ﭘﻮﺷﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ

ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ و ﺧﺼﻮصا ﻟﻮﻟﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺧﺮﯾﻦ ﻻﯾﻪ ﺑﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﺢ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﭘﯿﺶﺗﻨﯿﺪﻩ، ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﻔﻮﺫ ﺁﺏ و ﻣﻮﺍﺩ ﺧﻮﺭﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺣﺴﺎﺱ ﺑﻮﺩﻩ و ﮐﺎﻣﻼً ﺁﺏﺑﻨﺪ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻟﺬﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮﺍﺭﺩ، ﻧﻮﻋﯽ ﭘﻮﺷﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ ﺑﺮ ﺭوی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺍﺟﺮﺍ و ﺳﭙﺲ ﺑﺮﺍی ﺣﻤﻞ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺩﻗﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻤﻞ و ﻧﺼﺐ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁوﺭﺩﻩ و ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺻﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﭘﻮﺷﺸﻬﺎی ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ ﺭﺍ ﻃﺒﻖ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ و ﯾﺎ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ و ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ و ﯾﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی (ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺻﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﭘﻮﺷﺶ ﻟﻮﻟﻪ ﻧﺼﺐ ﺷﺪﻩ)، ﺗﻌﻤﯿﺮ و ﺍﺻﻼﺡ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﭘﻮﺷﺸﻬﺎی ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ و ﺗﻮﺳﻂ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺿﺮوﺭی ﺍﺳﺖ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﮐﻠﯿﻪ ﺗﺠﻬﯿﺰﺍﺕ و ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍی ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺭﺍ ﺗﺄﻣﯿﻦ و ﭘﻮﺷﺶ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﻃﺒﻖ ﺷﺮﺍﯾﻂ و ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ و ﯾﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺍﺟﺮﺍ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

ﭘﻮﺷﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ ﺳﻄﻮﺡ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪ

ﺑﺘﻦ و ﺍﻧﺪوﺩ ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﺳﻄﻮﺡ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﺩﺍﺭﺍی ﺿﺨﺎﻣﺖ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﻓﺸﺮﺩﮔﯽ ﻻﺯﻡ و ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍی ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎ و ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺳﺎﺯﻩﺍی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺑﺮﺍی ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺍﺯ ﺻﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﻻﯾﻪ ﻓﻮﻻﺩی ﺑﺘﻦ، ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﻫﺴﺘﻪ ﻓﻮﻻﺩی و ﯾﺎ ﻣﯿﻠﮕﺮﺩﻫﺎی ﺳﺎﺩﻩ و ﯾﺎ ﭘﯿﺶﺗﻨﯿﺪﻩ، ﮐﺎﻓﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻟﺬﺍ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎﺩی ﮐﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺮﺍی ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ و ﺗﻮﺯﯾﻊ ﺁﺏ ﺷﺮﺏ و ﯾﺎ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺁﺏ ﺧﺎﻡ و ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺍﯾﻦ ﺁﺑﻬﺎ ﺑﺮﺍی ﻣﺼﺎﺭﻑ ﺁﺷﺎﻣﯿﺪﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ، ﻫﯿﭻﮔﻮﻧﻪ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺧﺎﺹ ﺳﻄﻮﺡ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﺟﺰﯾﯽ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﭘﻮﺷﺶ و ﺑﺘﻦ ﺳﻄﻮﺡ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻃﯽ ﺣﻤﻞ و ﯾﺎ ﺑﺎﺭﺍﻧﺪﺍﺯی و ﺭﯾﺴﻪ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ، ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﻃﺒﻖ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺗﻌﻤﯿﺮ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺫﮐﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ وﺳﻌﺖ ﺍﯾﻦ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﻗﺒﻼً ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺭﺅﯾﺖ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺑﺮﺳﺪ و ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺘﺒﯽ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ، ﺗﻌﻤﯿﺮﺍﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ. ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮ ﺳﻄﻮﺡ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﻪ ﺑﺪوﻥ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ و ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺘﺒﯽ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﭘﺬﯾﺮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﺒﻮﺩﻩ و ﻟﻮﻟﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻗﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮ ﺳﻄــﻮﺡ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﺘـــﻦ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﺑـــﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻟﺰوﻡ ﺁﺏﺑﻨﺪی، ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞﻫﺎی ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ﻟﻮﻟـﻪ ﻋﻤﻞ ﺷﻮﺩ.

ﭘﻮﺷﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ ﺳﻄﻮﺡ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ

ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪ، ﻻﯾﻪﻫﺎی ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻓﻮﻻﺩی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﺁﺑﻬﺎ و ﺧﺎک ﺧﻮﺭﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻻﯾﻪ ﺑﺘﻦ ﻧﻔﻮﺫ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ، ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﻧﺪ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﺁﺏ و ﻣﻮﺍﺩ ﺧﻮﺭﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺑﺘﻦ ﺯﯾﺎﺩ ﻧﯿﺴﺖ، ﺯﯾﺮﺍ ﺑﺘﻦ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺩﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺍﺭﺍی ﺩﺍﻧﻪﺑﻨﺪی ﺧﺎﺹ و ﺣﺪ ﺭوﺍﻧﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻤﯽ ﺑﻮﺩﻩ و ﻟﺬﺍ ﺩﺍﺭﺍی ﺧﻠﻞ و ﻓﺮﺝ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺍﺳﺖ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﮐﺎﻣﻼً ﺁﺏﺑﻨﺪ ﺗﻠﻘﯽ ﻧﻤﯽﮔﺮﺩﻧﺪ. ﻣﻌﻬﺬﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻬﺎی ﺧﻮﺭﻧﺪﻩ و ﯾﺎ ﺩﺭ ﻣﺠﺎوﺭﺕ ﺑﺎ ﺁﺑﻬﺎی ﺯﯾﺮﺯﻣﯿﻨﯽ و ﻧﯿﻤﻪ ﺳﻄﺤﯽ ﻣﻀﺮ، ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺍﺯ ﻻﯾﻪﻫﺎی ﻣﯿﻠﮕﺮﺩ و ﻓﻮﻻﺩ ﺿﺮوﺭی ﺍﺳﺖ. ﻣﻌﻤﻮﻝﺗﺮﯾﻦ ﺭوﺵ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

1- ﺍﺻﻮﻻً ﺑﺮﺍی ﺍﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ ﻧﻘﺎﻁ و ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻋﺎﻡ، ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺑﺘﻦ ﺿﺪ ﺳﻮﻟﻔﺎﺕ ﺗﯿﭗ 5 ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ.

2- ﮔﺮﭼﻪ ﺧﻮﺭﻧﺪﮔﯽ ﺧﺎک ﺑﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ و ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ و ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ژﺋﻮﺗﮑﻨﯿﮏ و ﺧﺎﮐﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻘﻄﻌﯽ ﺑﻮﺩﻩ و ﯾﺎ ﺯﯾﺎﺩ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ، وﻟﯽ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺑﺠﺎی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﺠﺪﺩ ﺍﺯ ﺧﺎک ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺣﻔﺎﺭی، ﺍﺯ ﺧﺎک ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺑﺮﺍی ﺯﯾﺮ، ﺍﻃﺮﺍﻑ و ﭘﻮﺷﺶ ﺭوی ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺭﺍ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻧﻤﻮﺩ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ، ﺩﻗﯿﻘًﺎ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ و ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻠﻬﺎی ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ، ﺣﺪوﺩ و ﻋﻤﻖ ﺣﻔﺎﺭی و ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺧﺎک ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺭﺍ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

3- ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺁﺑﻬﺎی ﺯﯾﺮﺯﻣﯿﻨﯽ و ﻧﯿﻤﻪﺳﻄﺤﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪﻩ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ و ﯾﺎ ﺧﻮﺭﻧﺪﮔﯽ ﺧﺎک ﺑﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ و ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ و ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ژﺋﻮﺗﮑﻨﯿﮏ و ﺧﺎﮐﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺧﺎک ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺭﻓﻊ ﻣﺸﮑﻞ و ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ، ﺳﻄﻮﺡ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮی ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ و ﭘﻮﺷﺶ ﺷﻮﺩ. ﺳﺎﺩﻩﺗﺮﯾﻦ و ﻣﻌﻤﻮﻝﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﭘﻮﺷﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﺍﺭﺍی ﭘﺎﯾﻪ ﻗﯿﺮی و ﯾﺎ ﻗﻄﺮﺍﻥ ﺑﺮﺍی ﺍﻧﺪوﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﺳﻄﻮﺡ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﭘﻮﺷﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﻮﺍﺭ ﭘﻠﯽﺍﺗﯿﻠﻦ و ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺁﻥ ﺿﺮوﺭﺕ ﺯﯾﺎﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﻠﮑﻪ ﺻﺮﻓﺎًﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﻄﺢ ﺑﺘﻦ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺫ ﺁﺏ و ﺧﺎک ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩی ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺪوﺩی ﺩﺭ ﺑﺘﻦ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﺮﺩﻩ و ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺧﻠﻞ و ﻓﺮﺝ ﺭﺍ ﻣﺴﺪوﺩ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻔﺎﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

4- ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩی ﮐﻪ ﺧﻮﺭﻧﺪﮔﯽ ﺁﺏ و ﺧﺎک ﺑﻪ ﺣﺪی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﭘﻮﺷﺸﻬﺎی ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﻧﯿﺰ ﮐﻔﺎﯾﺖ ﻧﻨﻤﻮﺩﻩ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ژﺋﻮﺗﮑﻨﯿﮏ و ﺧﺎﮐﺸﻨﺎﺳﯽ، ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺭﺍ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ، ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﮐﺎﺗﻮﺩﯾﮏ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ، ﻻﯾﻪﻫﺎی ﻓﻮﻻﺩی ﻫﺮ ﺷﺎﺧﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻟﯿﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺳﺮﺍﺳﺮی ﻻﯾﻪﻫﺎی ﻓﻮﻻﺩی ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ، ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﯿﻦ ﻻﯾﻪﻫﺎی ﻓﻮﻻﺩی ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻟﯿﻬﺎ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﮐﺎﺗﻮﺩﯾﮏ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ و ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻠﻬﺎی ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ، ﺑﺎ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺩﻗﺖ و ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ.

ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺫﮐﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﮐﺎﺗﻮﺩﯾﮏ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺘﻨﯽ ﺑﻪ ﻧﺪﺭﺕ ﺿﺮوﺭﺕ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ و ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﺭﺍﻩ ﺣﻞ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﺗﻠﻘﯽ و ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻟﺰوﻡ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻻﯾﻪﻫﺎی ﻓﻮﻻﺩی ﺷﺎﺧﻪﻫﺎی ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ و ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺮﺗﺒﻂ، ﺣﻔﺎﻇﺖ ﮐﺎﺗﻮﺩﯾﮏ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ و ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ژﺋﻮﺗﮑﻨﯿﮏ و ﺧﺎﮐﺸﻨﺎﺳﯽ، ﺭﺍﻩ ﺣﻞ ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﺮی وﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦﮔــﻮﻧﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ، ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ و ﺩﻗﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺩﺭ ﺑـﺮﻗـﺮﺍﺭی ﻣﺠﺪﺩ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﮐﺎﺗﻮﺩﯾﮏ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﻌﻮﯾﺾ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﺑﻬﺮﻩ ﺑـﺮﺩﺍﺭی و ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی و ﯾﺎ ﺻﺪﻣﻪ ﺑـﻪ ﯾﮏ ﺷﺎﺧﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﻫـﺮ ﺩﻟﯿﻞ ﻣﻤﮑﻦ، ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﯾـــﺪ.

ﺗﻌﻤﯿﺮ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ

ﭘﻮﺷﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ و ﯾﺎ ﺍﻧﺪوﺩ و ﻻﯾﻪ ﺑﺘﻨﯽ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و ﺑﺎﺭﺍﻧﺪﺍﺯی و ﯾﺎ ﺭﯾﺴﻪ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪ ﺻﺪﻣﻪ ﺩﯾﺪﻩﺍﻧﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ و ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ و ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﻣﺮﻣﺖ ﮔﺮﺩﻧﺪ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮﺍﺕ و ﻣﺮﻣﺘﻬﺎ ﺭﺍ ﻃﺒﻖ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ. ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺘﻦ ﺳﻄﻮﺡ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺬﮐﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ، ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮ وﻣﺮﻣﺖ ﺑﺘﻦ ﺳﻄﻮﺡ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ، ﺗﺄﯾﯿﺪ و ﻣﺠﻮﺯ ﮐﺘﺒﯽ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﻥ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮ ﺳﻄﻮﺡ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﻪ ﺑﺪوﻥ ﻣﺠﻮﺯ ﻗﺒﻠﯽ ﮐﺘﺒﯽ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺍﺟﺮﺍ ﺷﻮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﺒﻮﺩﻩ و ﻟﻮﻟﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ. ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺗﻌﻤﯿﺮ ﺑﺘﻦ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎ و ﺧﺼﻮﺻًﺎ ﺩﺭ ﺳﺮﺳﺎﺩﻩ و ﯾﺎ ﮐﺎﻡ ﻟﻮﻟـﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺯﯾﺎﺩ ﺑﻮﺩﻩ و ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. ﻟﺬﺍ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻣﺠﻮﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮﺍﺕ، ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺩﻗﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍی ﺁﻥ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺍﺭﺩ.