ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻧﻴﺎز آبی و ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺷﺒﻜﻪ آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر

در ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی ﻗﺒﻞ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻻزم درﺧﺼﻮص ﻧﺤﻮه ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ETo (ﺗﺒﺨﻴﺮ و ﺗﻌﺮق ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ) و KC (ﺿﺮﻳﺐ رﺷﺪ ﮔﻴﺎﻫﻲ) و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ETC (ﺗﺒﺨﻴﺮ و ﺗﻌﺮق ﻣﺤﺼﻮل) ﻳﺎ Tc (ﺗﻌﺮق ﻣﺤﺼﻮل) اراﺋﻪ ﮔﺮدﻳﺪ. در اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻴﺎز آبی و ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺷﺒﻜﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرسی ﻗﺮار میﮔﻴﺮد.

ﻧﻴﺎز ﺧﺎﻟﺺ آبی

ﻣﻨﻈﻮر از ﻧﻴﺎز ﺧﺎﻟﺺ آبی ﻗﺴﻤﺘﻲ از آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﮔﻴﺎه ﻣﻲ‌ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ از ﻃﺮﻳﻖ آﺑﻴﺎری ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻲ‌ﮔﺮدد. ﺑﻘﻴﻪ آب ﻣﺼﺮﻓﻲ ﻧﻴﺰ از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ ﻣﺆﺛﺮ، رﻃﻮﺑﺖ اوﻟﻴﻪ ﺧﺎک و آﺛﺎر آب زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﺼﻮل ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ راﺑﻄﻪ اﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ را ﺑﻪﺻﻮرت زﻳﺮ ﻣﻲﺗﻮان ﺧﻼﺻﻪ ﻧﻤﻮد:

NWR = ETc – Pe – Wb – Ge 

 NWR ﻧﻴﺎز ﺧﺎﻟﺺ آبی (میلیﻣﺘﺮ)،

 ETc ﺗﺒﺨﻴﺮ و ﺗﻌﺮق ﻣﺤﺼﻮل (در آﺑﻴﺎری ﻣﻮضعی، ﺗﻌﺮق ﻣﺤﺼﻮل میﺑﺎﺷﺪ – میلیﻣﺘﺮ)، = Pe ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ ﻣﺆﺛﺮ (میلیﻣﺘﺮ)،

 Wb رﻃﻮﺑﺖ اوﻟﻴﻪ ﺧﺎک (میلیﻣﺘﺮ)

 Ge آﺛﺎر آب زﻳﺮزمینی (میلیﻣﺘﺮ)

ﺑﺎرﻧﺪگی ﻣﺆﺛﺮ

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ اﻏﻠﺐ ﻣﻘﺪاری از ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪﺻﻮرت رواﻧﺎب ﺳﻄﺤﻲ و ﻣﻘﺪار دﻳﮕﺮی ﺑﻪﺻﻮرت ﻧﻔﻮذ ﻋﻤﻘﻲ از دﺳﺘﺮس ﺧﺎرج ﻣﻲﮔﺮدد، ﺑﺎران ﻣﺆﺛﺮ (Pe) ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از آن ﻣﻘﺪار ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ ﻛﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﻔﻴﺪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﮔﻴﺎه ﻛﺸﺖ ﺷﺪه ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد. روﺷﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺑﺎران ﻣﺆﺛﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺧﺎک آﻣﺮﻳﻜﺎ و ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺷﻤﺎره 24 ﺳﺎزﻣﺎن ﺧﻮاروﺑﺎر ﺟﻬﺎﻧﻲ اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.

رﻃﻮﺑﺖ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪه از ﺧﺎک (رﻃﻮﺑﺖ اوﻟﻴﻪ ﺧﺎک)

در ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻨﺎﻃﻖ، ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ ﻓﺼﻞ روﻳﺶ ﻣﻲ‌ﺗﻮاﻧﺪ رﻃﻮﺑﺖ ﺧﺎک در ﻧﺎﺣﻴﻪ رﻳﺸﻪ را ﺑﻪ ﺣﺪ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻣﺰرﻋﻪ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ. در اﻳﻦ ارﺗﺒﺎط ﻻزم اﺳﺖ ﻣﻴﺰان ﻧﺰوﻻت ﻗﺒﻞ از زﻣﺎن روﻳﺶ و ﻣﻴﺰان ﺗﺒﺨﻴﺮ از ﺳﻄﺢ ﺧﺎک و ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﻛﺸﺖ، ﻧﻮع ﻛﺸﺖ و ﻧﻮع ﺧﺎک ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد. ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛﺸﺖﻫﺎی ﭘﺎﻳﻴﺰه در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻛﺸﺖﻫﺎی ﺑﻬﺎره از رﻃﻮﺑﺖ ﻣﻮﺟﻮد در ﺧﺎک اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻴﺸﺘﺮی ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﻟﺬا اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺎﻳﺪ در ﺑﺮآورد ﻧﻴﺎز آﺑﻲ ﻣﺤﺼﻮل ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد.

آﺛﺎر آب زﻳﺮزمینی

در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ اﻳﺴﺘﺎﺑﻲ ﺑﺎﻻ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻘﺪاری از رﻃﻮﺑﺖ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺧﺎﺻﻴﺖ ﻣﻮﻳﻴﻨﮕﻲ ﺧﺎک ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻧﺎﺣﻴﻪ رﻳﺸﻪ اﻧﺘﻘﺎل ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﺆﺛﺮ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﮔﻴﺎه ﻗﺮار ﮔﻴﺮد. آﺛﺎر آب زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﻛﻢ ﻋﻤﻖﺗﺮ ﺑﺮ رﻃﻮﺑﺖ ﺧﺎﻛﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻧﺎﺣﻴﻪ رﻳﺸﻪﻫﺎ در ﺷﻜﻞ 2-1 ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ.

آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﺮای ﺷﺴﺘﺸﻮی اراضی

آﻧﭽﻪ ﻛﻪ درﺧﺼﻮص ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻧﻴﺎز ﺧﺎﻟﺺ آﺑﻲ ذﻛﺮ ﮔﺮدﻳﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻄﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺘﻲ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻛﻴﻔﻴﺖ آب آﺑﻴﺎری وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻟﻴﻜﻦ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ آب ﻣﺬﻛﻮر ﺣﺎوی اﻣﻼح ﻣﺤﻠﻮل زﻳﺎد ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺠﻤﻊ ﻧﻤﻚ در ﺧﺎک ﻣﻲ ﮔﺮدد. در اﻳﻦﺻﻮرت ﻻزم اﺳﺖ ﻣﻘﺪاری آب ﺑﻪ ﻧﻴﺎز ﺧﺎﻟﺺ آﺑﻲ اﺿﺎﻓﻪ ﺷﻮد ﺗﺎ در اﺛﺮﺷﺴﺘﺸﻮ ﻧﻤﻚﻫﺎی ﺧﺎک ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اﻓﻖﻫﺎی ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ از ﻣﺤﺪوده ﺗﻮﺳﻌﻪ رﻳﺸﻪ ﻫﺪاﻳﺖ ﮔﺮدد. ﺑﺮای ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻋﻤﻖ آب ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺷﺴﺘﺸﻮی ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺑﻨﺪ (8-1) ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻮد.

آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﭘﺮوژه و ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻧﺘﻘﺎل و ﺗﻮزﻳﻊ

ﺑﺮای ﺗﻌﻴﻴﻦ آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﭘﺮوژه و ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻧﺘﻘﺎل و ﺗﻮزﻳﻊ آب ﺑﻪﺷﺮح زﻳﺮ ﻋﻤﻞ میﮔﺮدد:

ﺷﻜﻞ -2-1 آﺛﺎر آب زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﻛﻢ ﻋﻤﻖ ﺑﺮ رﻃﻮﺑﺖ ﺧﺎک در ﻣﺤﻮﻃﻪ رﻳﺸﻪ ﻫﺎ

ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻧﻴﺎز ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ آبی

ﻧﻴﺎز ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ آﺑﻲ ﻫﺮ ﻛﺸﺖ ﺑﺎ اﻋﻤﺎل ﺑﺎزده‌ﻫﺎ ﺑﺮ ﻧﻴﺎز ﺧﺎﻟﺺ، ﺑﻪدﺳﺖ ﻣﻲآﻳﺪ. ﺑﺮای ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻧﻴﺎز ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ آبی ﻫﺮ ﭘﺮوژه در ﻣﺎﻫ‌ﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ درﺻﺪ ﻫﺮ ﻛﺸﺖ در ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻛﺸﺖ ﭘﺮوژه را در ﻧﻴﺎز ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ ﻳﻚ ﻫﻜﺘﺎر از آن ﺿﺮب ﻧﻤﻮده و از ﻣﺠﻤﻮع ﻧﻴﺎزآبی ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ﻛﺸﺖﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﻧﻴﺎزآبی ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ ﭘﺮوژه در ﻫﺮﻣﺎه ﺑﻪدﺳﺖ می‌آﻳﺪ.

