ﺷﯿﺮﻫﺎی ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی

ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺷﯿﺮ پروانه‌ای ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺼﺐ

ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺭوی ﺷﯿﺮﻫﺎی ﻣﺪﻓﻮﻥ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ. ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎی ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ و ﻣﻘﺎﺩﯾﺮ ﻣﺠﺎﺯ ﻧﺸﺘﯽ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﺟﻨﺴﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﻓﺼﻮﻝ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ آزمایش شیرهای پروانه‌ای ﻧﮑﺎﺕ ﺯﯾﺮ ﻻﺯﻡﺍﻻﺟﺮﺍ ﺍﺳﺖ :

ﺍﻟﻒ – ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺼﺐ ﺷﯿﺮ و ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ، ﮐﻠﯿﻪ ﭘﯿﭽﻬﺎی ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺷﯿﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﭘﯿﭽ‌‌ﻬﺎی ﮐﻼﻫﮏ، ﺻﻔﺤﻪ ﺁﺑﺒﻨﺪ،  ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﺷﯿﺮ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﺬﺭ و ﭘﯿﭽﻬﺎی ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﺩو ﺳﺮ ﺷﯿﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﻧﺪ.

ﺏ – ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺑﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺸﺘﯽ ﺍﺯ ﺷﯿﺮ، ﮐﻠﯿﻪ ﺩﺭﭘﻮﺷﻬﺎ ﺷﯿﺮﻫﺎی ﻧﻤﻮﻧﻪﺑﺮﺩﺍﺭی و ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺷﯿﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺍﺯ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮﺩ.

– ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺼﺐ ﺷﯿﺮ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻬﯿﻪ و ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺑﺮﮔﻪ ﺷﻨﺎﺳﻪ ﺷﯿﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﺟﺰﺋﯿﺎﺕ ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ، ﮐﺮوﮐﯽ ﻧﺼﺐ ﺷﯿﺮ و ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﺁﻥ، ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺍﺻﻠﯽ ﺷﯿﺮ، ﻧﺎﻡ ﭘﺮوژﻩ، ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎ و ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ و ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻧﺼﺐ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ وﺭﺯﺩ و ﺑﺮﮔﻪ ﺷﻨﺎﺳﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ وﺍﺣﺪ ﺑﻬﺮﻩﺑﺮﺩﺍﺭ ﺩﺭﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ.

– ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺷﯿﺮ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺳﺮﺍﺳﺮی ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ.

ﺟﺪوﻝ : 1-2-4 ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺷﯿﺮﻫﺎی ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی

ﺗﻮﺿﯿﺤﺎﺕ ﺗﮑﻤﯿﻠﯽ ﺟﺪوﻝ 1-2-4

ﺑﺮﺍی ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﻧﮑﺎﺗﯽ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺳﺎﺧﺖ و ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﺷﯿﺮ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺫﮐﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
1- ﺩﺭ ﺷﯿﺮﻫﺎی ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ DN600 ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮﺍی ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩﻥ ﺷﯿﺮ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺣﻤﻞ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
2- ﺩﺭ ﺭوی ﻓﻠﮑﻪ ﺷﯿﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍی ﺑﺎﺯ و ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺷﯿﺮ (ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺑﺎ ﭼﺮﺧﺶ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺣﺮﮐﺖ ﻋﻘﺮﺑﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ) ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
3- ﮐﻠﯿﻪ ﺷﯿﺮﻫﺎی ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺭﺍی ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ1 ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺣﺪ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﮔﯽ ﺩﺭﯾﭽﻪ ﺷﯿﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
4- ﺩﺭ ﺭوی ﺑﺪﻧﻪ ﮐﻠﯿﻪ ﺷﯿﺮﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺯﯾﺮ ﺣﮏ ﺷﺪﻩ و ﯾﺎ ﺑﺎ ﭘﻼﮐﯽ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻣﻘﺎوﻡ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻮﺭﺩﮔﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.

