ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ

21-1-2 خاکریزی مقدماتی در ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی

ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﺍﺻﻮﻝ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸـــﺎوﺭ و ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ و ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ «ﻧﮑﺎﺕ ﻣﺸﺘﺮک ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی » ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ.

ﺧﺎک ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﺎﺭی ﺍﺯ ﻗﻠﻮﻩ و ﭘﺎﺭﻩ ﺳﻨﮓ، ﺧﺎک ﯾﺦ ﺯﺩﻩ، ﻣﻮﺍﺩ ﮔﯿﺎﻫﯽ و ﺁﻟﯽ، ﺯﺑﺎﻟﻪ و ﺧﺎﮐﻬﺎی ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ، ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ، ﺫﻏﺎﻝ و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺩﺭ ﻫــﺮ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺑﺴﺘﺮ ﺳﺎﺯی ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ و ﻣﺪﺍﺭک ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ و ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﭘﺬﯾﺮﺩ.

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺟﺴﻢ و ﺑﺪﻧﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ﺑﺮﺍی ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻧﺸﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﺅﯾﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ، ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﻠﻬــﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﭘﺬﯾﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﻗﺒﻠﯽ ﺭوی ﺟﺴﻢ و ﺑﺪﻧﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﻤﮕﻦ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺑــﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺑﺴﺘﺮﺳﺎﺯی ﺣﺪﺍﻗﻞ 15 ﺍﻟﯽ 30 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﺑﺎﻻی ﺗﺎﺝ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻗﻄﺮ ﺍﺳﻤﯽ، ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﺩ، ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﺧﺼﻮﺻﯽ و ﯾﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﻣﻘﺎﺩﯾﺮ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﺫﮐـﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.

22-1-2 ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﻓﻮﻻﺩی

ﻧﮑﺎﺕ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﺮﺍی ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺁﻣﺎﺩﻩﺳﺎﺯی، ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺁﺏ ﻣﺼﺮﻓﯽ، ﺷﺴﺘﺸﻮ و ﺿﺪﻋﻔﻮﻧﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﻧﮑﺎﺕ ﻣﺸﺘﺮک ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺩﺭﺝ ﺷﺪﻩ و ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﮑﺎﺕ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺧﻄﻮﻁ ﻓﻮﻻﺩی ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ و ﯾﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃــﺮﺡ و ﯾﺎ ﺍﺭﺟﺎﻉ ﺑﻪﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ، ﺭوﺵﻫﺎی ﺯﯾﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻤﻞ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﻧﺪ.

1-22-1-2 ﮐﺎﺭﻫﺎی ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ

ﺍﻟﻒ – ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺭوی ﺑﺪﻧﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﭘﺮﮐﺮﺩﻥ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺯ ﺁﺏ و ﯾﺎ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻧﻤﺎﯾﺪ.

ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﻧﮑﺎﺕ ﻣﺸﺘﺮک ﺩﺭﺝ ﺷﺪﻩ، ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺑﺎﯾﺪ 30 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﺭوی ﺗﺎﺝ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎﻅ ﺿﺮوﺭﺕﻫﺎی ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ، ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ و ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺼﺐ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ، ﺭوﺳﺎﺯی ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺎﻣﻞ و ﻧﻬﺎﯾﯽ ﮔﺮﺩﺩ.

ﺏ – ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﭘﺮﮐﺮﺩﻥ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ و ﻫﻮﺍﮔﯿﺮی ﺁﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺪﺍﻗﻞ 7 ﺭوﺯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺘﻦﺭﯾﺰی ﺁﺧﺮﯾﻦ ﭘﺸﺖﺑﻨﺪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ و ﯾﺎ 36 ﺳﺎﻋﺖ (ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺯوﺩﮔﯿﺮ) ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ.

2-22-1-2 ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ و ﺍﺑﺰﺍﺭ ﮐﺎﺭ

ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﭘﺮﮐﺮﺩﻥ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺯ ﺁﺏ و ﻫﻮﺍﮔﯿﺮی ﺁﻥ، ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ، ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ و ﺍﺑﺰﺍﺭ ﮐﺎﺭ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﭘﺮﮐﺮﺩﻥ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺯ ﺁﺏ و ﻫﻮﺍﮔﯿﺮی و ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﺎﺕ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻧﻤﻮﺩﻩ و ﺑﻪ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ. ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ، ﺗﺠﻬﯿﺰﺍﺕ و ﺍﺑﺰﺍﺭ ﮐﺎﺭ ﻋﻤﺪﺗﺎً ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﺍﺳﺖ، وﻟﯽ ﻣﺤﺪوﺩ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ.