ﻧﻴﺎز ﺳﺎﻻﻧﻪ آﺑﻴﺎری

ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی و اﻧﺘﺨﺎب ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻼﺣﻈﺎت اﻗﺘﺼﺎدی ﻻزم اﺳﺖ، ﻧﻴﺎز ﺳﺎﻻﻧﻪ آﺑﻴﺎری ﮔﻴﺎه ﻣﻮردﻧﻈﺮ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻮد ﻛﻪ از راﺑﻄﻪ زﻳﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ میﮔﺮدد:

Vi ﺣﺠﻢ ﻛﻞ آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﺮای یک ﮔﻴﺎه در ﻳﻚ ﻓﺼﻞ زراعی (ﻣﺘﺮﻣﻜﻌﺐ)

A ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ اﺧﺘﺼﺎص داده ﺷﺪه ﺑﻪ ﻳﻚ ﮔﻴﺎه در اﻟﮕﻮی ﻛﺸﺖ (ﻫﻜﺘﺎر)

Ep ﺑﺎزده ﻛﻞ آﺑﻴﺎری (اﻋﺸﺎر)

Dn ﻋﻤﻖ ﻛﻞ ﻧﻴﺎز ﺧﺎﻟﺺ آﺑﻴﺎری ﻳﻚ ﮔﻴﺎه در ﻳﻚ ﻓﺼﻞ زراعی (ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ)

ﺣﺠﻢ ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻪ آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری (Vt) از ﻣﺠﻤﻮع آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻪ ﺗﻚ ﺗﻚ ﮔﻴﺎﻫﺎن اﻟﮕﻮی ﻛﺸﺖ ﺑﻪدﺳﺖ می‌آﻳﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﺠﻢ ﻛﻞ آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز آﺑﻴﺎری در ﻳﻚ ﻓﺼﻞ زراﻋﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺪه ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری ﻣﻲﺗﻮان ﻛﻞ ﺳﺎﻋﺎﺗﻲ را ﻛﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺣﺠﻢ آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻓﺼﻞ زراﻋﻲ ﻓﻌﺎل ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪدﺳﺖ آورد:

Tan ﻛﻞ ﺳﺎﻋﺎت آﺑﻴﺎری در ﻳﻚ ﻓﺼﻞ زراعی (ﺳﺎﻋﺖ)

Vt ﺣﺠﻢ آب ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﺎﻻﻧﻪ (ﻣﺘﺮﻣﻜﻌﺐ)

Q ﺑﺪه ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری (ﻟﻴﺘﺮ ﺑﺮ ﺛﺎﻧﻴﻪ)

دوره ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﺼﺮف

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻘﺪار ﻧﻴﺎز آﺑﻲ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﺑﺮ اﺳﺎسآﻣﺎر ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲ ﮔﺮدد، ﻻزم اﺳﺖ ﺑﺮای ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻫﻴﺪروﻣﺪول و اﻳﺠﺎد اﻧﻌﻄﺎف ﻛﺎﻓﻲ در ﺷﺒﻜﻪ آﺑﻴﺎری از آﻣﺎر روزاﻧﻪ (ﺑﻪﺧﺼﻮص در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر) اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد، در ﻏﻴﺮاﻳﻦﺻﻮرت ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻧﻴﺎز آﺑﻲ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻳﻚ دوره 10 روزه درﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. ﺑﺮای دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﺼﺮف روزاﻧﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻣﺨﺘﻠﻒ در دوره ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻣﻲ ﺗﻮان از راﺑﻄﻪ اراﺋﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺧﺎک آﻣﺮﻳﻜﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺻﻴﻪ‌ﻫﺎی ﻧﺸﺮﻳﻪ FAO-24 اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.

