄﺮ ﺧﻴﺲ ﺷﺪه در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﻳﻚ ﻧﻮار ﻣﺮﻃﻮب در ﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ اﻳﺠﺎد ﺷﻮد. ﭘﻴﺎز رﻃﻮﺑﺘﻲ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ ﺗﺎﺑﻊ ﺑﺪه و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺧﺮوﺟﻴﻬﺎ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﻮع ﺧﺎک ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﻧﺪازهﮔﻴﺮی ﺷﻮد ﻳﺎ از ﻃﺮﺣﻬﺎی اﺟﺮا ﺷﺪه ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺘﺨﺮاج ﮔﺮدد. اﻟﮕﻮی ﺧﻴﺲ ﺷﺪه ﺧﺎﻛﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮای ﻗﻄﺮهﭼﻜﺎﻧﻬﺎی 4 ﻟﻴﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ در ﺟﺪول 3-3 اراﺋﻪ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ.

3-3-3 ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺗﻌﺪاد ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ

ﺗﻌﺪاد ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎی اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮔﻴﺎه ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﮔﻴﺎﻫﺎن، آراﻳﺶ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه ﻫﺎ، ﻧﻮع ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه، ﺑﺎﻓﺖ ﺧﺎک و درﺻﺪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺧﻴﺲ ﺷﺪه ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻃﺮاح و ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﺑﻪ روش ﺳﻌﻲ و ﺧﻄﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻲﮔﺮدد. ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر اﺑﺘﺪا ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﮔﻴﺎه و ﻓﺎﺻﻠﻪ آﻧﻬﺎ ﺗﻌﺪاد ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎی ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻃﺮح اوﻟﻴﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﮔﺮدد و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ درﺻﺪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺧﻴﺲ ﺷﺪه ﺧﺎک و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰی آﺑﻴﺎری و ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻫﻴﺪروﻟﻴﻜﻲ در ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﻌﺪی ﻃﺮاﺣﻲ ﺗﻌﺪاد ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎی اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮔﻴﺎه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

4-3-3 ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺣﺠﻢ آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻫﺮ ﮔﻴﺎه

ﺑﺮای ﺗﻌﻴﻴﻦ آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻫﺮ ﮔﻴﺎه در ﻫﺮ ﻧﻮﺑﺖ آﺑﻴﺎری از راﺑﻄﻪ زﻳﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد:

G = حجم ناخالص آب مورد نیاز گیاه در یک نوبت آبیاری (لیتر)

Sp = فاصله گیاهان در روی ردیف کشت (متر)

Sr = فاصله ردیفهای کشت (متر)

dg = عمق ناخالص آبیاری (میلی متر)

روش ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻋﻤﻖ ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ آﺑﻴﺎری در روﺷﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﻣﻮﺿﻌﻲ در ﺑﻨﺪ 13-1 اراﺋﻪ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ. ﺣﺠﻢ آب ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ روزاﻧﻪ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻫﺮ ﮔﻴﺎه ﻧﻴﺰ از ﺗﻘﺴﻴﻢ اﻳﻦ ﻋﺪد ﺑﺮ دور آﺑﻴﺎری ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲ ﮔﺮدد.

5-3-3 زﻣﺎن ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻛﺎرﻛﺮد ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه ﻫﺎ

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد و ﺑﺪه ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎی اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه و ﺣﺠﻢ آب ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻫﺮ ﮔﻴﺎه در ﻫﺮ دور آﺑﻴﺎری، زﻣﺎن آﺑﻴﺎری در ﻫﺮ ﻧﻮﺑﺖ ﻳﺎ زﻣﺎن ﻛﺎرﻛﺮد ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ در ﻫﺮ ﻧﻮﺑﺖ آﺑﻴﺎری از راﺑﻄﻪ زﻳﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد:

T = زمان کارکرد گسیلنده ها (ساعت)

G = حجم آب مورد نیاز هر گیاه در هر نوبت آبیاری (لیتر)

Np = تعداد گسیلنده اختصاص یافته به هر گیاه

q = بده گسیلنده انتخاب شده (لیتر بر ساعت)

در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی آﺑﻴﺎری ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ زﻣﺎن آﺑﻴﺎری، ﻳﻚ ﻋﺪد ﺻﺤﻴﺢ و ﻳﺎ ﺣﺪاﻛﺜﺮ دارای اﻋﺸﺎر 30 دﻗﻴﻘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ زﻣﺎن ﻛﺎرﻛﺮد ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری ﻛﻪ ﻣﻀﺮب ﺻﺤﻴﺤﻲ از زﻣﺎن ﻛﺎرﻛﺮد ﻗﻄﻌﺎت آﺑﻴﺎری ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻪ 90 درﺻﺪ ﺳﺎﻋﺎت ﺷﺒﺎﻧﻪروز 21) ﺳﺎﻋﺖ) ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه در ﺑﺎﻻ زﻣﺎن ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه از راﺑﻄﻪ 7-3 را ﻧﻤﻲﺗﻮان زﻣﺎن ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻓﺮض ﻧﻤﻮد و ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻌﺪﻳﻠﻬﺎﻳﻲ در آن ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺮد. ﺑﺮای اﻳﻦ ﻫﺪف ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺸﺎر ﻛﺎرﻛﺮد ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه را ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻧﻤﻮد و ﻳﺎ در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺗﻌﺪاد و ﻳﺎ ﻧﻮع ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه را ﺗﻐﻴﻴﺮ داد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻳﻚ زﻣﺎن ﻛﺎرﻛﺮد ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه ﻫﺎ (Ta) دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺖ.

6-3-3 ﺑﺪه ﻣﺘﻮﺳﻂ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه ﻫﺎ

ﭘﺲ از ﺗﻌﻴﻴﻦ زﻣﺎن ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻛﺎرﻛﺮد ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه ﻫﺎ، ﺑﺪه ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪه ﻳﺎ ﺑﺪه ﻣﺘﻮﺳﻂ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه ﻫﺎ از راﺑﻄﻪ 8-3

qa = بده متوسط گسیلنده (لیتر بر ساعت)

G = حجم آب مورد نیاز هر گیاه در هر نوبت آبیاری (لیتر)

Np = تعداد گسیلنده اختصاص یافته به هر گیاه

Ta = زمان متوسط کارکرد گسیلنده ها (ساعت)

در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺑﺪه ﻣﺘﻮﺳﻂ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ دﻗﺖ داﺷﺖ، ﺑﺪه ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻳﺎ ﺑﺪه ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺪه اﺳﻤﻲ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه ﺗﻔﺎوت زﻳﺎدی ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ (اﻳﻦ ﻣﺤﺪوده ﻣﺠﺎز ﺗﻐﻴﻴﺮات اﻏﻠﺐ از ﻃﺮف ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزﻧﺪه اﻋﻼم ﻣﻲ ﺷﻮد) ﭼﻮن در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

7-3-3 ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻓﺸﺎر ﻛﺎرﻛﺮد ﻣﺘﻮﺳﻂ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه ﻫﺎ

ﻓﺸﺎر ﻛﺎرﻛﺮد ﻣﺘﻮﺳﻂ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﺑﺪه – ﻓﺸﺎر آن ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه و ﺑﺪه ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد:

Ha = فشار کارکرد متوسط گسیلنده ها (متر)

qa = بده متوسط گسیلنده (لیتر بر ساعت)

x = توان بده گسیلنده

k = ضریب بده گسیلنده

8-3-3 ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﺠﺎز ﻓﺸﺎر در ﻗﻄﻌﻪ آﺑﻴﺎری

ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﺠﺎز ﻓﺸﺎر در ﻗﻄﻌﻪ آﺑﻴﺎری ﻣﺘﺄﺛﺮ از ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﻓﺸﺎر ﺣﺪاﻗﻞ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ در ﻗﻄﻌﻪ آﺑﻴﺎری ﺑﻮده و از راﺑﻄﻪ زﻳﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ:

Δ Hs = تغییرات مجاز فشار در قطعه آبیاری (متر)

Ha = فشار متوسط گسیلنده ها (متر)

Hn = فشار حداقل گسیلند هها (متر)

ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺑﻨﺪ (7-3-3) ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﻓﺸﺎر ﺣﺪاﻗﻞ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ، ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﺑﺎ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهای ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در ﻗﻄﻌﻪ آﺑﻴﺎری دارای ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺑﺪه ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و از راﺑﻄﻪ زﻳﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ:

Hn = فشار حداقل گسیلند هها (متر)

Qn = بده حداقل گسیلنده ها (لیتر بر ساعت)

x = توان بده گسیلنده

k = ضریب بده گسیلنده

ﻧﻜﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﻧﺤﻮه ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺑﺪه ﺣﺪاﻗﻞ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه ﻫﺎ در ﻗﻄﻌﻪ آﺑﻴﺎری ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﺪه ﺣﺪاﻗﻞ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه ﻫﺎ در ﻗﻄﻌﻪ آﺑﻴﺎری ﻣﺘﺄﺛﺮ از ﺿﺮﻳﺐ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﭘﺨﺶ، ﺿﺮﻳﺐ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺳﺎﺧﺖ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه و ﻣﻘﺪار ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮔﻴﺎه ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ و از راﺑﻄﻪ زﻳﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ:

