ﻃﺮاحی ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺳﺎﻛﻦ

در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎرانی ﺳﺎﻛﻦ ﻳﺎ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻧﻜﻪ در ﺣﻴﻦ آﺑﻴﺎری، آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺳﺎﻛﻦ میﺑﺎﺷﻨﺪ، اﺻﻮل ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ ﻃﺮاحی ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اﻧﻮاع روﺷﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎراﻧﻲ ﺳﺎﻛﻦ ﻳﻜﺴﺎن ﻣﻲ‌ﺑﺎﺷﺪ، ﻓﻘﻂ در ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮارد ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﻮع دﺳﺘﮕﺎه آﺑﻴﺎری ﻳﺎ آﺑﻔﺸﺎن ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺷﺮاﻳﻂ و ﻳﺎ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺧﺎﺻﻲ را از ﻟﺤﺎظ ﻃﺮاحی اﻳﺠﺎد ﻛﻨﺪ ﻛﻪ در ﺟﺎی ﺧﻮد ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.
ﻣﺮاﺣﻞ ﻃﺮاحی ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎرانی ﺳﺎﻛﻦ ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ میﺑﺎﺷﺪ:

آراﻳﺶ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺳﺎﻛﻦ

آراﻳﺶ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺳﺎﻛﻦ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﻧﺤﻮه ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری و ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی اﺻﻠﻲ در روی زﻣﻴﻦ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در آراﻳﺶ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎراﻧﻲ ﺳﺎﻛﻦ، ﺗﻮﭘﻮﮔﺮاﻓﻲ زﻣﻴﻦ، ﺳﺮﻋﺖ و ﺟﻬﺖ ﺑﺎد ﻏﺎﻟﺐ، ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻗﺘﺼﺎدی، ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﻬﺮهﺑﺮداری و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻣﻨﺒﻊ آب ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﺤﻮه آراﻳﺶ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری و ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪ اﺻﻠﻲ ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ:

آراﻳﺶ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری

در آراﻳﺶ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری رﻋﺎﻳﺖ ﺿﻮاﺑﻂ زﻳﺮ ﺿﺮوری ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ:

−    از ﻟﺤﺎظ ﺗﻮﭘﻮﮔﺮافی زﻣﻴﻦ ﺳﻌﻲ ﺷﻮد ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری در ﺟﻬﺖ ﺧﻄﻮط ﺗﺮاز ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ. در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﻗﺮار دادن ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری در ﺟﻬﺖ ﺧﻄﻮط ﺗﺮاز اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﻗﺮار دادن ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری در ﺟﻬﺖ ﺳﺮازﻳﺮی ﻣﺸﺮوط ﺑﺮ آﻧﻜﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﻓﺸﺎر ﻧﺎﺷﻲ از اﺧﺘﻼف ارﺗﻔﺎع ﺑﺎ اﻓﺖ اﺻﻄﻜﺎﻛﻲ ﺧﻨﺜﻲ ﺷﻮد اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.

−    از ﻟﺤﺎظ ﺑﺎد ﻏﺎﻟﺐ ﻧﻴﺰ ﺗﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎد 6 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮی ﺑﺮ روی آراﻳﺶ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ وﻟﻲ در ﺳﺮﻋﺘﻬﺎی ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﻋﻤﻮد ﺑﺮ ﺟﻬﺖ ﺑﺎد ﻏﺎﻟﺐ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ.

−    از ﻟﺤﺎظ اﻗﺘﺼﺎدی ﻧﻴﺰ آراﻳﺸﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻃﻮل ﺑﻠﻨﺪ و ﻳﺎ ﻛﻮﺗﺎه ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﻣﻲﺷﻮد ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ.

−    از ﻟﺤﺎظ ﺑﻬﺮهﺑﺮداری ﻃﻮل ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ. از اﻳﻦ ﻟﺤﺎظ در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی ﻣﺘﺤﺮک دﺳﺘﻲ ﻃﻮﻟﻬﺎی ﺗﺎ 150 ﻣﺘﺮ، در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﭙﺎش ﻣﺘﺤﺮک ﻃﻮﻟﻬﺎی ﺗﺎ 250 ﻣﺘﺮ و در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻔﺸﺎن ﻏﻠﺘﺎن ﻃﻮﻟﻬﺎی ﺗﺎ 400 ﻣﺘﺮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ.

آراﻳﺶ ﻟﻮﻟﻪ‌ﻫﺎی اصلی و ﻧﻴﻤﻪ اصلی

در آراﻳﺶ ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪ اﺻﻠﻲ و ﻧﻴﻤﻪ اﺻﻠﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻜﺎت زﻳﺮ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد:

−    ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی اﺻﻠﻲ و ﻧﻴﻤﻪ اﺻﻠﻲ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد ﻛﻪ ﻛﻮﺗﺎﻫﺘﺮﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ آﺑﮕﻴﺮ ﻣﺰرﻋﻪ و ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﻳﺎ ﻗﻄﻌﺎت آﺑﻴﺎری ﺑﺎﺷﺪ.

−    ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪ اﺻﻠﻲ و ﻧﻴﻤﻪ اﺻﻠﻲ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻗﻄﻌﺎت آﺑﻴﺎری ﻳﺎ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری را ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﻗﺮار دﻫﺪ.

−    ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﻇﻴﻔﻪ آﺑﺮﺳﺎﻧﻲ اﻳﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری و ﻧﺤﻮه آراﻳﺶ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری، اﻏﻠﺐ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی اﺻﻠﻲ و ﻧﻴﻤﻪ اﺻﻠﻲ در وﺳﻂ ﻗﻄﻌﻪ زراعی و در ﺟﻬﺖ ﺷﻴﺐ و ﺑﺮ روی ﺧﻂ اﻟﺮأس ﻗﺮار میﮔﻴﺮﻧﺪ.

−    از ﻟﺤﺎظ اﻗﺘﺼﺎدی آراﻳﺸﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻃﻮﻟﻬﺎی ﺑﻠﻨﺪ و ﻳﺎ ﻛﻮﺗﺎه ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪ اﺻﻠﻲ و ﻧﻴﻤﻪ اﺻﻠﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻣﻘﺮون ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ.

−    از ﻟﺤﺎظ ﺑﻬﺮهﺑﺮداری اﺳﺘﻔﺎده از ﻃﻮﻟﻬﺎی ﺑﻠﻨﺪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی اﺻﻠﻲ و ﻧﻴﻤﻪ اﺻﻠﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ، از اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﻃﻮل ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی اﺻﻠﻲ و ﻧﻴﻤﻪ اﺻﻠﻲ ﻛﻪ آب را در ﺑﻴﻦ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ 500 ﻣﺘﺮ ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.

−    آراﻳﺶ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی اﺻﻠﻲ و ﻧﻴﻤﻪ اﺻﻠﻲ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮد ﻛﻪ از ﻟﺤﺎظ ﻫﻴﺪروﻟﻴﻜﻲ وﺿﻌﻴﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺘﻮان ﻓﺸﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ را در اﺑﺘﺪای ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻧﻤﻮد.

اﻧﺘﺨﺎب آﺑﭙﺎش در آبیاری بارانی

ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﻛﻪ در اﻧﺘﺨﺎب آﺑﭙﺎش ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ:
ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻔﻮذ آب در ﺧﺎک و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺷﺪت ﭘﺨﺶ آب ﺗﻮﺳﻂ آﺑﭙﺎش ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از اﻳﺠﺎد رواﻧﺎب در ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ، ﺷﺪت ﭘﺨﺶ آب ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻤﺘﺮ از ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻔﻮذ آب در ﺧﺎک ﺑﺎﺷﺪ. ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻔﻮذ آب ﺑﺮای دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺗﻮزﻳﻊﻧﺴﺒﺘﺎً ﺧﻮب و ﺑﺎزدﻫﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﺑﺮاﺑﺮ 0/38 ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ در ﺳﺎﻋﺖ ﺗﺤﺖ ﺷﺮاﻳﻂ آب و ﻫﻮاﻳﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. اﻳﻦ رﻗﻢ در ﺷﺮاﻳﻂ دﻣﺎی زﻳﺎد و ﺑﺎد ﺷﺪﻳﺪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ.
ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺷﺪت ﭘﺨﺶ آب ﺗﻮﺳﻂ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻓﺖ و وﺿﻌﻴﺖ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﺧﺎک و ﺷﻴﺐ اراﺿﻲ ﺑﻪ ﺷﺮح ﺟـﺪول 2-2 ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮای ﻃﺮﺣﻬﺎی ﺑﺎ اﻫﻤﻴﺖ، ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ آزﻣﺎﻳﺸﻬﺎی ﻻزم ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪه و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻔﻮذ آب ﻣﻌﻴﻦ ﮔﺮدد.

ﺟﺪول -2-2 ﺷﺪت ﭘﺨﺶ ﺣﺪاﻛﺜﺮ آب در آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺧﺎک  و ﺷﻴﺐ اراﺿﻲ (ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ در ﺳﺎﻋﺖ)

ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪت ﭘﺨﺶ آب

ﺷﺪت ﭘﺨﺶ آب، ﻣﻴﺰان آب ﺑﺎرﻳﺪه ﺷﺪه ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺗﻮﺳﻂ آﺑﭙﺎش در واﺣﺪ زﻣﺎن ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. اﻳﻦ ﻣﻴﺰان آب ﺑﺮاﺑﺮ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻋﻤﻖ ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ آﺑﻴﺎری (dg) ﺑﺮای ﺗﺄﻣﻴﻦ آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﮔﻴﺎه در ﻳﻚ دور آﺑﻴﺎری و ﻳﺎ ﻣﻌﺎدل ﺑﺨﺸﻲ از آن در ﻣﺪت زﻣﺎﻧﻲ ﭘﺨﺶ آب از راﺑﻄﻪ زﻳﺮ ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲﺷﻮد:Ig ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺨﺶ ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ آب از ﻃﺮﻳﻖ آﺑﭙﺎش (ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ)
dg : ﻋﻤﻖ ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ آﺑﻴﺎری (ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ)
Tα : زﻣﺎن آﺑﻴﺎری در ﻫﺮ ﻧﻮﺑﺖ ﻳﺎ ﻫﺮ اﺳﺘﻘﺮار (ﺳﺎﻋﺖ)

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻧﻜﻪ ﻗﺴﻤﺘﻲ از آب ﭘﺨﺶ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﻠﻔﺎت ﺗﺒﺨﻴﺮ و ﺑﺎد از دﺳﺘﺮس ﮔﻴﺎه ﺧﺎرج ﻣﻲ ﮔﺮدد، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﺧﺎﻟﺺ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺨﺶ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن‌دﻫﻨﺪه ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺨﺶ آﺑﻲ اﺳﺖ ﻛﻪواﻗﻌﺎً ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻣﻲرﺳﺪ از راﺑﻄﻪ زﻳﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد :

Ia = Ig × Re

Ia : ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺨﺶ ﺧﺎﻟﺺ آب (ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ)
Ig : ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺨﺶ ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ آب (ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ)
Re : ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺆﺛﺮ آب ﭘﺨﺶ ﺷﺪه از آﺑﭙﺎش (اﻋﺸﺎری)
در ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎراﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﻋﻤﻞ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﻘﺪار ﺧﺎﻟﺺ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺨﺶ آب از ﻣﻴﺰان ﻧﻔﻮذﭘﺬﻳﺮی ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺧﺎک ﻛﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ از ﺑﺮوز ﺗﻠﻔﺎت رواﻧﺎب ﺳﻄﺤﻲ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی ﺑﻪ ﻋﻤﻞ میآﻳﺪ.