ﻫﻴﺪروﻣﺪول آﺑﻴﺎری

ﻫﻴﺪروﻣﺪول آﺑﻴﺎری ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻧﻴﺎز ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ آﺑﻲ در واﺣﺪ زﻣﺎن و در واﺣﺪ ﺳﻄﺢ ﻛﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻟﻴﺘﺮ ﺑﺮ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺑﺮ ﻫﻜﺘﺎر ﺑﻴﺎن ﻣﻲﮔﺮدد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻫﻴﺪروﻣﺪول آﺑﻴﺎری ﭘﺮوژه در دوره ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻣﺼﺮف از ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺣﺠﻢ ﻧﻴﺎز آﺑﻲ ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻛﺸﺖ (ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻟﻴﺘﺮ) ﺑﺮ ﻃﻮل دوره ﺑﺮﺣﺴﺐ ﺛﺎﻧﻴﻪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﭘﺮوژه (ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻫﻜﺘﺎر) ﺑﻪدﺳﺖ ﻣﻲآﻳﺪ.

ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺷﺒﻜﻪ آﺑﻴﺎری

ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺷﺒﻜﻪ اﻧﺘﻘﺎل و ﺗﻮزﻳﻊ ( ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﻣﺠﺎری آب در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ) از ﺣﺎﺻﻞﺿﺮب ﻣﺴﺎﺣﺖ اراﺿﻲ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻣﺠﺎری در ﻫﻴﺪروﻣﺪول ﻣﺮﺑﻮط ﺗﻌﻴﻴﻦ میﮔﺮدد. ﺑﻪﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻣﺬﻛﻮر ﺑﺎ ﻫﻴﺪروﻣﺪول ﻧﺴﺒﺖ ﻋﻜﺲ داﺷﺘﻪ و ﻫﺮ ﭼﻪ وﺳﻌﺖ اراﺿﻲ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﺠﺎری ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﻫﻴﺪروﻣﺪول ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮی (ﻫﻴﺪروﻣﺪول ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻛﺸﺖ) ﻣﺒﻨﺎی ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻣﺠﺎری اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻫﺮﭼﻪ وﺳﻌﺖ ذﻛﺮ ﺷﺪه ﻛﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ اﻣﻜﺎن ﻛﺎﺷﺖ ﻣﺤﺼﻮل واﺣﺪ در ﻣﺤﺪوده ﺗﺤﺖ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ زارع و ﻳﺎ در ﻣﺤﺪوده ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻲ ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﻛﺸﺎورزی، ﻫﻴﺪروﻣﺪول ﺑﺎﻻﺗﺮی (ﻫﻴﺪروﻣﺪول ﭘﺮﻣﺼﺮفﺗﺮﻳﻦ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻛﺸﺖ) ﻣﺒﻨﺎی ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻣﻲ‌ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻧﺘﻘﺎل آب، ﻫﻴﺪروﻣﺪول ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻛﺸﺖ (ﺑﺎ درﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﻴﺎز آﺑﻲ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﭘﺮوژه و ﺑﺎزدهﻫﺎی اﻧﺘﻘﺎل، ﺗﻮزﻳﻊ و ﻛﺎرﺑﺮد) ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد. در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﻘﺪار ﻫﻴﺪروﻣﺪول اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ در ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺗﻐﺬﻳﻪﻛﻨﻨﺪه آﺑﮕﻴﺮﻫﺎی ﻣﺰرﻋﻪ (ﻫﻴﺪراﻧﺖﻫﺎ) ﻧﻴﺎز آﺑﻲ ﭘﺮﻣﺼﺮفﺗﺮﻳﻦ ﻣﺤﺼﻮل و اﻋﻤﺎل ﺑﺎزدهﻫﺎی ﺗﻮزﻳﻊ و ﻛﺎرﺑﺮد ﻣﻼک ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻻزم ﺑﻪ ﻳﺎدآوری اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه ﺑﺮای ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺗﻐﺬﻳﻪﻛﻨﻨﺪه ﻣﺰارع ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻮع ﺳﻴﺴﺘﻢ و زﻣﺎن ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻲ درﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه و ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺑﺪه ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری ﺑﺎراﻧﻲ (ﻣﺠﻤﻮع ﺑﺪه ﻣﺎﺷﻴﻨﻬﺎ ﻳﺎ ﺑﺎﻟﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﻫﻢزﻣﺎن ﻓﻌﺎل ﺑﻮده و از ﻟﻮﻟﻪ ﻣﺰرﻋﻪ آﺑﮕﻴﺮی ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ) ﺿﺮورت دارد.