نصب لوله‌های بتنی در قوس و شیب

15-3-2 ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺩﺭ ﻗﻮﺱ

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ، ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻗﻮﺱ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻫﺮ ﺷﺎﺧـﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺍﻣﮑﺎﻥﭘﺬﯾﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭ و ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻗﻮﺱ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺯﺍوﯾﻪ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻣﺠﺎﺯ ﺑﺮﺍی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﭼﺪﻥ ﻧﺸﮑﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻟﺬﺍ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺿﻤﻦ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻧﮑﺎﺕ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﭼﺪﻥ ﻧﺸﮑﻦ ﺁﺑﺮﺳﺎﻧﯽ، ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻣﺠﺎﺯ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ و ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞﻫﺎی ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻧﻤـــﺎﯾﺪ.

16-3-2 ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺩﺭ ﺷﯿﺐ

ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺩﺭ ﺷﯿﺐ ﺍﯾﺠﺎﺏ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻮﻗﺖ و ﯾــﺎ ﺩﺍﺋﻢ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻟﻐﺰﺵ ﻣﻬﺎﺭ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﻬﺎﺭ ﻣﻮﻗﺖ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، وﻟﯽ ﻣﻬﺎﺭ ﺩﺍﺋﻢ ﺣﺘﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺿﺮوﺭی ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

1-16-3-2 ﺟﻬﺖ ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺩﺭ ﺷﯿﺐ

ﻧﺼﺐ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺷﯿﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺷﯿﺐ ﺷﺮوﻉ ﺷﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺧﺼﻮﺻًﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺷﯿﺐ ﺍﺯ 10 ﺩﺭﺻﺪ ﺗﺠﺎوﺯ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ، ﮐﺎﻣﻼً ﺿﺮوﺭی ﺍﺳﺖ. ﺟﻬﺖ ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺩﺭ ﺷﯿﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﺳﻪ و ﯾﺎ ﮐﺎﻡ ﻟﻮﻟﻪ ﺭو ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﺳﺮﺳﺎﺩﻩ و ﯾﺎ ﺯﺑﺎﻧﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ و ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺭو ﺑﻪ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺷﯿﺐ ﻧﺼﺐ ﺷﻮﻧﺪ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺿﺮوﺭﺕ، ﻋﮑﺲ ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻧﮑﺎﺕ ﺍﯾﻤﻨﯽ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ و ﻣﻬﺎﺭ ﮐﺎﻣﻞ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ.

2-16-3-2 ﻣﻬﺎﺭ ﻣﻮﻗﺖ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺷﯿﺐ

ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺷﯿﺐ ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺑﯿﻦ 10 ﺍﻟﯽ 15 ﺩﺭﺻﺪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻮﻗﺖ ﻣﻬﺎﺭ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻟﻐﺰﺵ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﮔﺮﺩﺩ. ﻣﻬﺎﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻬﺎی ﻏﯿﺮﭼﺴﺒﻨﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺳﺮﺧﻮﺭﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪ وﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺷﯿﺒﻬﺎی ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﻩ ﺩﺭﺻﺪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺿﺮوﺭی ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞ ﻫﺎی ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ﻟﻮﻟﻪ و ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ، ﺍﺯ ﻟﻐﺰﺵ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﯿﺐ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﻣﻬــــﺎﺭ ﻣﻮﻗﺖ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﻟــــﺰوﻡ ﺍﺳﺖ وﻟﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﻣﻬﺎﺭی، ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻣﻬﺎﺭی ﻫﺎی ﻣﻮﻗﺖ، ﺣﺘﯽ ﭘــﺲ ﺍﺯ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺧﻮﺩ، ﺑـــﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ و ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺧﺎﺭﺝ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ وﺟــــﻮﺩ ﻧـــﺪﺍﺭﺩ.
ﻣﻬﺎﺭیﻫﺎی ﻣﻮﻗﺖ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺘﻦ ﺯﯾﺮﺳﺮی1 ﺩﺭ ﻓﻮﺍﺻﻞ ﻣﻌﯿﻦ، ﻣﻬﺎﺭ ﺗﻮﺳﻂ ﺯﻧﺠﯿﺮ و ﺳﯿﻢ ﺑﮑﺴﻞ و ﻧﻈﺎﯾﺮ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺩﺭ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﺿﺮوﺭی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﺘﺮﺳﺎﺯی ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺷﯿﺐ ﺍﺯ ﺷﻦ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺩﺍﻧﻪﺑﻨﺪی ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ 9-3-2 ﺍﯾﻦ ﻓﺼﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺍﺯ ﻟﻐﺰﺵ و ﺳﺮﺧﻮﺭﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﻤﮏ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

