ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ و ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی لوﻟﻪﻫﺎی ﻓﺎﯾﺒﺮﮔﻼس (G.R.P)

1-7-2 ﮐﻠﯿﺎﺕ و ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ

ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻓﺎﯾﺒﺮﮔﻼﺱ ﺍوﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1948 ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﺮﺩﯾﺪ. ﺍوﻟﯿﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺼﺮﻑ ﺍﯾﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻋﻤﺪﻩﺗﺮﯾﻦ ﻣﺼﺮﻑﮐﻨﻨﺪﻩ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ، ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻧﻔﺖ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻓﺎﯾﺒﺮﮔﻼﺱ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﺭﺯﯾﻦ ﻣﺼﺮﻓﯽ و ﻧﺤﻮﻩ ﻣﺴﻠﺢ ﺷﺪﻥ ﺁﻧﻬﺎ، ﺑﻪ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی G.R.P ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ و ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺳﻬﻮﻟﺖ، ﻧﺎﻡﻫﺎی ﻓﺎﯾﺒﺮﮔﻼﺱ و G.R.P ﻣﺘﺮﺍﺩﻑ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻮﺩﻩ و ﺩﺍﺭﺍی ﻣﻔﻬﻮﻡ ﯾﮑﺴﺎﻥ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی G.R.P ﺩﺍﺭﺍی ﯾﮏ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﮐﺎﻣﭙﻮﺯﯾﺘﯽ ﺍﺯ ﺭﺯﯾﻦ، ﺍﻟﯿﺎﻑ ﺷﯿﺸﻪ و ﻣﻮﺍﺩ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺁﺏ، ﺟﻤﻊﺁوﺭی ﻓﺎﺿﻼﺏ، ﺟﻤﻊﺁوﺭی ﺁﺑﻬﺎی ﺳﻄﺤﯽ، ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺁﺏ ﺩﺭﯾﺎ، ﺷﺒﮑﻪﻫﺎی ﺁﺑﯿﺎﺭی و ﺯﻫﮑﺸﯽ، ﻓﺎﺿﻼﺑﻬﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ.، ﻧﯿﺮوﮔﺎﻩ ﻫﺎ، ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻧﻔﺖ و ﭘﺘﺮوﺷﯿﻤﯽ، ﺻﻨﺎﯾﻊ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و… ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ.

ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی G.R.P ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺭوﺵ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﻪ ﺩو ﻧﻮﻉ ﺯﯾﺮ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ:

ﺍﻟﻒ) ﺭوﺵ ﺍﻟﯿﺎﻑ ﭘﯿﭽﯽ

ﺏ) ﺭوﺵ ﺭﯾﺨﺘﻪﮔﺮی ﮔﺮﯾﺰ ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ

ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪی G.R.P ﺑـــﻪ ﺭوﺷﻬﺎی ﻓﻮﻕ ﻧﯿﺰ ﺑـــﻪ ﺩو ﻧﻮﻉ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ و ﺛﻘﻠﯽ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ، ﻧﻮﻉ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺁﻥ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

1-1-7-2 ﺭوﺵ ﺍﻟﯿﺎﻑ ﭘﯿﭽﯽ

ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺭوﺷﻬﺎی ﻣﺘﺪﺍوﻝ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی G.R.P ﺍﺳﺖ. ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﺑﻪ ﺩو ﻧﻮﻉ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ و ﻧﺎﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺩﯾﻮﺍﺭﻩ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی G.R.P ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﺍﺯ ﺳﻪ ﻻﯾﻪ ﺁﺳﺘﺮی، ﻻﯾﻪ ﻣﻘﺎوﻡ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ و ﺭوﮐﺶ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ، ﺍﻟﯿﺎﻑ ﺷﯿﺸﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺑﺎ ﺯﺍوﯾﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺭوی ﻗﺎﻟﺐ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺑﺮﺍی وﺍﺭﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﺯﯾﻦ ﻧﯿﺰ، ﯾﺎ ﻗﺒﻼً ﺍﻟﯿﺎﻑ ﺷﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺭﺯﯾﻦ ﺁﻏﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﯾﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺭوی ﺍﻟﯿﺎﻑ ﺷﯿﺸﻪ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﻣﺎﺳﻪ ﺳﯿﻠﯿﺴﯽ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻟﺰوﻡ و ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﺯﯾﻦ، ﺭوی ﺍﻟﯿﺎﻑ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﭘﯿﭽﯿﺪﻥ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ.

ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪی ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻗﻄﺮ ﺁﻧﻬﺎ، ﺗﺎ ﻃﻮﻝ 12 ﻣﺘﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.

2-1-7-2 ﺭوﺵ ﺭﯾﺨﺘﻪﮔﺮی ﮔﺮﯾﺰ ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ، ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺍﺯ ﻗﺎﻟﺒﻬﺎی ﺑﻪ ﻃﻮﻝ 6 ﻣﺘﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯽﭼﺮﺧﻨﺪ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﺯ ﺩﺭﯾﭽﻪﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﯾﮏ ﺗﻐﺬﯾــﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﺘﺤﺮک ﮐﻪ ﺑــﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺭﻓﺖ و ﺑــﺮﮔﺸﺖ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﺭﺯﯾﻦ و ﺍﻟﯿﺎﻑ ﺷﯿﺸﻪ ﺭوی ﻗﺎﻟﺐ ﻣﯽﺭﯾﺰﺩ ﮐﻪ ﺩﺭﺍﺛﺮ ﻧﯿﺮوی ﮔﺮﯾﺰ ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﻻی ﭼﺮﺧﺶ ﻗﺎﻟﺐ، ﺭﺯﯾﻦ، ﺍﻟﯿﺎﻑ ﺷﯿﺸــﻪ و ﺳﭙﺲ ﻣﺎﺳﻪ و ﮐﺮﺑﻨﺎﺕ ﮐﻠﺴﯿﻢ، ﺩﯾﻮﺍﺭﻩ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﯾﺞ ﺷﮑﻞ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ. ﺗﺮﺗﯿﺐ ﮐﻠﯽ ﻻﯾﻪﻫﺎی ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﺍﺳﺖ:

– ﻻﯾﻪ ﺧﺎﺭﺟﯽ – ﺭﺯﯾﻦ

– ﻻﯾﻪ ﻣﯿﺎﻧﯽ (ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻪ ﻻﯾﻪ ﺧﺎﺭﺟﯽ) – ﺭﺯﯾﻦ و ﺍﻟﯿﺎﻑ ﺷﯿﺸﻪ

– ﻻﯾﻪ ﻣﯿﺎﻧﯽ (ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻪ ﻻﯾﻪ ﺩﺍﺧﻠﯽ) – ﺭﺯﯾﻦ، ﺍﻟﯿﺎﻑ ﺷﯿﺸﻪ، ﻣﺎﺳﻪ ﺳﯿﻠﯿﺴﯽ و ﮐﺮﺑﻨﺎﺕ ﮐﻠﺴﯿﻢ

– ﻻﯾﻪ ﺩﺍﺧﻠﯽ – ﺭﺯﯾﻦ ﺧﺎﻟﺺ ﺑﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺣﺪﺍﻗﻞ 0/5 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ.

2-7-2 ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎ

ﺍﮐﺜﺮ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻧﺸﺮﯾﺎﺕ و ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی G.R.P ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺫﯾﻼً ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺁﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ.

– ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎی ﺁﺑﯽ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎ AWWA M 45

– ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﻧﺴﺘﯿﺘﻮ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﻣﻠﯽ و ﺍﻧﺠﻤﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎی ﺁﺑﯽ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎ ANSI/AWWA C950-01

– ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺁﺯﻣﻮﻧﻬﺎی ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﮐﻨﺘﺮﻝ ﮐﯿﻔﯽ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎ

– ASTM D3517, ASTM D3754, ASTM D3262

– ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﺁﻟﻤﺎﻥ DIN 16869 , DIN 16868 و DIN 19565

– ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ BS 5480

– ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﺑﯿﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ISO 7370

– ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﺍﺗﺮﯾﺶ B 5184 , B 5182 , B 5161

– ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ژﺍﭘﻦ JIS A5350

– ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﺍﯾﺘﺎﻟﯿﺎ UNI 9032 و UNI 9033

و ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭی ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻠﮋﯾﮏ، ﺳﻮﺋﺪ و ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﯿﺎ ﺭﺍ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ. ﺩﺭ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ، ﻋﻤﺪﺗًﺎ ﺍﺯ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﭼﺎپ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی (1996) AWWA M45، (2001) ANSI/AWWA C950-01، , 2001) ASTM (2003، و ﻗﺴﻤﺖﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ (1989-1995) DIN ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ و ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻟﺰوﻡ، ﺍﺯ ﺳﺎﯾﺮ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.