لوله های پی.وی.سی

3-5-2 اتصالات لوله های پی.وی.سی

اتصال لوله های پی.وی.سی به سه روش که در بندهای بعد توضیح داده خواهد شد، قابل انجام است. پیمانکار باید با توجه به نوع لوله و اتصال موردنظر که در مشخصات طرح درج گردیده است، نسبت به انجام اتصالات لوله در قسمتهای مختلف طرح اقدام نماید. چنانچه پیمانکار در انجام اتصالات فوق، به علت محدودیت هایی که ذکر خواهد گردید، ایراد و یا اشکالی مشاهده نماید، باید مراتب را کتباً به مهندس مشاور اعلام و کسب تکلیف نماید.

روش های اتصال سه گانه فوق به شرح زیر است:

الف – اتصالات با استفاده از چسب حلال.

ب – اتصالات لوله های یک سر ساده یک سر کاسه ای با استفاده از لاستیک آ ببند مخصوص.

پ – اتصالات مکانیکی با فلنج یا اتصالات قابل انعطاف.

اتصالات نوع (ب) و (پ)، از نوع اتصالات قابل انعطاف بوده که آ ببندی دو لوله توسط لاستیک انجام م یشود. در این نوع اتصال، مقطع حلقه لاستیکی به نوعی طراحی گردیده است که دو سرلوله به راحتی داخل یکدیگر قرار می گیرند، ولی بیرون آوردن آنها از یکدیگر به سختی انجام می شود و در اکثر اقطار، خصوصاً قطرهای بزرگ، بیرون آوردن بدون استفاده از ماشی نآلات مخصوص و نیروی انسانی، ممکن نمی باشد.

چنانچه جداکردن احتمالی یک قطعه از لوله موردنظر باشد، اتصالات از نوع (پ) باید مد نظر قرار گیرد.

اتصالات قابل انعطاف نوع (پ) بدون زایده میانی برای حالتهایی که اتصال قابل جابجایی مورد نظر است، باید استفاده شود.

1-3-5-2 اتصالات با استفاده از چسب مخصوص

به منظور تأمین اتصالات مناسب در صورت استفاده از چسب مخصوص، ابعاد لوله و کاسه آن باید مطابق استانداردهای مورد قبول ساخته شده باشد. نمونه این اتصال در شکل شماره (1-5-2) نشان داده شده است.

ترکیبات چسب مخصوص نیز باید با رعایت استانداردهای معتبر باشد.

اتصالات باید مطابق دستورالعمل کارخانه سازنده لوله و یا سازنده چسب انجام شود. چنانچه این چنین دستورالعملی موجود نباشد، باید به روش زیر عمل گردد.

1- چسب قبل از استفاده به خوبی هم زده و مخلوط شود.

2- برش لوله به صورت عمود بر محور لوله انجام گرفته باشد و به صورت صاف و بدون زائده بریده شده باشد.

3- هرگونه ذرات ناشی از برش در قسمتی که باید چسبیده شود، تمیز گردد.

4- پخی کوچکی با زاویه حدود 15 تا 20 درجه نسبت به محور لوله با طولی در حدود یک میل یمتر در قسمت خارجی لوله در محل اتصال ایجاد گردد. این پخی باید با ماشین انجام شود. در صورت برش لوله، این پخی در کارگاه انجام خواهد شد.

5- لوله و کاسه در طولی که در داخل یکدیگر قرار م یگیرند، باید به صورت کاملاً تمیز و عاری از مواد نامناسب و چرب باشند.

6- ترکیبات چسب باید با حل نمودن لایه ای از دو سطح محل اتصال، سطوح را به یکدیگر جوش داده و به صورت یک قطعه درآورد و حالت جوش پلیمری حتماً به وجود آید.

7- قسمت های سرساده و داخل سرکاسه لوله، ابتدا با کهنه و سپس، با ماده تترا هیدروفوران تمیز شود.

8- یک یا دو لایه از چسب مخصوص، بسته به قطر لوله، روی قسمت انتهای لوله و داخل کاسه مالیده شود. دقت گردد که مقدار مصرف اضافه، بر مقدار مورد نیاز طبق دستورالعمل سازنده نباشد.