3-16-3-2 ﻣﻬﺎﺭ ﺩﺍﺋﻢ ﺩﺭ ﺷﯿﺐ

ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺷﯿﺐ ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 15 ﺩﺭﺻﺪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺍﺋﻢ ﻣﻬــﺎﺭ ﮔﺮﺩﻧﺪ. ﻣﻬﺎﺭ ﺩﺍﺋﻢ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺷﯿﺐ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﻠﻮﮐﻬﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﺻﻮﻝ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺑﻠﻮﮐﻬﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﭼﺪﻥ ﻧﺸﮑﻦ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻣﻬﺎﺭ ﺩﺍﺋﻢ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 800 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺩو ﻧﻘﻄﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺷﺎﺧﻪ ﻟﻮﻟﻪﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﻣﻬﺎﺭی ﺍﺻﻠﯽ و ﺩﯾﮕﺮی ﻣﻬﺎﺭی ﻓﺮﻋﯽ ﺍﺳﺖ. ﻣﻬﺎﺭی ﺍﺻﻠﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﻠﻮﮐﻬﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺭوﺍﺑﻂ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﭼﺪﻥ ﻧﺸﮑﻦ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ و ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺳﺮﮐﺎﺳﻪ و ﯾﺎ ﮐﺎﻡ ﻟﻮﻟﻪ ﻧﺼﺐ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﻣﻬﺎﺭی ﻫﺎی ﻓﺮﻋﯽ ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﯾﮏ ﺯﯾﺮﺳﺮی ﺑﺘﻨﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﺯﺍوﯾﻪ 90 ﺩﺭﺟﻪ ﺭوی ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ و ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺳﺮﺳﺎﺩﻩ و ﯾﺎ ﺯﺑﺎﻧﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﻧﺼﺐ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ.
 ﻓـــﺎﺻﻠﻪ ﻣﺤﻮﺭ ﻣﻬﺎﺭیﻫﺎی ﺍﺻﻠﯽ و ﻓﺮﻋﯽ ﺍﺯ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺣﺪوﺩ 60 ﺩﺭﺻﺪ ﻃﻮﻝ ﻫﺮ ﺷﺎﺧﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﯾﮏ ﺷﺎﺧﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ 7 ﻣﺘﺮ ﺣﺪوﺩ 4 ﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺤﻮﺭ ﻣﻬﺎﺭی ﻫﺎی ﺍﺻﻠﯽ و ﻓﺮﻋﯽ ﺍﺯ ﻫـــﺮ ﺳﺮﻟﻮﻟﻪ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺣﺪوﺩ 20 ﺩﺭﺻﺪ ﻃﻮﻝ ﺷﺎﺧﻪ ﻟـــﻮﻟﻪ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﻓﻮﺍﺻﻞ ﺩﻗﯿﻘًﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﻗﺮﺍﺭﮔﯿﺮی ﺯﯾﺮ ﺳﺮیﻫﺎی ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻤﻞ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﺩﺭ ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ 15-3-2 ﻧﺤﻮﻩ ﻣﻬﺎﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻣﺪﻓﻮﻥ ﺩﺭ ﺷﯿﺒﻬﺎی ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 15 ﺩﺭﺻﺪ ﺻﺮﻓًﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻧﺤﻮﻩ ﻣﻬﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺷﯿﺐ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ.

ﺷﮑﻞ : 15-3-2 ﮐﺎﺭﮔﺬﺍﺭی و ﻣﻬﺎﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺭ ﺷﯿﺐ