زﻣﺎن آﺑﻴﺎری آﺑﭙﺎش

ﺑﺮای ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ زﻣﺎن آﺑﻴﺎری در ﻗﺪم اول ﻣﻲﺗﻮان ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺨﺶ آب را ﻣﻌﺎدل ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻧﻔﻮذ ﺧﺎک در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ و زﻣﺎن آﺑﻴﺎری را ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ 1-2 ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻧﻤﻮد. زﻣﺎن آﺑﻴﺎری در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎراﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ ﻋﺪد ﺻﺤﻴﺢ و ﻳﺎ ﺣﺪاﻛﺜﺮ دارای اﻋﺸﺎر 30 دﻗﻴﻘﻪای ﺑﺎﺷﺪ. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎراﻧﻲ ﻣﺘﺤﺮک دوره ای ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از آﺑﻴﺎری ﻫﺮ ﻣﻮﺿﻊ ﺑﺮای ﺟﺎﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﺎل آﺑﻴﺎری ﺑﻪ ﻣﺤﻞ اﺳﺘﻘﺮار ﺑﻌﺪی زﻣﺎن و ﻧﻴﺮوی ﻛﺎرﮔﺮی ﺻﺮف ﻣﻲﺷﻮد، ﺗﻌﺪاد ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻴﻬﺎ در روز ﺑﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ 3 ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻲ و زﻣﺎن آﺑﻴﺎری در ﻫﺮ ﺷﺒﺎﻧﻪ روز ﻧﻴﺰ ﺑﻪ 22 ﺳﺎﻋﺖ (ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ زﻣﺎن ﺟﺎﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﺎل ﻳﺎ ﻣﺎﺷﻴﻦ آﺑﻴﺎری) ﻣﺤﺪود ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در اﻳﻦ ﻧﻮع از ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری زﻣﺎن آﺑﻴﺎری ﺑﺎﻳﺪ 7، 11 و ﻳﺎ 22 ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ زﻣﺎن آﺑﻴﺎری در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎراﻧﻲ ﻣﺘﺤﺮک دوره‌ای ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﻳﺎ آﻧﻜﻪ در ﺳﺎﻳﺮ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی ﺳﺎﻛﻦ ﻋﺪد ﺻﺤﻴﺢ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻋﻤﻖ ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ آﺑﻴﺎری و ﻳﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺨﺶ ﺑﻪ زﻣﺎن آﺑﻴﺎری ﻣﻄﻠﻮب دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺖ.

آراﻳﺶ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ

آراﻳﺶ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﻪ ﺻﻮرت ﻣﺮﺑﻊ، ﻣﺴﺘﻄﻴﻞ و ﻣﺜﻠﺜﻲ اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. اﻟﮕﻮی ﻣﺮﺑﻌﻲ و ﻣﺜﻠﺜﻲ از ﻟﺤﺎظ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﭘﺨﺶ آب ﺑﻬﺘﺮ از اﻟﮕﻮی ﻣﺴﺘﻄﻴﻠﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. اﻣﺎ ﺑﻪدﻻﻳﻞ اﻗﺘﺼﺎدی اﻟﮕﻮی ﻣﺴﺘﻄﻴﻠﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد. اﻟﮕﻮی ﻣﺜﻠﺜﻲ ﻧﻴﺰ در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎراﻧﻲ آﺑﭙﺎش ﻣﺘﺤﺮک ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻛﺎرﺑﺮد را دارد. اﻳﻦ اﻟﮕﻮ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ آﻧﻜﻪ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﺎدﺧﻴﺰ ﻫﻤﭙﻮﺷﺎﻧﻲ ﺑﻬﺘﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ اﻟﮕﻮﻫﺎ دارد ﺑﺮای ﺳﺎﻳﺮ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی ﻣﺘﺤﺮک دورهای ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﺸﻜﻞ ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری ﻛﻤﺘﺮ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد.

ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ

ﻣﻨﻈﻮر از ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ، ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ روی ﺑﺎل آﺑﻴﺎری (Sl) و ﻓﻮاﺻﻞ اﺳﺘﻘﺮار ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺮ روی ﻟﻮﻟﻪ اﺻﻠﻲ (Sm) ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ، ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﻋﻤﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺿﺮﻳﺐ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪدﺳﺖ آﻳﺪ (در ﺧﺼﻮص ﺿﺮﻳﺐ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﻓﺼﻞ اول ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻻزم اراﺋﻪ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ). ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻲﺗﻮان از ﺷﻜﻞ 1-2 اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.

ﺷﻜﻞ -1-2 ﺿﺮﻳﺐ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﺑﺮای آﺑﭙﺎﺷﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺤﻨﻲ ﺗﻮزﻳﻊ آب از آﻧﻬﺎ

ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر اﺑﺘﺪا ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺣﺪس زده ﻣﻲﺷﻮد. ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع آﺑﭙﺎش ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ و ﻗﻄﺮ ﭘﺎﺷﺶ آن درﺻﺪ ﻗﻄﺮ ﺑﺮای ﺑﺎل آﺑﻴﺎری و ﺑﺮای ﻟﻮﻟﻪ اﺻﻠﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ و از راﺑﻄﻪ زﻳﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺷﻮد :Sm : ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺮ روی ﻟﻮﻟﻪ اﺻﻠﻲ (ﻣﺘﺮ)
Sl : ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺑﺮ روی ﺑﺎل آﺑﻴﺎری (ﻣﺘﺮ)
Dw : ﻗﻄﺮ ﭘﺎﺷﺶ آﺑﭙﺎش (ﻣﺘﺮ)
%Dia : درﺻﺪ ﻗﻄﺮ ﺑﺮای ﻟﻮﻟﻪ اﺻﻠﻲ ﻳﺎ ﺑﺎل آﺑﻴﺎری (اﻋﺸﺎری)
 ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ درﺻﺪ ﻗﻄﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه ﺑﺮای ﺑﺎل آﺑﻴﺎری و ﻟﻮﻟﻪ اﺻﻠﻲ و اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﻜﻞ 1-2 ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع اﻟﮕﻮی ﭘﺎﺷﺶ آﺑﭙﺎش (اﻟﮕﻮﻫﺎی A و B ﺑﺮای آﺑﭙﺎﺷﻬﺎی دو ﻧﺎزﻟﻪ، اﻟﮕﻮﻫﺎی C و D ﺑﺮای آﺑﭙﺎﺷﻬﺎی ﺗﻚ ﻧﺎزﻟﻪ و اﻟﮕﻮی F ﺑﺮای آﺑﭙﺎش ﺗﻔﻨﮕﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ). دو ﺿﺮﻳﺐ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﺑﻪدﺳﺖ ﻣﻲ آﻳﺪ. ﺣﺎﺻﻠﻀﺮب ﺿﺮﻳﺐ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﺑﺎل آﺑﻴﺎری و ﻟﻮﻟﻪ اﺻﻠﻲ ﺿﺮﻳﺐ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ آﺑﻴﺎری ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ از ﻣﻘﺪار ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻃﺮاﺣﻲ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﻳﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻮع آﺑﭙﺎش اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﺗﻜﺮار ﺷﻮد.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ ﻗﻄﺮ ﭘﺎﺷﺶ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ اراﺋﻪ ﺷﺪه در دﻓﺘﺮﭼﻪ راﻫﻨﻤﺎی ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪﻫﺎ، ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺪون ﺑﺎد ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. در ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺰرﻋﻪ (ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎد ﺗﺎ 5 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ) 10 درﺻﺪاز ﻗﻄﺮ ﭘﺎﺷﺶ ﻛﻢ ﻣﻲﺷﻮد. ﻋﻼوه ﺑﺮاﻳﻦ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺎدﺧﻴﺰ ﺑﻮدن ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻪ ازای ﻫﺮ 1/6 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻴﺶ از 5 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎد ﻧﻴﺰ 2/5 درﺻﺪ از ﻗﻄﺮ ﭘﺎﺷﺶ ﻛﻢ ﻣﻲﺷﻮد.
ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎراﻧﻲ ﻣﺘﺤﺮک دﺳﺘﻲ ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی آﻟﻮﻣﻴﻨﻴﻮﻣﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ، ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻀﺮﺑﻲ از ﻋﺪد ﺳﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻔﺸﺎن ﻏﻠﺘﺎن ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺑﺮ روی ﺑﺎل آﺑﻴﺎری ﻣﻀﺮﺑﻲ از ﻋﺪد ﺳﻪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺑﺮ روی ﻟﻮﻟﻪ اﺻﻠﻲ (Sm) ﻧﻴﺰ ﺗﺎﺑﻌﻲ از ﻣﺤﻴﻂ ﭼﺮخ دﺳﺘﮕﺎه آﺑﻔﺸﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻛﻠﻲ ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ ﻛﻪ در ﺻﻮرت اﻧﺘﺨﺎب آراﻳﺶ ﻣﺴﺘﻄﻴﻠﻲ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﺰﻳﺘﻬﺎی اﻗﺘﺼﺎدی، ﻫﻤﻮاره ﻓﺎﺻﻠﻪ Sl ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ از Sm اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد.