Eu = ضریب یکنواختی پخش (درصد)

V = ضریب تغییرات ساخت (اعشار)

Np = تتعداد گسیلنده اختصاص داده شده به هر گیاه

qn = بده حداقل گسیلنده ها (لیتر بر ساعت)

qa = بده متوسط گسیلنده ها (لیتر بر ساعت)

ﻣﻘﺪار ﺿﺮﻳﺐ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﭘﺨﺶ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺑﻨﺪ 7-1 ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺨﻤﻴﻦ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺿﺮﻳﺐ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺳﺎﺧﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﺴﺘﮕﻲ ﺑﻪ ﻧﻮع ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه دارد و ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزﻧﺪه اﻋﻼم ﮔﺮدد، ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﻋﻮاﻣﻞ ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﺤﻮه ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ آﻧﻬﺎ در ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی ﻗﺒﻠﻲ ذﻛﺮ ﮔﺮدﻳﺪ.

ﭘﺲ از ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ∆ Hs در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﺟﻮاﺑﮕﻮی ﻧﻴﺎزﻫﺎی ﻃﺮاﺣﻲ (اﺧﺘﻼف ارﺗﻔﺎع و اﺻﻄﻜﺎک ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ) ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ∆ Hs ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از روﺷﻬﺎی زﻳﺮ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ:

1- ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه دﻳﮕﺮی ﺑﺎ V ﻳﺎ x ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد.

2- ﺗﻌﺪاد ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه اﺧﺘﺼﺎص داده ﺷﺪه ﺑﻪ ﻫﺮ ﮔﻴﺎه اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ.

3- ﻧﻮع ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه را ﺗﻐﻴﻴﺮ داد ﺗﺎ ﻣﻘﺪار Ha اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ.

4- ﭘﺬﻳﺮش ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﺗﻮزﻳﻊ ﻛﻤﺘﺮ از ﺣﺪ ﻣﻮرد ﻗﺒﻠﻲ.

9-3-3 ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی و ﻗﻄﻌﻪﺑﻨﺪی

در ﻗﻄﻌﻪﺑﻨﺪی و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی آﺑﻴﺎری ﺑﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻗﻄﻌﺎت آﺑﻴﺎری ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻢزﻣﺎن آﺑﻴﺎری ﺷﺪه و از ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﺑﻴﺎری ﺗﺒﻌﻴﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ اﻳﺴﺘﮕﺎه آﺑﻴﺎری ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد. ﺗﻌﺪاد اﻳﺴﺘﮕﺎﻫﻬﺎی آﺑﻴﺎری در ﻫﺮ ﻣﺰرﻋﻪ از راﺑﻄﻪ زﻳﺮ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻲ ﺷﻮد.

N = تعداد ایستگاههای آبیاری

f = دور آبیاری اصلاح شده (روز)

t = تعداد ساعتهای بهر هبرداری از سیستم آبیاری در شبانه روز (ساعت)

Ta = زمان آبیاری یا زمان کارکرد گسیلنده ها در هر نوبت آبیاری (ساعت)

در راﺑﻄﻪ ﺑﺎﻻ ﺳﺎﻋﺎت ﺑﻬﺮهﺑﺮداری از ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری در ﺷﺒﺎﻧﻪروز در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ از ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻓﺸﺎر اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد ﺣﺪاﻛﺜﺮ 90 درﺻﺪ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎی ﺷﺒﺎﻧﻪروز در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد.

ﭘﺲ از ﻗﻄﻌﻪﺑﻨﺪی و ﺗﻌﻴﻴﻦ اﻳﺴﺘﮕﺎﻫﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﺑﻴﺎری ﻫﺮ اﻳﺴﺘﮕﺎه در ﻃﻲ ﻓﺼﻞ زراﻋﻲ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻮد. ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ زﻣﺎن آﺑﻴﺎری ﺛﺎﺑﺖ ﻓﺮض ﺷﺪه و دور آﺑﻴﺎری ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﺎز آﺑﻲ ﮔﻴﺎه در ﻃﻲ ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ رﺷﺪ از رواﺑﻂ ﭘﻴﺶﮔﻔﺘﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و اراﺋﻪ ﮔﺮدد.