اتصال دو لوله باید فوراً انجام شود. از پیچاندن لوله باید اجتناب شده و برای 20 تا 30 ثانیه، محل چسبیده شده کاملاً بی حرکت حفظ و سپس، چسب اضافی که از داخل کاسه بیرون زده است، تمیز شود.

قسمتهای چسبیده شده باید برای طول زمان کافی بدون حرکت بماند، تا نسبت به هرگونه بارگذاری لوله اقدام شود. حداقل زمان 8 ساعت برای انجام آزمایش فشاری معادل فشار کار لوله و اضافه زمانی حداقل معادل 16 ساعت علاوه بر مدت فوق برای انجام 1 برابر فشار کار باید در نظر گرفته شود. برای تأمین چسبندگی کامل، حتی مدتی در حدود چندین هفته مورد / آزمایش فشار معادل 5 نیاز خواهد بود.

2-3-5-2 اتصالی از نوع یک سرساده یک سرکاسه با لاستیک آب بند مخصوص

اتصال لوله های یک سر ساده و یک سر کاسه های که در محل اتصال آنها، لاستیک آب بند قرار گرفته، یکی از روشهای متداول اتصال لوله های پی.وی.سی است. در این نوع اتصال، با فشار دو لوله به داخل یکدیگر، لاستیک مزبور تحت فشار قرار گرفته و ایجاد یک اتصال آب بند را می نماید. این روش اتصال به عنوان یک روش سریع برای اتصال لوله های پی.وی.سی می باشد. محل قرارگرفتن لاستیک آب بند مخصوص در داخل کاسه جاسازی شده است. ابعاد این لاستیک و شکل کاسه های تولیدی سازندگان مختلف متغیر است.

لاستیک های آب بند باید توسط سازندگان مشخص و برای مصارف مشخص تولید شود. در زمان نصب لاستیکها، به منظور اتصال مطمئن، لازم است لاستیک و فضای استقرار لاستیک قبل از نصب به خوبی تمیز شود. لاستیک های مورد استفاده باید از نوع کاملاً مقاوم باشند.

تولید کنندگان لوله، معمولاً لاستیک آب بند مورد نیاز را از لاستیک طبیعی یا مخلوطی از لاستیک ترکیبی (سنتیتیک) و طبیعی، براساس استانداردهای معتبر می سازند. رعایت استانداردهای معتبر در انتخاب لاستیک حائز اهمیت بوده و دستگاه تأمین کننده این لاستیک ها، باید دقت های لازم در این مورد را انجام دهد. در صورتیکه لوله به منظور انتقال مواد شیمیایی یا مواد خورنده مورد استفاده قرار گیرد، لازم است که حلقه لاستیکی ترکیبی (سنتیتیک) با مواد مناسب سفارشی ساخته شود (به استانداردهای بخش 2-5 مراجعه شود).

مواد روان کننده مورد استفاده نیز باید توسط سازندگان معتبر تولید شده باشد. در صورتی که مواد روان کننده مناسب در دسترس نباشد، م یتوان از مخلوط 70 درصد آب و 30 درصد صابون به عنوان روا نکننده استفاده نمود. این مواد باید مورد تأیید کارخانه سازنده لوله قرار گرفته باشد.

در صورتی که لوله با این اتصالات روی سطح زمین استفاده شوند، باید با انجام اقداماتی از تثبیت لول هها و عدم امکان جابجایی آنها در زمان استفاده و وجود فشار در داخل لوله مطمئن شد.

در صورتی که لوله با این نوع اتصالات در زیر زمین نصب شود، نیروهای فشاری در انتهای لول هها و سر زانوئ یها و س هراهی ها، باید با ساخت بلوک های نگهدارنده بر طبق روشهای معمول و مناسب در لوله های آب تحت فشار، از حرکت آنها جلوگیری به عمل آید.