ﺑﺪه و ﻓﺸﺎر آب در آﺑﭙﺎش

ﭼﻮن آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ روزﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ، راﺑﻄﻪ ﺑﺪه و ﻓﺸﺎر در آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺗﺎﺑﻊ راﺑﻄﻪ ﻫﻴﺪروﻟﻴﻜﻲ روزﻧﻪ و ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ:Pa : ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺮای ﻛﺎرﻛﺮد ﻣﻄﻠﻮب آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ (ﻣﺘﺮ)
Kd : ﺿﺮﻳﺐ آﺑﭙﺎش (ﺿﺮﻳﺐ آﺑﭙﺎش ﻛﻪ ﺑﺴﺘﮕﻲ ﺑﻪ ﻧﻮع آﺑﭙﺎش و ﻧﺎزل دارد و از ﻃﺮﻳﻖ ﺟﺪاول ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺮﻛﺖ ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺮای ﻣﺤﺪوده ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻓﺸﺎر ﻛﺎرﻛﺮد و ﻳﺎ از ﺟﺪول 3-2 ﺑﻪدﺳﺖ ﻣﻲآﻳﺪ.
q : ﺑﺪه آﺑﭙﺎش (ﻟﻴﺘﺮ ﺑﺮ ﺛﺎﻧﻴﻪ)
ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻓﺸﺎر ﻣﻮﺟﺐ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻴﺰان ﺑﺪه آﺑﭙﺎش ﻣﻲ ﺷﻮد و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺎزده آﺑﻴﺎری را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲ دﻫﺪ.در اﻳﻦ ارﺗﺒﺎط ﺳﻌﻲ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻓﺸﺎر در ﻃﻮل ﻟﻮﻟﻪ آﺑﺪه از 20 درﺻﺪ ﻓﺸﺎر ﻛﺎرﻛﺮد آﺑﭙﺎش ﺗﺠﺎوز ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺑﺪه آﺑﭙﺎش ﻛﻤﺘﺮ از 10 درﺻﺪ ﺑﺎﺷﺪ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻓﺸﺎر ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻣﺬﻛﻮر ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻤﻬﻴﺪاﺗﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﺗﻨﻈﻴﻢﻛﻨﻨﺪه ﻓﺸﺎر در ﭘﺎﻳﻪ آﺑﭙﺎش و ﻳﺎ ﻛﻨﺘﺮلﻛﻨﻨﺪه ﺟﺮﻳﺎن در داﺧﻞ آﺑﭙﺎش ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﺪه آﺑﭙﺎش ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺨﺶ آب ﻣﻄﻠﻮب ﺑﺎ ﻓﻮاﺻﻞ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪه، ﺑﺮای آﺑﭙﺎش ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮد. ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎراﻧﻲ ﺳﺎﻛﻦ ﺑﺮای ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺑﺪه آﺑﭙﺎش از راﺑﻄﻪ 5-2 اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد.q : ﺑﺪه آﺑﭙﺎش (ﻟﻴﺘﺮ ﺑﺮ ﺛﺎﻧﻴﻪ)
Ig : ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺨﺶ ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ آب از ﻃﺮﻳﻖ آﺑﭙﺎش (ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ)
S1 : ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺑﺮ روی ﺑﺎل آﺑﻴﺎری (ﻣﺘﺮ)
Sm : ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﺘﻘﺮار ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺮ روی ﻟﻮﻟﻪ اصلی (ﻣﺘﺮ)

زاوﻳﻪ ﭘﺮﺗﺎب آﺑﭙﺎش

ﻃﺮز ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ دﻫﺎﻧﻪ آﺑﭙﺎش و زاوﻳﻪای ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﻖ ﺗﺸﻜﻴﻞ می‌دﻫﺪ، زاوﻳﻪ ﭘﺮﺗﺎب آب از آﺑﭙﺎش میﺑﺎﺷﺪ. ﺷﺪت، ﺟﻬﺖ و وزش ﺑﺎد از ﻣﻬﻢ‌ﺗﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻠﻬﺎی ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﻄﻠﻮب آﺑﭙﺎش ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ آﻳﺪ.
در ﺳﺮﻋﺘﻬﺎی ﺑﺎد ﻛﻢ، آﺑﭙﺎﺷﻬﺎی دارای زاوﻳﻪ ﭘﺮﺗﺎب ﺑﺎﻻ، در ﺷﺮاﻳﻂ ﻓﺸﺎر ﺣﺪاﻗﻞ، ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﺘﺎﻳﺞ را ﺑﻪ دﺳﺖ می‌دﻫﻨﺪ. در ﺳﺮﻋﺘﻬﺎی زﻳﺎد ﺑﺎد، زاوﻳﻪ ﭘﺮﺗﺎب ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻤﺘﺮ از 22 درﺟﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد. داﻣﻨﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎد ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ دﺳﺘﻪﺑﻨﺪی ﺷﺪه اﺳﺖ:

−    ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎد ﻛﻢ (ﺻﻔﺮ ﺗﺎ 6/4 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ)