– ﻗﻄﺮ ﻧﺎﻣﯽ (DN)

– ﻓﺸﺎﺭ ﻧﺎﻣﯽ (PN) ﯾﺎ ﮐﻼﺱ ﻓﺸﺎﺭی (Class)

– ﻣﺸﺨﺼﻪ ﺟﻨﺲ ( ﻧﻈﯿﺮ CI ﺑﺮﺍی ﭼﺪﻥ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی )

– ﻧﺎﻡ ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ﯾﺎ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺠﺎﺭی ﻣﺤﺼﻮﻝ

– ﺟﻬﺖ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩی ﺟﺮﯾﺎﻥ ( ﺩﺭﺻﻮﺭﺕ ﻧﯿﺎﺯ)

-ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺳﺮﯾﺎﻝ و ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ

5- ﺷﯿﺮ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺑﺮﺍی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﯿﺴﺖ ﺯﯾـــﺮﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﯾﭽــﻪ (ﺩﯾﺴﮏ) ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺎﺯ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﻧﺸﯿﻤﻨﮕﺎﻩ ﺩﯾﺴﮏ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻧﻤﻮﺩﻩ و ﺑﻪ ﺗﺪﺭﯾﺞ ﻣﻮﺟﺐ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻦ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺷﯿﺮ ﻣﯽﮔﺮﺩﻧﺪ.
6- ﺑﺮﺍی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺷﯿﺮ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺑﺎ ﺑﺪﻧﻪ ﮐﻮﺗﺎﻩ1 ﺍﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﻀﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﺷﯿﺮ ﺑﺮﺍی ﺑﺎﺯﮐﺮﺩﻥ ﺩﯾﺴﮏ ﺁﻥ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
7- ﺍﺯ ﺷﯿﺮ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭﺷﺮﺍﯾﻂ ﻣﺤﺪوﺩ ﺑﺮﺍی ﻣﺼﺮﻑ ﺗﻨﻈﯿﻤﯽ2 ﺩﺭ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎی ﮐﻢ و ﺑﺎ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻋﺪﻡ وﻗﻮﻉ ﭘﺪﯾﺪﻩ ﮐﺎوﯾﺘﺎﺳﯿﻮﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺁﻥ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺻﺪﺍ و ﺍﺭﺗﻌﺎﺵ و ﻧﻬﺎﯾﺘﺎً ﻣﻮﺟﺐ ﺻﺪﻣﻪ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﭽﻪ ﺷﯿﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﻧﯿﺰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩ. ﻣﻮﺭﺩ ﻓﻮﻕ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺣﯽ و ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﯿﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﻣﻮﺭﺩﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ.
8- ﺷﯿﺮﻫﺎی ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ ﻗﻄﺮ ﻧﺎﻣﯽ DN900 ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺗﻌﻮﯾﺾ ﺁﺏﺑﻨﺪ ﺩﯾﺴﮏ، ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻧﺪﻩ ﻗﻄﻌﻪ ﺁﺏﺑﻨﺪ و ﯾﺎ ﻗﻄﻌﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﺷﯿﺮ و ﺑﺪوﻥ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺷﯿﺮ ﺍﺯ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺍ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
9- ﻫﯿﭻﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺍﺟﺰﺍی ﺩﺭ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﺁﺏ ﻧﻈﯿﺮ ﯾﺎﺗﺎﻗﺎﻧﻬﺎ و ﺁﺏﺑﻨﺪﻫﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻧﯿﺎﺯی ﺑﻪ ﺭوﻏﻦ و ﯾﺎ ﮔﺮﯾﺲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
10- ﺷﯿﺮ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺟﻌﺒﻪ ﺩﻧﺪﻩ ﺑﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺎﻧﺪﻥ وﺿﻌﯿﺖ ﺩﯾﺴﮏ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺴﺘﻪ و ﯾﺎ ﺑﺎﺯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺍﺭﺍ ﺑﺎﺷﺪ.
11- ﺷﯿﺮ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻧﺼﺐ ﺩﺭ ﮐﻠﯿﻪ ﺟﻬﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺍ ﺑﺎﺷﺪ.
12- ﺩﯾﺴﮏ و ﺳﺎﯾﺮ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺭﯾﺨﺘﻪﮔﺮی ﺷﺪﻩ ﻣﺠﻮﻑ ﺷﯿﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺭﺍی ﯾﮏ ﺩﺭﭘﻮﺵ ﺩﻧﺪﻩﺍی ﺁﺏﺑﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ.
13- ﺷﯿﺮ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺭﺍی ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻧﺪﻩ ﺣﺪ ﺑﺎﺯ ﯾﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ4 ﺩﯾﺴﮏ ﺷﯿﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
14- ﺗﻤﺎﻡ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻣﺘﺤﺮک ﺷﯿﺮ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﮐﺮﺩ ﻣﺪﺍوﻡ و ﯾﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺩﺭﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎﺯ ﯾﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﯿﺮ ﺑﺮﺍی ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
15- ﺷﯿﺮ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺗﻌﻮﯾﺾ ﺁﺏﺑﻨﺪﻫﺎی ﻃﻮﻝ ﻣﺤﻮﺭﻫﺎی ﺷﯿﺮ ﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺟﻌﺒﻪ ﺩﻧﺪﻩ و ﺑﺪوﻥ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺷﯿﺮ ﺍﺯ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﭘﯿﻮﺳﺖ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺩو ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺷﯿﺮ پروانه‌ای ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺼﺐ

1- ﺁﺯﻣﺎﯾﺶﻫﺎی ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪﺍی

ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﺳﺎﺧﺖ ﺷﯿﺮ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪﺍی و ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺟﺪوﻝ (1-2-4) ﺩﺭﺝ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺁﺯﻣﺎﯾﺶﻫﺎی ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪﺍی ﻣﺘﺪﺍوﻝ ﺑﻪ ﺭوی ﺷﯿﺮ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ :

1-1 ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ

ﺍﯾﻦ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶﻫﺎی ﻫﯿﺪﺭوﻟﯿﮑﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻃﯽ ﺁﻥ ﺷﯿﺮ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﻣﺤﺮک ﺧﻮﺩ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﺎﺯ و ﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﺷﯿﺮ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮﺩ.

2-1 ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻧﺸﺘﯽ

ﺍﯾﻦ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺮﺍی ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺩﺭﯾﭽﻪ ﺷﯿﺮ ﭘﺮوﺍﻧﻪﺍی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺑﺪﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﻪ ﺷﯿﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ وﺿﻌﯿﺘﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﺴﮏ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻓﻘﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻫﻮﺍی ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭی ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻓﺸﺎﺭ ﻧﺎﻣﯽ ﺷﯿـﺮ (ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ ﺍﮔﺮ ﺷﯿﺮ PN16 ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺸﺎﺭ ﻫﻮﺍ ﺑﺎﯾﺪ 16 Bar ﺑﺎﺷﺪ) ﺍﺯ ﻗﺴﻤﺖ ﺯﯾﺮ ﺑﻪ ﺩﯾﺴﮏ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽﺩﻣﻨﺪ. ﺑﺮﺍی ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﺸﺘﯽ ﺩﺭ ﺭوی ﺩﯾﺴﮏ ﻣﻘﺪﺍﺭی ﺁﺏ ﻣﯽﺭﯾﺰﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﯾﮏ ﺣﻮﺿﭽﻪ ﮐﻢ ﻋﻤﻖ ﺁﺏ ﺩﺍﺩﻩ و ﻋﻤﻖ ﺁﺏ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺣﺪی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﺴﮏ ﺩﺭ ﮐﻒ ﺁﺏ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺪﺍﻗﻞ 5 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑــﺮﺍی ﺷﯿﺮﻫﺎی ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺍﺯ ﻗﻄﺮ ﻧﺎﻣﯽ DN500 و 10 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﺮﺍی ﺷﯿﺮﻫﺎی ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ DN600، ﻫﯿﭻﮔﻮﻧﻪ ﺣﺒﺎﺏ ﻫﻮﺍ ﺍﺯ ﺩﯾﺴﮏ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺣﻮﺿﭽﻪ ﺁﺏ ﻣﺘﺼﺎﻋﺪ ﻧﺸﻮﺩ.