انجام اتصال: برای انجام اتصال مناسب به روش فوق، باید پخی کوچکی با ابزار دستی مناسب در انتهای ساده لوله ایجاد شود و بعد از آغشته نمودن انتهای لوله ها به مواد روان کننده، با فشار لازم این اتصال تأمین شود. چنانچه ماده فوق مستقیماً از سازنده لوله خریداری نشود، باید اطمینان کافی حاصل شود که این مواد اثر نامطلوب روی مواد لاستیک آ ببند نخواهند داشت. در صورتی که لوله برای مصارف آب آشامیدنی مورد استفاده قرار گیرد، باید اطمینان حاصل نمود که این مواد غیرسمی بوده و تغییری در طعم آب ایجاد نخواهد کرد.

به محض انجام اقدامات فوق در دو انتهای لوله و در یک امتداد قراردادن آن، باید اتصال انجام شود تا هیچ گونه مواد زاید یا گرد و خاک محل فوق را آلوده ننماید.

انتهای ساده لوله باید تا نقطه ای که روی لوله توسط سازنده علامت گذاری شده، به داخل کاسه لوله بعدی رانده شود تا بتوان نسبت به آب بند بودن لوله اطمینان حاصل نمود.

نشان داده شده است. نحوه این اتصال در شکل شماره ( 2-5-2)

3-3-5-2 اتصالات مکانیکی

اجرای این اتصال، مشابه اتصال نوع قبل است، با این تفاوت که لاستیک آ ببند توسط فلنج واقع در خارج از لوله تحت فشار قرار 3) نشان داده شده است. این نوع اتصال، -5- گرفته و دو لوله مجاور را آب بند می نماید. نمونه ای از این اتصال در شکل شماره ( 2 معمولاً برای وص لکردن دو نوع لوله از جن سهای مختلف مورد استفاده قرار م یگیرد که با استفاده از تبدیل کنند ههای مناسب، این اتصال انجام می شود.

در این گونه اتصالات، باید دقت شود که پیچ ها به مقدار کافی بسته شود، زیرا چنانچه پیچ ها بیش از مقدار لازم محکم گردد، سبب م یشود که آ ببندی در این نقطه کاهش یابد. با توجه به جدار صاف لول ههای پی.وی.سی برای آب بند کردن اتصالات در این روش ها، فشار کمی از طرف لاستیک به لوله، سبب آب بندی کامل آن م یگردد.

4-3-5-2 اتصالات پیچی

معمولاً لوله های پی.وی.سی مناسب حدیده کردن نم یباشند و لوله در این نقطه ضعیف م یشود. در استاندارد 3506 تا حدید کردن لوله فقط برای لوله های با ضخامت زیاد و تا قطر حدود 450 میلیمتر، طبق شرایط مندرج در استاندارد، مجاز م یباشد. در این حالت باید:

– در محل اتصال پیچی، کنف و چسب مناسبی استفاده شود.

– از نوارهای پلی تترا فلورواتیلن برای آ ببندی اتصالات می توان استفاده نمود.

– اتصال پیچی نباید بیش از یک دور، بعد از محکم کردن با دست و بوسیله آچار مخصوص پیچانیده شود.

– اتصال لوله پی.وی.سی به متعلقات و یا ترکیبی از فلز و پی.وی.سی نیز مطابق شکلهای شماره 5) قابل توصیه است. -5- 4-5-2 ) و ( 2 )

5-3-5-2 اتصالات فلنجی

برای اتصال لوله های پی.وی.سی به یکدیگر، یا اتصال به شیرآلات و متعلقات، از اتصالات فلنجی استفاده م یشود. آب بندی در اتصالات فلنجی با فشرد هشدن لاستیک آ ببند که در جلو فلنج نصب خواهد شد، تأمین می گردد. اتصال فلنج به لوله م یتواند با سخت که در انتهای لوله پی.وی.سی با استفاده از چسب مخصوص متصل شده است و PVC استفاده از یک بوشن فلنج دار از جنس 6) تأمین نماید. جزئیات کامل تر در مورد -5- فلنج فلزی دیگری که از پشت به آن فشار خواهد آورد، اتصال را مطابق شکل شماره ( 2 5)، متعلقات لوله های پی.وی.سی شرح داده شده است. -1- این نوع اتصال، در بخش (