−    ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎد ﻣﻼﻳﻢ( 6/4 ﺗﺎ 16 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ)

−    ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎد زﻳﺎد( 16 ﺗﺎ 24 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ)

−    ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎد ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد( 24 ﺗﺎ 32 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺖ)

*    ﻛﺎرﺑﺮد ﭘﺮهﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﻴﻢﻛﻨﻨﺪه ﻳﺎ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻧﺎزل ﺑﺎ ﻃﻮل زﻳﺎد، ﻗﻄﺮ ﺗﺮ ﺷﺪه راﺗﻘﺮﻳﺒﺎً 5 درﺻﺪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲدﻫﺪ (ﭘﺮهﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه ﻳﺎ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻧﺎزل ﺑﺎ ﻃﻮل زﻳﺎدﺧﺼﻮﺻﺎً در آﺑﭙﺎﺷﻬﺎی ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺰ ﻧﺎزل ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﻌﺎع ﭘﺎﺷﺶ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲرود.)
**    ﺧﻄﻮط اﻓﻘﻲ، ﻣﺤﺪوده ﺣﺪاﻗﻞ ﻓﺸﺎر ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺻﻴﻪ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ.
***    ﺿﺮﻳﺐ آﺑﭙﺎش در راﺑﻄﻪ 4-2

ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻗﻄﺮ ﻧﺎزل و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻫﻴﺪروﻟﻴﻜﻲ آﺑﭙﺎش

ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻫﻴﺪروﻟﻴﻜﻲ آﺑﭙﺎش ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﭘﺨﺶ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز، ﻓﻮاﺻﻞ اﺳﺘﻘﺮار و ﺑﺪه ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز آﺑﭙﺎش ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻲﮔﺮدد. از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺑﺪه ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز و ﻓﻮاﺻﻞ اﺳﺘﻘﺮار ﻧﻴﺰ ﺑﺴﺘﮕﻲ ﺑﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻫﻴﺪروﻟﻴﻜﻲ دارد، ﻓﺮآﻳﻨﺪ اﻧﺘﺨﺎب آﺑﭙﺎش ﻳﻚ ﻓﺮآﻳﻨﺪ رﻓﺖ و ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺪﻳﻦ ﻧﺤﻮ ﻛﻪ اﺑﺘﺪا ﭼﻨﺪ ﻧﻮع آﺑﭙﺎش ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ اﻗﺘﺼﺎدی و ﻓﻨﻲ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺳﭙﺲ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻫﻴﺪروﻟﻴﻜﻲ آﻧﻬﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦ و از ﻣﻴﺎن آﻧﻬﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ آﺑﭙﺎش ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﻄﺎﺑﻖ را ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎی ﻃﺮاﺣﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﺷﻮد. ﺑﺮای اﻧﺘﺨﺎب آﺑﭙﺎﺷﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﻄﺎﺑﻖ را ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎی ﻃﺮاﺣﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ از ﺟﺪول 4-2 ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ راﻫﻨﻤﺎی ﻛﻠﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد. ﻧﺤﻮه اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ ﺟﺪول ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺘﻮن ﺷﺪت ﭘﺨﺶ آب را ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮﻳﻦ ارﻗﺎم ﺑﻪ ﺷﺪت ﭘﺨﺶ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﻮده و ﺑﺎ ردﻳﻒ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﭙﺎش اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ ﺗﻘﺎﻃﻊ داده و ﻣﺸﺨﺼﺎت آﺑﭙﺎش ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺷﺎﻣﻞ ﻗﻄﺮ و ﺗﻌﺪاد روزﻧﻪ، ﻓﺸﺎر ﻛﺎرﻛﺮد، ﺑﺪه آﺑﭙﺎش، ﻗﻄﺮ ﭘﺮاﻛﻨﺶ و ﺿﺮﻳﺐ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻲﮔﺮدد. در اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﻮارد ﺑﺎﻻ، ﻧﻜﺎت زﻳﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد:

−    ﻣﺸﺨﺼﺎت آﺑﭙﺎش ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﺎﺷﺪ.

−    ﻣﺸﺨﺼﺎت آﺑﭙﺎش ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻨﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪات ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﻛﻨﺪ

−    آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ دارای ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺑﺎﻻ، ﻃﻮل ﻋﻤﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﻗﻴﻤﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ.