آزمونهای نهایی , راه اندازی خط لوله بتن و ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻧﻬﺎﯾﯽ

26-3-2 ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ، ﺳﺮﺍﺳﺮی و ﺿﺪﻋﻔﻮﻧﯽ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ

ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﻬﻢ و ﻣﺸﺘﺮک ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺁﻣﺎﺩﻩﺳﺎﺯی ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ، ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺁﺏ ﻣﺼﺮﻓﯽ، ﺿﺪ ﻋﻔﻮﻧﯽ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺧﻄﻮﻁ و ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺳﺮﺍﺳﺮی و ﺷﺴﺘﺸﻮ و ﻏﯿﺮﻩ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﻧﮑﺎﺕ ﻣﺸﺘﺮک ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺩﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺿﻤﻦ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻧﮑﺎﺕ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ، ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﯾﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﻧﯿﺰ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

 –    ﻣﻘــﺪﺍﺭ ﺧﺎﮐﺮﯾـﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻥ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺯ ﺁﺏ و ﯾﺎ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﻧﮑﺎﺕ ﻣﺸﺘﺮک ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺩﺭﺝ ﺷﺪﻩ، ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺭوی ﺑﺪﻧﻪ ﻟﻮﻟﻪ 30 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ و ﺿﺮوﺭﺗﻬﺎی ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ، ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ و ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺼﺐ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ، ﺭوﺳﺎﺯی ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﺴﯿﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺧﻂ ﮐﺎﻣﻞ و ﻧﻬﺎﯾﯽ ﮔﺮﺩﺩ.

–    ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺯوﺩﺗﺮ ﺍﺯ 36 ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺘﻦﺭﯾﺰی ﺁﺧﺮﯾﻦ ﭘﺸﺖ ﺑﻨﺪ ﺧﻂ ﻟــﻮﻟــﻪ (ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺯوﺩﮔﯿﺮ) و ﯾﺎ 7 ﺭوﺯ (ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﭘﺮﺗﻠﻨﺪ) ﺍﻧﺠﺎﻡ ﭘﺬﯾﺮﺩ.

–    ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﺮوﻉ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ، ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﺘﻦ ﺍﺷﺒﺎﻉ و ﻫﻮﺍی ﺁﻥ ﮐﺎﻣﻼً ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﺩ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻃﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ، ﮐﻠﯿﻪ ﺍﺗﺼﺎﻟﯿﻬﺎ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎﺕ و ﻣﺤﻠﻬﺎی ﺑﺎﺯ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﺩﯾﺪ ﻧﻤﻮﺩﻩ و ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺸﺎﻫــﺪﻩ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺧﺮﺍﺑﯽ ﺩﺭ ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﯾﺎ ﻧﺸﺖ ﺁﺏ و ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﺮوﻉ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺭﻓﻊ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻗﺪﺍﻡ و ﻣﺠﺪﺩًﺍ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﻣﺪﺕ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﮐﺮﺩﻩ و ﮐﺎﻣﻼً ﻫﻮﺍﮔﯿﺮی ﻧﻤﺎﯾﺪ.

–    ﻧﺘﯿﺠﻪ آﺯﻣﺎﯾﺶ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ، ﻧﻈﯿﺮ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺁﺯﺑﺴﺖ ﺳﯿﻤﺎﻥ و ﺍﺻﻮﻻً ﮐﻠﯿﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺩﺍﺭﺍی ﭘﺎﯾﻪ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍی ﺁﺑﺨﻮﺭی ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﮔﯿﺮی ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺁﺏ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺗﺰﺭﯾﻖ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻃﯽ ﻣﺪﺕ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮﺩ.

–    ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﺍﺯ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﺯﻣﺎﯾﺶ، ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺸﺘﻬﺎی ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻃﯽ ﻣﺪﺕ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺮﻣﺖ و ﺭﻓﻊ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ.

–    ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺁﻫﺴﺘﮕﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ. ﺁﺑﮕﯿﺮی و ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺧﻂ ﺍﺯ 0/6 ﻣﺘﺮ 60) ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ) ﺩﺭ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺗﺠﺎوﺯ ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ. ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﺑﮕﯿﺮی ﺳﺮﯾﻊ ﺧﻂ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوﺯ ﺗﺮک و ﺻﺪﻣﻪ ﺩﺭ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ، ﺧﺼﻮﺻًﺎ ﺩﺭ ﻫﻮﺍی ﮔﺮﻡ ﺷﻮﺩ.

–    ﻃﻮﻝ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﻦ 500 ﺍﻟﯽ 1500 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

–    ﺧﯿﺲ ﺷﺪﻥ و ﻋﺮﻕ ﮐﺮﺩﻥ ﺳﻄﺢ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺑﻮﺩﻩ و ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻧﯿﺴﺖ.

–    ﺩﺭ ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ 20-3-2 ﯾﮏ ﺭوﺵ ﻣﻬﺎﺭ ﺩﺭﭘﻮﺷﻬﺎ و ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺑﺎ ﺗﺠﻬﯿﺰﺍﺕ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ و ﻣﺼــﺮﻑ ﻣﺠﺪﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﯾﺮ ﻗﻄﻌﺎﺕ، ﺻﺮﻓًﺎ ﺑﺮﺍی ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﺋﯽ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺭوﺵ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﻬﺎﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﺩﺭﭘﻮﺷﻬﺎ ﺑﺮﺍی ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ و ﯾﺎ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ و ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

–    ﺑﺮﺍی ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ، ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺯ ﺟﻤـــــــــــﻠﻪ AWWA , DIN , BS , ISO ﺭوﺷﻬﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﺭﺍ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺫﯾـﻼً ﺩو ﺭوﺵ ﺁﻥ ﺷـﺮﺡ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺭوﺷﻬﺎی ﺩﯾﮕﺮی ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩ، ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻠـــﺰﻡ ﺑﻪ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺁﻧﻬـــﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ و ﺭوﺵ ﺩﯾﮕﺮی ﺑﻪ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ و ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ، ﺍﺟﺮﺍ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﺭوﺵ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺩﺭﺯ ﺑﻪ ﺩﺭﺯ ﺍﺳﺖ.

1-26-3-2 ﺭوﺵ ﺍوﻝ

ﺭوﺵ ﺍوﻝ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ AWWA ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﻣﻌﺎﺩﻝ 120 ﺩﺭﺻﺪ ﻓﺸﺎﺭ ﮐﺎﺭ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﺋﯿﻦﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺧﻂ ﺍﺳﺖ.ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ 48 ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﺮوﻉ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﺘﻦ ﮐﺎﻣﻼً ﺍﺷﺒﺎﻉ ﺷﻮﺩ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻃﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ، ﮐﻠﯿﻪ ﻧﻘﺎﻁ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﺅﯾﺖ ﺧﻂ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﺩﯾﺪ و ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻧﺸﺖ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﻧﻤﻮﺩﻩ و ﻣﺠﺪﺩًﺍ ﺧﻂ ﺭﺍ ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻩ و ﺑﻪ ﻣﺪﺕ 48 ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺮ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﺩ.

ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺕ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ، ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺧﻂ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﭘﺎﺋﯿﻦﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺑﺮﺳﺪ. ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﺣﺪﺍﻗﻞ 2 و ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ 4 ﺳﺎﻋﺖ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻣﺠﺎﺯ ﻧﺸﺖ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺁﺏ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﻂ ﺑﺮﺍی ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ، ﺑﺮﺍی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎ و ﺑﺪوﻥ ﻫﺴﺘﻪ ﻓﻮﻻﺩی ﻣﺘﻔﺎوﺕ و ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﺍﺳﺖ.

1- ﻧﺸﺖ ﻣﺠﺎﺯ ﺑــﺮﺍی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘـﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﻣﻌﻤﻮﻟـﯽ و ﯾﺎ ﭘﯿﺶﺗﻨﯿﺪﻩ ﺑﺎ ﻫﺴﺘﻪ ﻓﻮﻻﺩی ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﺷـــــﻤﺎﺭﻩ AWWA 301 , AWWA 300 و AWWA 303 و ﺍﺳﺘــﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫــﺎی ﻣﺸـــﺎﺑﻪ – ﯾﮏ ﻟﯿﺘﺮ ﺑﺮﺍی ﻫﺮ ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﻗﻄـﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ 24 ﺳــﺎﻋﺖ

2- ﻧﺸﺖ ﻣﺠﺎﺯ ﺑﺮﺍی ﻟﻮﻟــــﻪﻫﺎی ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﻣﻌﻤﻮﻟــﯽ ﺑﺪوﻥ ﻫﺴﺘﻪ ﻓﻮﻻﺩی ﻣــﻮﺿــﻮﻉ ﺍﺳﺘـــــــــﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﺷـــﻤﺎﺭﻩ AWWA 302 و DIN 4035 و ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﻣﺸﺎﺑﻪ –  2/3 ﻟﯿﺘﺮ ﺑﺮﺍی ﻫﺮ ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﻗﻄـﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ 24 ﺳــﺎﻋﺖ

2-26-3-2 ﺭوﺵ ﺩوﻡ

ﺭوﺵ ﺩوﻡ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی ﺍوﻝ و ﭘﻨﺠﻢ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﻤﺎﺭﻩ DIN 4279 ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﻧﺸﺖ ﻣﺠﺎﺯ ﺁﺏ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺑﺪﻧﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﺁﺏ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ. ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ :

ﺍﻟﻒ : ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ

ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺑﺮﺍی ﻓﺸﺎﺭ ﮐﺎﺭ ﺗﺎ 2/5 ﺍﺗﻤﺴﻔﺮ ﻣﻌﺎﺩﻝ 1/4 ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻓﺸﺎﺭ ﮐﺎﺭ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻓﺸﺎﺭ ﮐﺎﺭ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 2/5 ﺍﺗﻤﺴﻔﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺍﺗﻤﺴﻔﺮ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻓﺸﺎﺭ ﮐﺎﺭ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﻤﺎﺭﻩ DIN 4035 و ﯾﺎ AWWA–C 302 و ﻣﺸﺎﺑﻪ و ﺑﺪوﻥ ﻫﺴﺘﻪ ﻓﻮﻻﺩی ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.

ﺏ : ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﭘﯿﺶﺗﻨﯿﺪﻩ

ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﭘﯿﺶﺗﻨﯿﺪﻩ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﺍﺳﺖ.

– ﺑﺮﺍی ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﻤﯽ10  ﺍﺗﻤﺴﻔﺮ    1/5 ﺑـﺮﺍﺑـﺮ ﻓﺸﺎﺭ ﮐﺎﺭ

– ﺑﺮﺍی ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﻤﯽ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 10 ﺍﺗﻤﺴﻔﺮ    ﻓﺸﺎﺭ ﮐﺎﺭ 5 + ﺍﺗﻤﺴﻔﺮ

ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺧﻂ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻌﺎﺩﻝ 1/1 ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻓﺸﺎﺭ ﺍﺳﻤﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺘﻦ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﺩﺭ ﺩو ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﺯﻣﺎﯾﺶ ﺍوﻟﯿﻪ و ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺍﺻﻠﯽ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﺗﻘﺴﯿﻢ و ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ :

ﺁﺯﻣﺎﯾــﺶ ﺍوﻟﯿـــﻪ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺘﻦ

ﺯﻣﺎﻥ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺍوﻟﯿﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ 24 ﺳﺎﻋﺖ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﻃﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﺸﺎﺭ ﺧﻂ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ 6 ﺳﺎﻋﺖ ﺁﺧﺮ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺍوﻟﯿﻪ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺳﺮﯾﻌًﺎ ﺧﺸﮏ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺍوﻟﯿﻪ ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮ ﺍﺯ 24 ﺳﺎﻋﺖ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺩﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺍﺻﻠﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﯾﺪ.

ﺁﺯﻣﺎﯾــﺶ ﺍﺻﻠــﯽ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺘﻦ

ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺍﺻﻠﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺍوﻟﯿﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ. ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺯﯾﺮ ﺍﺳﺖ.

– ﺗـــــﺎ 700 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ    12 ﺳﺎﻋﺖ

– ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 700 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ    18 ﺳﺎﻋﺖ

ﺗﺰﺭﯾﻖ ﺁﺏ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟـﻪ ﺣﺪوﺩًﺍ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ و ﯾﺎ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻣﻌﯿﻦ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ.

ﻧﺘﯿﺠــﻪ ﺁﺯﻣﺎﯾــﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺘﻦ

ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ و ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺰﺭﯾﻖ ﺁﺏ ﺑﺮﺍی ﺣﻔﻆ ﻓﺸﺎﺭ ﺍﺯ ﺣﺪوﺩ ﺯﯾﺮ ﺗﺠﺎوﺯ ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ. ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺁﺏ ﺗﺰﺭﯾﻘﯽ ﺗﺎﺑﻌﯽ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

–  ﺑﺮﺍی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ    0/15 ﻟﯿﺘﺮ ﺑﺮﺍی ﻫﺮ ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﺩﺭ ﺳﺎﻋﺖ

–  ﺑﺮﺍی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﭘﯿﺶﺗﻨﯿﺪﻩ    0/02 ﻟﯿﺘﺮ ﺑﺮﺍی ﻫﺮ ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﺩﺭ ﺳﺎﻋﺖ

ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻧﺸﺖ ﻣﺠﺎﺯ ﺁﺏ ﺍﺯ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ 7/5 ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻧﺸﺖ ﻣﺠﺎﺯ ﺩﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﭘﯿﺶﺗﻨﯿﺪﻩ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﺭوﺷﻨﯽ ﺍﺛﺮ ﭘﯿﺶ ﺗﻨﯿﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﺸﺮﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺑﺘﻦ و ﻣﺤﺪوﺩ و ﻣﺴﺪوﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﻋﺮﺽ ﺗﺮﮐﻬﺎی ﻣﻮﯾﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ.
 

شکل : 2-3-20 الف  : ﺩﺭﭘﻮﺵ ﻣﻬﺎﺭ و ﺁﺏ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺧﻄﻮﻁ ﻫﯿﺪﺭوﻟﯿﮑﯽ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺗﺠﻬﯿﺰﺍﺕ    

 
 

شکل 2-3-20  ب : ﺩﺭﭘﻮﺵ ﻣﻬﺎﺭ و ﺁﺏ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺧﻄﻮﻁ ﻫﯿﺪﺭوﻟﯿﮑﯽ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺗﺠﻬﯿﺰﺍﺕ

 27-3-2 ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻧﻬﺎﯾﯽ

ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺧﻄﻮﻁ ﻧﺼﺐ ﺷﺪﻩ و ﺭﻓﻊ ﻧﻮﺍﻗﺺ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ، ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺧﻄﻮﻁ ﻧﺼﺐ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ وﺍﻗﻊ ﮔﺮﺩﺩ، ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺑﻪ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺷﻮﺩ، ﺑﻪ ﻃﻮﺭی ﮐﻪ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺑﺎ ﺧﺎک ﭘﺮ ﺷﺪﻩ و ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺣﺎﺻﻞ ﺩﺭ ﺣﺪ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﺷﻮﺩ. ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺷﺮﺍﯾﻂ و ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﻧﮑﺎﺕ ﻣﺸﺘﺮک ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺧﺬ ﻣﺠﻮﺯ ﺍﺯ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻧﮑﺎﺕ ﻣﺸﺮوﺡ ﺯﯾﺮ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺑﻨﻤﺎﯾﺪ :

1- ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎ و ﺷﯿﺮﺁﻻﺕ، ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺑﺎﺯ ﻧﮕﻬﺪﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ، ﺑﺎ ﺧﺎک ﻣﺮﻏﻮﺏ ﻧﻈﯿﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ و ﺗﺎ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ 30 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮی ﺑﺎﻻی ﺗﺎﺝ ﻟﻮﻟﻪ و ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ، ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﮐﺮﺩﻩ و ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

2- ﺑﺎ ﺧﺎک ﻣﺮﻏﻮﺏ و ﻣﻮﺭﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ، ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻻﯾﻪﻫﺎی ﺑﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻃﺮﺡ ﭘﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ و ﻫﺮ ﻻﯾﻪ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺗﺮﺍﮐﻢ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ و ﯾﺎ ﻃﺒﻖ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﻗﻮﻡ ﺳﻄﺢ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺗﮑﻤﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﺣﺪی ﺑﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ و ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻻﯾﻪﻫﺎی ﺭوﺳﺎﺯی ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﻻﯾﻪﻫﺎی ﺭوﺳﺎﺯی، ﭘﻮﺷﺸﯽ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻧﻈﯿﺮ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ، ﺑﺘﻦ، ﺳﻨﮕﻔﺮﺵ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭوی ﺳﻄﺢ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺟﺮﺍ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺭﻗﻮﻡ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺭﻗﻮﻡ ﻣﻌﺒﺮ ﯾﺎ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ.

3- ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩی ﮐﻪ ﻟﻮﻟﻪﮔﺬﺍﺭی ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻣﺤﺪوﺩﻩ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻧﺤﻮﻩ، ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻻﯾﻪﻫﺎ و ﺗﺮﺍﮐﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ و ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺼﻮﺹ ﮐﺎﻣﻼً ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

4- ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮﺍی ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰیﻫﺎی ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺭوﺵ ﺗﺨﻤﺎﻕ ﮐﻮﺑﯽ، ﺗﺮﺍﮐﻢ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻏﺮﻗﺎﺏ ﮐﺮﺩﻥ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوﺭﺩ ﻣﺸﺮوﻁ ﺑﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﯾﯿﺪ و ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺭﺍ ﺍﺧﺬ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻻﯾﻪﻫﺎی ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺗﮑﻤﯿﻠﯽ ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺮﺍﻧﺸﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ 15 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.