– ﺑﯿﻞ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ، ﺟﺮﺛﻘﯿﻞ و ﺗﺮﯾﻠﺮ

– وﺳﺎﯾﻞ و ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺍﯾﻤﻨﯽ

– ﭼﻨﺪ ﺷﺎﺧﻪ ﻟﻮﻟﻪ و ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﯾﺪﮐﯽ

– ﻣﺨﺰﻥ و ﺗﺎﻧﮑﺮ ﺁﺏ

– ﺗﻠﻤﺒﻪ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ و وﺳﺎﯾﻞ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ

– وﺳﺎﯾﻞ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﮔﯿﺮی ﻓﺸﺎﺭ و ﻧﺸﺖ ﺁﺏ

– ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺟﻮﺵ و ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺟﻮﺷﮑﺎﺭی

– ﺗﻠﻤﺒﻪ ﮐﻒ ﮐﺶ.

3-22-1-2 ﭘﺮﮐﺮﺩﻥ و ﻫﻮﺍﮔﯿﺮی ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ

ﺍﻟﻒ – ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﺮوﻉ ﺑﻪ ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ، ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﻗﻄﻌﻪ ﺗﺤﺖ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﮐﺘًﺒﺎ ﺍﻋﻼﻡ و ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺎﺯﺩﯾﺪ و ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺷﺮوﻉ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

ﺏ – ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﺩﯾﺪ ﺍﺯ ﻗﻄﻌﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﺰﺑﻮﺭ و ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﯾــﻦ ﮐﻪ ﭘﺸﺖﺑﻨﺪﻫﺎ و ﻣﻬﺎﺭیﻫﺎ (ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﺩﺍﺋﻤﯽ و ﻣﻮﻗﺖ) ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ و ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺎﺷﯿﻦﺁﻻﺕ، ﺗﺠﻬﯿﺰﺍﺕ و ﺍﺑﺰﺍﺭ ﮐﺎﺭ ﻣﻮﺟﻮﺩ و ﭘﺮﺳﻨﻞ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﮐﺎﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺁﺏ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩ، ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﺮوﻉ ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.

پ – ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﻠﻤﺒﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﺁﺏ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ وﺍﺭﺩ و ﺑﺎ ﺑﺎﺯﮐﺮﺩﻥ ﺷﯿﺮﻫﺎی ﻫﻮﺍ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ، ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﺁﻫﺴﺘﮕﯽ ﺍﺯ ﺁﺏ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ و ﻫﻮﺍی ﺁﻥ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ. ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﺮوﻉ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﻬﺎی ﺍﺻﻠﯽ، ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻮﺍی ﺩﺍﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪ و ﻣﺤﻠﻮﻝ ﺩﺭ ﺁﺏ ﮐﺎﻣًﻼ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺕ – ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩی ﮐﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺍﺭﺍی ﺍﻧﺪوﺩ ﻣﺎﺳﻪ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ و ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﺮوﻉ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ، ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ 24 ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺣﻔﻆ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍی ﺟﺬﺏ ﺁﺏ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻧﺪوﺩ ﻣﺎﺳﻪ ﺳﯿﻤﺎﻥ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺙ – ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻂ، ﻣﺴﯿﺮ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ و ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ، ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ و ﺷﯿﺮﺁﻻﺕ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻗﯿﻘًﺎ ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ ﺷﺪﻩ و ﻫﯿﭻﮔﻮﻧﻪ ﻧﺸﺘﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﻮﺩ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻧﺸﺘﯽ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺭوﺵ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺭﻓﻊ ﺁﻥ ﺍﻗﺪﺍﻡ و ﻣﺠﺪﺩًﺍ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﭘﺮ و ﻫﻮﺍﮔﯿﺮی ﺷﻮﺩ.

ﺝ – ﻃﻮﻝ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﻦ 1000 ﺍﻟﯽ 1500 ﻣﺘﺮ (ﺑﺮﺍی ﺧﻄﻮﻁ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ) و ﺣﺪوﺩ 500 ﻣﺘﺮ (ﺑﺮﺍی ﺷﺒﮑﻪﻫﺎی ﺗﻮﺯﯾﻊ ﺁﺏ) ﺑﺎﺷﺪ.

4-22-1-2 ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ

ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﻓﻮﻻﺩی ﺑﻪ ﺩو ﺭوﺵ ﺍﻓﺖ ﻓﺸﺎﺭ و ﺗﻠﻔﺎﺕ ﺁﺏ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ.

1-4-22-1-2 ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺭوﺵ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﮔﯿﺮی ﺍﻓﺖ ﻓﺸﺎﺭ

ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ و ﺭوﺵﻫﺎی ﺁﻥ ﺑﺮﺍی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ و ﺑﺪوﻥ ﺍﻧﺪوﺩ ﺩﺍﺧﻠﯽ، ﻋﯿﻨًﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻟـﻮﻟـﻪﻫﺎی ﭼﺪﻥ ﻧﺸﮑﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﭼﺪﻥ ﻧﺸﮑﻦ ﺷﺮﺡ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی ﺍوﻝ، ﺳﻮﻡ و ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﻤﺎﺭﻩ DIN 4279 ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ.

– DIN 4279 – Part 1 ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺁﺏ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ

– DIN 4279 – Part 3 ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﻓﻮﻻﺩی و ﭼﺪﻥ ﻧﺸﮑﻦ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺍﻧﺪوﺩ ﺳﯿﻤﺎﻥ

– DIN 4279 – Part 4 ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﻓﻮﻻﺩی ﺑﺎ و ﯾﺎ ﺑﺪوﻥ ﭘﻮﺷﺶ ﻗﯿﺮی

2-4-22-1-2 ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺭوﺵ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻧﺸﺖ ﻣﺠﺎﺯ ﺁﺏ

ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺯﯾﺮ ﺑﺮﺍی ﺍﯾﻦ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ، ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ AWWA – M 11 , 2004 ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺍﻟﻒ – ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﭘﺮ ﺷﺪﻥ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ و ﻫﻮﺍﮔﯿﺮی ﺁﻥ و ﻋﺪﻡ وﺟﻮﺩ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﺸﺖ ﻣﺮﻋﯽ ﺍﺯ ﻣﺤــﻞ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ، ﺷﯿﺮﺁﻻﺕ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ، ﻣﻬﻨــﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺁﻏﺎﺯ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.

ﺏ – ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﻠﻤﺒﻪ، ﺁﺏ ﺍﺯ ﺗﺎﻧﮑﺮ ﯾﺎ ﻣﺨﺰﻥ ﻣﺪﺭﺝ ﺑﻪ ﺩﺍﺧــﻞ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺤﺖ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺗﺰﺭﯾﻖ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ ﺗﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﺑﻪ ﺣﺪ ﻓﺸﺎﺭ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍی ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺮﺳﺪ.

پ – ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ و ﻣﺪﺕ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺁﻥ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻏﯿﺮ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ، ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾــﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﺯ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺤﺖ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﮔﯿﺮی ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻌﺎﺩﻝ 125 ﺩﺭﺻﺪ ﻓﺸﺎﺭ ﮐﺎﺭ ( ﻓﺸﺎﺭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ) ﻟﻮﻟﻪ و ﯾﺎ ﮐﻼﺱ ﻟﻮﻟﻪ (ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ) ﺑﺎﺷﺪ و ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﺩو ﺳﺎﻋﺖ ﺗﺤﺖ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ.

3-4-22-1-2 ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻧﺸﺖ ﻣﺠﺎﺯ

ﺍﻟﻒ – ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺑﺮﺍی ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﻃﯽ ﻣﺪﺕ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻗﯿﻘًﺎ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮔﯿﺮی ﺷﺪﻩ و ﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﺷﻮﺩ. ﺟﻤﻊ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﻃﯽ ﻣﺪﺕ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺰﺭﯾﻖ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺣﺪوﺩ 0/93 ﻟﯿﺘﺮ ﺑﻪ ﺍﺯﺍء ﻫﺮ ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﻗﻄﺮ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮ ﻃﻮﻝ ﺧﻂ (ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺩﻩ ﮔﺎﻟﻦ ﺑﻪ ﺍﺯﺍی ﻫﺮ ﺍﯾﻨﭻ ﻗﻄﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﺎﯾﻞ ﻃﻮﻝ ﺧﻂ) ﺩﺭ 24 ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻧﺸﺖ ﻣﺠﺎﺯ ﺑﺮﺍی ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺍﺳﺖ. ﻧﺸﺖ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﺟﻮﺷﯽ ﻋﻤًﻼ ﻧﺒﺎﯾﺪ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺩﺭ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﯽﺭوﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻓﻮﻕ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺏ – ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺪﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ، ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ، ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ، ﺷﯿﺮﺁﻻﺕ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ ﺩﺭ ﻗﻄﻌﻪ ﺗﺤﺖ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ و ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻧﺸﺖ ﻣﺮﺋﯽ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﻮﺩ، ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻮﻗﻒ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ و ﺭﻓﻊ ﻧﺸﺘﯽ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﮔﺮﺩﺩ.

ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻥ، ﻫﻮﺍﮔﯿﺮی و ﺗﺰﺭﯾﻖ ﺁﺏ ﺑﺮﺍی ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺭﻓﻊ ﻧﺸﺘﯽ، ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺠﺪﺩًﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﻮﺩ.

پ – ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻧﺸﺖ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ و ﯾﺎ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺑﻨﺪ ﺍﻟﻒ ﻓﻮﻕ ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺭﺳﯽ و ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺤﻞ ﻧﺸﺖ و ﺗﺮﻣﯿﻢ ﯾﺎ ﺍﺻﻼﺡ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﯾﺎ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻧﺸﺖ، ﺑﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺣﺪ ﻣﺠﺎﺯ ﺑﺮﺳﺪ.

ﺕ – ﻓﻘﻂ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ و ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ، ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﺯ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻧﻬﺎﯾﯽ و ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺑﻌﺪی ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺗﺮﻣﯿﻢ ﻧﻮﺍﺭ ﺣﻔﺎﺭی ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫــﺪ.